801 kijkt Mereneas even aan: "Als u het niet erg vindt sergeant, zou u even voorop willen rijden. Ik wil nog het een en ander onderhouden met enkele soldaten van het vorige gevecht. Sommigen lijken het nog niet goed te kunnen verwerken." Hij knikt hierbij even met zijn hoofd naar Goldore die tijdens het vorige gevecht nog maar net aan de dood is ontsnapt.

PM
This message was last edited by the player at 12:42, Thu 15 Apr 2010.

"Ah, raar volkje daar."

Zegt bard tegen Yuudai. Het is geen verwijt of belediging, meer een soort van feit vanuit zijn eigen ervaring of van wat hij gehoord heeft.

"Zou u mij eens wat daarover kunnen vertellen misschien? Ik ben er zelf nooit geweest."

Er schiet Thyen iets te binnen en hij spreekt hardop tegen zichzelf:

"Of toch wel?"

Dan kijkt hij bedenkelijk en na een korte pauze lijkt hij tot een conclusie te zijn gekomen.

"Nee, toch niet."

Hij kijkt de krijger weer aan en herhaalt zijn eerdere vraag:

"Zo, u mij daar wat over willen vertellen? U ziet er uit als een man die trots is op zijn afkomst"

Mirwan volgt hier en daar een beetje wat er gezegd wordt, maar is toch vooral erg in gedachten verzonken. Wat zal er gebeuren als ze in Brandhill's proud aankomen, en hoe zou Plugfest eruit zien? Een echte stad. Boven de grond. Op een gegeven moment besluit hij het aan Switch te vragen, waar hij nog steeds naast rijdt.
"Weet jij watvoor plaats Plugfest is, Switch?"

Met een knik rijdt de eerste sergeant naar voren zodat 801 tijd heeft het moraal te onderhouden... hij liever dan de Casien.  Mocht 801 hem een helm willen aanbieden, dan weigert Mereneas deze, met kippenvel vormend op zijn armen. Nu ook politieke strubbelingen zijn entree hebben gemaakt is voor hem het einde even zoek. Vandaar dat hij zich focust op de taak die hij overneemt en observeert aan de voorhoede de weg voor de stoet. Toch is zijn aandacht ergens anders...

Mereneas Mallenaedor rolled -2 using 5-1d20. spot crit fail.
Mereneas Mallenaedor rolled 5 using 1d20+4. spot.

Voor het overzicht:

JULLIE:
a = 2e Sergeant   801                           Perfect
b = Burger        Goldstring, Thyendrai         Perfect
c = 1e Sergeant   Mallenaedor, Mereneas         Perfect
d = Soldaat       Mirwan                        Perfect
e = Burger        Switch                        Perfect
f = Soldaat, 2ir  Takeru, Yuudai                Perfect

g = Soldaat       Bookmaker, Rose               Perfect
h = Soldaat       Brandhill's Proud, Hendrik of Perfect
i = Soldaat       Goldore, Kilva                Perfect
j = Soldaat       Sevvil, Tara                  Perfect
k = Soldaat       Stone, Karl                   Perfect
L = Soldaat       Valley's End, Bala of         Perfect
m = Soldaat       Valley's End, Hama of         Perfect
n = Soldaat       Venerable, Jilliwit ST the    Perfect
o = Soldaat       Wrin, Jierin                  Perfect

Achter gebleven:
p = Burger        Heidel, Malisa                Perfect

Soldaten die gesneuveld zijn:
X = Soldaat       Rrrin                         DOOD
X = Soldaat       Moas Steck, Pox of            DOOD
X = Soldaat       Lastvein, Rennick             DOOD
X = Soldaat       River, Harper                 DOOD
X = Soldaat       Ulyaon, Mallon                DOOD

En HIER kunnen de statistieken gevonden worden.

Over hun status:

Bookmaker:
Zij rijdt afgezonderd van de rest. Niet dat ze ver weg rijdt, maar ze is erg in haarzelf gekeerd. in tegenstelling tot voorheen zit haar bepantsering netjes en houd ze alles goed gepoetst. Ze heeft haar wapen vervangen voor een betere versie van dezelfde soort. Soms kijkt ze met een scheef oog naar Takeru. Het lijkt alsof ze deze aan het evalueren is. Er gaat geen dreiging vanuit.

