[7 blank lines suppressed]

Het centrum is een centraal plein waar vijf wegen bij elkaar komen. Het midden van het plein wordt gedomineerd door een grote put met bijna sculpturale kwaliteiten. Twee vrouwen zitten er op een randje met elkaar te praten, een volle emmer met water staat naast hen. Voor de rest liggen er twee gildehuizen aan, een met het bordje "Het Vrije Gilde, en een met het bordje, "Het Gesloten Gilde", een Herberg met als uithangbord "Waarjijthuishoordalsjenietthuisbent" en een juwelier. Twee andere panden lijken meer voor opslag en een derde pand ziet eruit als een klein winkeltje dat momenteel even niet in gebruik is, maar elk moment geopend kan worden.

Het meest opvallende is echter, dat op precies hetzelfde moment als dat jij aankomt, er uit de andere vier richtingen er ook iemand aankomt. Een vreemde rilling gaat door je lijf, als je je soortgenoten herkend... Maar waarvan? En waarom soortgenoten? Ze zien er immers allemaal zo anders uit?...
This message was last edited by the GM at 08:29, Sat 19 Mar 2005.

Pègrin komt ontspannen aanlopen naar het plein. Hij ziet de vier anderen ook het plein betreden. Wanneer hij beseft dat de vier enige connectie met hem moeten hebben, blijft hij staan.

Hij overweegt zich te verbergen, maar bedenkt zich. Hij zou er wel eens kwaad bloed mee kunnen zetten bij de vier of achterdocht kunnen wekken bij een toevallige voorbijganger achter hem.

Hij besluit om naar voren te treden. Hij loopt in de richting van het midden van het plein. Onderwijl knikt hij naar de dames bij de put.

Dan blijft hij staan. Hij wacht op de vier anderen.

Als Radji de situatie overziet stopt hij even met lopen.
Hij denkt: Het lot brengt me langs wegen waarvan ik de richting niet kan inschatten....Kom, laat ik me openhartig opstellen. Wellicht vind ik een vriend in deze verlaten streek.

Zegt: Dit lijkt mij geen toeval, reizigers. In Glimmershine ontmoet ik hen die alleen zijn, opdat ik gezellen mag vinden die me goedgezind zijn.  Laat mij u verwelkomen met een lied en een drank. Maar eerst zal ik u mijn naam prijs geven.

Met een wierige gratie maakt hij een knieval. Radji 'l Furiae, niet meer en niet minder.

Met een nauwelijks zichtbare lach op zijn mond zegt Pègrin tot Radji: "Ach man, sta toch op. Er zijn al zoveel autoriteiten die zichzelf boven mij plaatsen. Laat dit nu niet omgekeerd gebeuren. Dergelijk vertoon is niet aan mij besteed!"

Toch wil ook Pègrin deze ontmoeting open tegemoet treden en gaat in op de uitnodiging: "Inderdaad kan hier haast geen sprake zijn van toeval. Nog nooit was ik hier, maar toch voelt deze ontmoeting al bijna vertrouwd.
Mijn naam is Pègrin. Vertel eens, hoe komen jullie hier terecht?"

Pègrin steekt zijn hand uit naar al wie deze wil schudden.
This message was last edited by the player at 08:17, Tue 20 Apr 2004.

Voor je staat een klein, geschubd wezen, niet meer dan 1 meter hoog. Hij draagt een simpele leren tuniek die niet erg professioneel gemaakt is. Over zijn schouder heeft hij een knapzak geslingerd.

Ik ben Lewk, zegt het kleine wezen simpelweg en ik kom uit de bergen. Ik heb een vermoeden dat wij elkaar niet toevalig ontmoeten.