Of Brandhill's Proud:
Deze trotse soldaat praat vrij veel met Hama en Bala en, wanneer hij een wat diepgaander gesprek wilt, met Jilliwit. het is duidelijk dat hij blij is dat jullie langs zijn geboortestad zullen komen. Hij beschrijft de stad als 'Een deken van vriendelijk uitziende huizen in een licht golvend landschap dat de ruwheid van de bergketens doorbreekt. en, natuurlijk, met op de top van de hoogste heuvel, de burcht van de Proud familie. Al kan je het nauwelijks een burcht noemen, eerder een paleis.". Hij verzorgt zichzelf goed en is vrij vrolijk. de strijd lijkt in hem de soldaat ontwaakt te hebben.

Goldore:
De trotse dwergvrouw is, net als Bookmaker, diep in gedachten verzonken. Ze praat niet veel, maar blijft binnen de groep rijden. Als ze spreekt, spreekt ze van wraak. Vooral Lastvein lijkt ze te willen wreken. De dood van haar mede dwerg lijkt haar flink geschokt te hebben.

Sevvil:
Sevvil haar gezicht is verstrakt. Ze heeft haar longsword bijna permanent in haar hand. Ze heeft een mooi uitziende fullplate op de kop getikt en kijkt veel in het rond. Het is duidelijk dat ze veel leed heeft om het verlies van Ulyaon. Al is hun band een beetje onduidelijk, het is duidelijk dat zij veel om hem gaf.

Stone:
Stone lijkt niet goed te kunnen wennen aan de manschappen om hem heen. hij gedraagt zich veel te... nobel. Alsof de rest zich onder hem zou moeten bevinden. Toch lijkt hij veel op te doen van de reis. Was hij in eerste instantie duidelijk niet gewend aan kampleven, nu maakt hij zelf een vuurtje en braad geschoten wild. gek genoeg klikt hij het meeste met Wrin, die precies het tegenovergestelde is van de nobele paladijn.

De Valley's Ends:
de broers zijn als één. Altijd bij elkaar te vinden en ze lijken al het verdriet en de woestheid van de strijd al lang vergeten te zijn. In alles werken ze samen, en ze doen dit zeer geordend. Ze praten met bijna iedereen en lijken zo immuun te zijn voor eventuele scherpe opmerking jegens hen, dat ze al snel de harte hebben veroverd van hun mede kampgenoten. Zelfs aan Bookmaker ontlokken ze zo nu en dan een lachje.

Venerable:
De gnoom van het gezelschap zit vol verhalen, die soms zelfs Thyendrai's oren rood doen gloeien. hij is duidelijk een man van de wereld. Hij is echter niet altijd even subtiel en stoot zo de wat gepiekeerdere leden van jullie gezelschap soms af. Toch kan je nooit echt lang boos blijven op Jilly, zoals hij graag genoemd wordt. De reis lijkt voor hem een uitje, al wordt hij spontaan zeer serieus wanneer het over de strijd gaat, of om andere belangrijke wereldse zaken.

Wrin:
Op Stone na, krijgt de 'rat' van het gezelschap weinig aanspraak. Hij voelt zich duidelijk niet op zijn plaats en hij heeft moeite met een gesprek gaande te houden. Z'n afkomst is duidelijk uit de goot. Zijn bijnaam was echt 'De rat'. Nadat hij het in een goede bui had meegedeeld aan de rest, wordt hij dit nu enigszins minachtend genoemd. Elke keer als hij het nu hoort, krimpt hij een beetje in één. he is duidelijk dat hij daar spijt van heeft. Echter, hij lijkt bijna de lucht af te ruiken en zijn constant bewegende ogen, alsmede zijn enigszins gebogen houding, doen bepaald niet af aan het beeld van een rat.

DAN:
Ik vind de gesprekken die jullie hebben best interessant. Bedenk even dat jullie op deze manier duidelijk kunnen maken waar jullie staan binnen de groep en wat jullie geschiedenis is. Voor zover jullie de mee willen delen, natuurlijk. Vraag me raak wanneer jullie iets niet weten. Dan vullen we dat samen in.

Switch kijkt nog steeds wild om zich heen. "Waar de fuck......? Maar draait zich dan naar Mirwan.

"Plugfest? Tja wat zal ik zeggen. Plugfest is “apart”. Het is gebouwd tegen een rots formatie op. En het heeft een grot uitgang wat meer lijkt op een grote bek. Met daar achter iets wat de Furnace genoemd wordt. Die eens in de zoveel tijd veel vuur spuwt. Ergens daar is er ook nog iets wat de Shelter heet. Ben er nog nooit geweest. Maar het schijnt een school voor elementalists te zijn. Moet wel zeggen dat er veel van dit soort magiers zijn in Plugfest. Verder zijn er heel veel barrakken en soldaten. Er is een heel groot gat in de grond waar iedereen woont en leeft. De huizen zijn gebouwd tegen de wand van het gat. En het is er donker, grauw en grijs. En als je als halfling gezien wordt, ben je vrijwel zeker dat je niet meer thuis komt.

Mirwan kijkt verrast op bij de beschrijving van Switch. De stad klinkt een stuk minder vreemd dan dat hij had verwacht. Misschien dat hij zich er toch wel enigszins thuis zal voelen.
"Dat klinkt best goed Switch. Misschien dat we je kunnen vermommen zodat ze niet zien dat je een halfling bent. Dan kan jij ook van de stad genieten."
Het lijkt wel of er een last van Mirwans schouders valt, zo opgewekt zit hij er ineens bij in vergelijking met even daarvoor. Hij lijkt zich zelfs iets minder zorgen te maken dat het paard gaat bijten. Ook blijft hij naast Switch rijden en probeert hij een gesprek over koetjes en kalfjes (of misschien paarden en veulens) met hem aan te knopen, aangezien hij heeft besloten dat Switch een vriend nodig heeft.

Als 801 bij Proud komt kijkt hij hem vriendelijk aan en geeft hem een goedkeurende knik."Zo...dus... Proud, jij kent Brandhill's Proud goed. Denk je dat het gaat lukken om hen 200 soldaten te laten sturen? Hij blijft Proud verwachtingsvol aankijken.

Hendrik kijkt naar zijn voormalig sergeant:

"Ik denk het wel. Brandhill's Proud ligt op de route van de Forced March Forts, waar zeer veel soldaten van noord naar zuid en omgekeerd langs reizen. Heer Proud heeft zeker de macht om een gedeelte van dat leger af te buigen naar New Way Pass. Maar... Sergeant, ik heet Of Brandhill's Proud, niet Proud. Ik ben van de stad, niet van de lijn der heren aldaar."

801 heeft ondertussen zijn masker weer even afgezet. Het is nog een beetje onwennig om zo'n ding de hele dag op te hebben. Sowieso doet de wind in zijn gezicht weer een beetje goed.
Op de reactie van Brandhill's Proud kijkt 801 een beetje beschaamd en daarna ook weer een heel klein beetje teleurgesteld. "Sorry soldaat of 'Brandhill's' Proud" met een nadruk op 'Brandhill' "Ik was daarmee niet bekend. Ik was even in de veronderstelling dat je banden had met deze familie. Ik ben er nog nooit geweest. Veel weet ik er niet af van de lokale omstandigheden." met een iets cynisch glimlachje zeg hij vervolgens "Hogere politiek was niet besteed aan ons lagere rangen. Ik hoopte dan ook dat je iets kon zeggen over de welwillendheid van de Proud's, of wie daar ook aan de macht is". Dan zet hij zijn gezicht weer op ontspannen. Hij wilt duidelijk het gesprek een andere richting geven. "Dus vertel mij eens, zijn er nog een paar plekken in de stad die wij zeker zouden moeten zien?"
This message was last edited by the GM at 20:31, Mon 19 Apr 2010.

De samurai lijkt in de eerste instantie niet te willen spreken over zijn thuisland, maar hij kan de afwachtende, bijna kinderlijk nieuwsgierige, blik van de bard niet weerstaan.

Met een diepe zucht die veel melancholie uitstraalt begint de krijger te spreken:
"Shigaru Vale ligt ten westen van Pike's Pinnacle tussen de bergen en een rivier. Het is een goed begrensde stad, met veel vruchtbare grond daaromheen, uitzicht op meren en groene velden zover als je kunt zien.
"De Vale is het huis van verschillende nobele families, veel boeren en ambachtslieden. Het huis van Takeru is het grootst en meest machtig in de regio. Mijn vader..." Even valt hij stil. "Takeru Masao, is de vazal van de landstreek en commandeert één van de meest gedisciplineerde en daardoor best werkende legers die je in het koninkrijk zult vinden.
De mensen daar zijn anders dan... hier. Wij leven een leven waarbij iedereen zijn taak heeft en iedereen probeert deze taak tot in de perfectie uit te voeren; van ambachtslui tot soldaat, van boer tot vazal. Dit maakt alles tot een kunst, waarbij perfectie het uiterste streven is."
De samurai zit nu vol trots op zijn paard en lijkt even in zijn geheugen te graven, terwijl hij in de verte staart. Dan kijkt hij Thyendrai weer serieus aan.
"Ik heb nog een gedicht, zoals die bij ons worden geschreven, dat over de streek gaat. Sta mij toe het aan je voor te dragen" Zegt hij plechtig.

Land, bergen, rivier
Velden zover je kan zien
Land van mens en dier

Hout, klei en papier
Zijn bouwstenen van huizen
Mooi, krachtig en fier

De vallei begrenst
De natuur is overal
Water, bos en steen

De koning geëerd
Shigaru Vale voor eeuwig
Mooi, krachtig en fier"

"Klinkt best goed? Plugfest is echt niet bepaalt een gezellig stad hoor. Tenminste niet voor mij. En dat vermommen is inderdaad wel een goed idee. Maar hoe wou je mijn lengte vermommen? Switch kijkt Mirwan vragend aan. Hij weet ook niet echt wat hij aan moet met de vriendelijk heid waarmee Mirwan hem aanspreekt. Nog nooit is iemand zo vriendlijk geweest tegen hem. Er onstaat zelfs een beetje misselijk gevoel in zijn buik.

Verrukt klapt de gnoom in zijn handen.

"Bravo! Geweldig!"

Hij kijkt met een hernieuwd respect naar de krijger.

"Een Haiku, als ik me niet vergis. En uitgevoerd in perfectie! Je mist wat vuur in de uitvoering. Maar dat mag u niet kwalijk genomen worden."

Zegt hij goed lachs, bij zijn laatste zin kijkt hij even verbaasd.

"tenzij u een opleiding als bard heeft gehad waar ik niet van weet?"

Thyendrai zwaait met een sierlijk beweging zijn luit van zijn rug en begint te spelen (Perform: 17). Het is een vrolijk reisdeuntje genaamd, Honing Hans en de 3 beren.

10:56, Today: Thyendrai Goldstring rolled 17 using 1d20+12. perform.

"Ja, je lengte... Wel, Thyendrai daar is ook niet zo groot. Misschien dat we voor jou net zo'n hoed kunnen vinden. Dan kun je voor zijn assistent doorgaan misschien. Of we kunnen doen alsof je heel oud met een bochel bent. Ik kende een dwerg die een bochel had. Hij leek ook altijd kleiner... En hij liep met een stok..." Na die woorden verzinkt Mirwan in een soort melancholie, alsof hij aan zijn overleden grootvader terugdenkt. Ook het vrolijke deuntje van de bard helpt hem daar niet uit, aangezien hij het lied niet kent.
This message was last edited by the player at 13:02, Thu 22 Apr 2010.

"Eh...Ja.  He even wat anders. Ik heb heel de weg al het gevoel dat we gevolgd worden. Of in elk geval in de gaten gehouden worden dooor iets.

Mirwan  kijkt verschrikt op bij de woorden van Switch, en zijn ogen gaan heen en weer. "De hele tijd al? Of sinds we bij die ehh, Vadi vandaan kwamen?" Vraagt hij op samenzweringstoon.

"Moeilijk te zeggen. Maar ik dacht net iets gezien te hebben wat over de berg rand liep. Het was ook ineens weg en zie het nergens meer. Maar het kan ook mijn verbeelding zijn hoor. Heb ook erg honger namenlijk.

De samurai lijkt te genieten van het luit-spel van Thyendrai. Even kijkt hij iets minder nors dan normaal en laat zich even opgaan in de melodie. Bijna dromerig kijkt hij uit zijn ogen en als de gnoom klaar is met spelen, maakt hij een respectvolle buiging voor hem.
"Heel goed, gespeeld, meester Thyendrai. Ik ben niet bekend met dat type liederen en ook niet met uw instrument. Hoewel het me doet denken aan een samisen.
"Waar ik vandaan kom wordt kunst, in welke vorm dan ook, gerespecteerd en is er niets mooiers dan het aanschouwen van een meester die zijn kunsten uitvoert. Of dit nu de kunst van het zwaard, de poëzie, het smeden of het maken van muziek is."

801 kijkt of Brandhills Proud verwachtingsvol aan. Indien er niets bijzonders verteld wordt rijdt hij verder naar Goldore, die het, het zwaarst lijkt te hebben.

((Sorry Bram, effe overgeslagen))

Hendrik lijkt even weg te dromen. dan spreekt hij vol ontzag over zijn geboortestad.

"Het is een prachtige stad. Een stad die niet wordt gedomineerd door hoge muren, maar door prachtige huizen, groot en klein. Pleinen zijn nooit vierkant, maar golven mee met de heuvels. Er zijn een aantal kerken te vinden die zeker het bezichtigen waard zijn, maar de mooiste kerk is toch wel die van Hamador, in het centrum. Niet eens een hele grote, maar één met enorme ramen en slanke pilaren. Zelfs de priesters van de God van de Dood lijken verlicht te worden door het luchtige, zonachtige karakter van de kerk. Voor de rest is de Langelaan zeker het bewandelen waard. Dat is het oude pad richting het huis van de heer. daaraan liggen de meeste villa's. Als je daar van houd, en van de hoge bomen die de laan aan weerszijde in een lichte schaduw werpen, dan zou ik het zeker bewandelen. Er is een koetsdienst die toeristen langs de villa's leidt. dan kom je er ook net iets meer over te weten. De meeste barakken van de stad liggen net buiten de stad, zodat de bewoners niet constant geconfronteerd worden met het leger. Heel anders dan in Plugfest, King's Palace of het verre Valley's End dus. Het is net een groot park, de stad. beantwoord dat u vraag?"

Hendrik kijkt 801 verwachtingsvol aan. Venerable is er naast komen rijden en lijkt aangenaam getroffen te zijn door de woorden van de trotse krijger.

"Zo had ik het nog niet gezien!"

Zegt hij:

"Maar het is inderdaad mooi. het grootste gedeelte van mijn leven heb ik daar doorgebracht. Ik kom eigenlijk uit Furio's Flux, waar je ook heuvels hebt... Maar daar lijkt elk gebouw er af te willen rollen. Brandhill's Proud is inderdaad mooi. Man! Wat kan je er gepassioneerd over praten!"

801 luistert vol interesse, eigenlijk zeer geboeid, naar het verhaal van Proud. Het lijkt er ook op dat hij de aanwezigheid van Venerable ook niet opmerkt, dan wel negeert. Hij springt dan ook even op van de vraag van Proud.

"Ja, zeker. Uit je beschrijvingen moet Brandhills Proud een zeer mooie plaats zijn, maar hoe zijn de mensen daar? Je zij dat de barakken buiten de stad liggen zodat de bewoners niet geconfronteerd hoeven te worden met het leger. Hebben zij dan een afkeer van oorlog of het leger?

Dan in een keer lijkt 801 de aanwezigheid van Venerable op te merken.

O..ehh... hoi Jilly ehh... Soldaat Venerable. Ehh... Wat had je niet gezien?

en maakt een vriendelijke knik. Hij lijkt duidelijk een beetje beschaamd dat hij zich heeft af laten leiden.
This message was last edited by the player at 18:03, Tue 27 Apr 2010.

Thyen aait liefdevol zijn luit wanneer hij stopt met spelen.

"Ja, een zeer mooie levensstandaard soldaat. Ja, wanneer je goed bent in iets zal je altijd moeten streven naar perfectie. Ik weet niet of ik vechten met een zwaard ooit als een kunst zou kunnen beschouwen, na het zien van de vorige veldslag."

De bard kijkt hier even treurig en verafschuwd bij.

"Maar dan, aan de andere kant. Ik heb bij een feest van een edelman waar ik ooit eens gespeeld heb, iemand wel eens een dans zien uitvoeren met een speer. Ik was hier zeer van onder de indruk. Werkelijk prachtig, de vrouw die deze dodelijke dans uitvoerde was ook prachtig. Maar dat is een ander verhaal. Toen de edelman haar vroeg het op te nemen tegen 3 van zijn wachten om haar kunsten in werkelijkheid te tonen, Keek de vrouw beledigd op. Zonder wat te zeggen verliet ze de hal waar ze haar opvoering gaf. Ze liet de speer op de vloer liggen waar ze hem had laten vallen."

Venerable kijkt 801 een beetje verbaasd aan:

"Ik had het ZO nog niet egzien. Zoals Hendrik... Zoals soldaat Of Brandhill's Proud het ziet. Dat bedoelde ik."

((Ik zie voor de rest niet wat ik kan doen om jullie verhalen af te maken. Het lijkt erop alsof jullie moeite hebben de gesprekken voort te zetten. Als jullie op of aanmerkingen hebben, hoor ik dat graag in de ooc.))

"Ehh, honger?" Zegt Mirwan als reactie op Switch. Het handje wat de halfling eerder at staat hem nog levendig bij. "Misschien dat we dalijk kunnen stoppen om wat te eten..." De dwerg valt stil maar laat zich niet wegjagen.