Uit ongeveer zuidoostelijke richting komt  een gnome van gemiddelde lengte
maar wel vrij licht en vrij tenger gebouwd
Een gnoom met een niet al te grote neus (klein voor gnomen)(geen flauwe geintjes hierover)
Hij draagt vooral lichte (gewicht) kleeren, in voornamenlijk licht blauwe en licht paarse kleuren in combinatie met zwart leer.
Aan de rand van het plein stopt hij even, hij kijkt even achterom, bekijkt de huizen en de gebouwen om zich heen.
Dan wil hij verder lopen en merkt hij ineens nog 4 reizigers op, op de een of andere manier bekend of verbonden met hem, hij kijkt verwonderd naar alle 4 en kijkt waar zij vandaan komen.
Hij kijkt ze nog eens goed aan...
Maar nee hij lijkt ze niet te herkennen, hmmmm...
Hij loopt recht op de put af en ontmoet daar de andere reizigers.
Na Radji's introductie en Pegrin's antwoord.
Grimast de gnoom even naar de kobold maar zegt dan:
 -Heren ik kan mij niet meer herrinneren wie u bent of dat ik u ooit heb gekend, het lijkt mij niet maar neem mij het niet kwalijk als het wel zo is. Mijn naam is Meancolin Queerco Disrupilar Pestilan Flimo Nacklenig.
Ik kom ver hier vandaan maar waar precies vandaan weet ik niet... want ehmm... dat ben ik, vergeten.
Hoe ik hier kom? Nou gewoon te voet.(de gnoom knipoogt vriendelijk naar Pegrin en dan pakt hij de hand van hem vast die hij zo smekkend naar voren houd en schud deze flink maar niet met veel kracht op en neer.)
Daarna houd de gnoom zijn mond en bekijkt de kobold nog eens goed en houd hem nauwlettend in de gaten...
This message was last edited by the player at 21:17, Mon 19 Apr 2004.

Terwijl hij de hand schud, zegt Pègrin: "Wat vervelend toch, dat we elkaar allemaal lijken te kennen, maar toch geen idee hebben wie we voor ons zien. Laten we hopen dat we onszelf hier snel duidelijkheid over kunnen verschaffen.

Ik ben enige dagen geleden vertrokken uit Torbask, ten zuid-westen van hier. Ik kan eigenlijk geen duidelijke reden aanwijzen waarom ik hier naar toe getrokken ben. Ik weet niet eens goed waar ik ben."

Pègrin begint wat rond te lopen over het plein. Hij neemt de huizen in zich op en probeert zich in te beelden wat voor mensen in welke huizen wonen.
This message was last edited by the player at 08:16, Tue 20 Apr 2004.

Laten we dat hopen ja.
(Meancolin kijkt naar de 2 vrouwtjes die er nog zitten bij de put en maakt een grote clowneske glimlach naar hun)
This message was last edited by the player at 23:13, Mon 19 Apr 2004.

Met een glimlach richt Radji zich weer op en stapt naar de put toe en zegt tegen de vrouwen: Een vreugdevolle dag, vind u niet?

De jonge elf voor je strijkt zijn lange blonde haar naar achter en gaat naast de vrouwen op de put zitten, zodat hij op ooghoogte komt van de gnoom en het geschubde mannetje. Een viool komt onder zijn mantel te voorschijn terwijl een lach op zijn gezicht verschijnt en hij zich tot het gezelschap went.
Ik stel voor om ons naar de herberg te wenden en daar onder het genot van een goed glas de tijd te nemen voor een introductie. Wie kan zijn leven toch in een paar woorden vatten? Daarnaast heb ik honger als een beer!
This message was last updated by the player at 00:26, Tue 20 Apr 2004.

(Okay, gaat goed zo, alleen Rense moet effe van tekst kleur veranderen, Werner heeft dezelfde namelijk)

De dames bijde put reageren zeeer gevleid op de aandacht die de jonge elvenbard hen schenkt. Langzaam aan stroomt er wat publiek toe om de vreemde verzameling personen in de kern van hun dorp te zien. Vooral de kobold trekt veel beziendwaardigheid.

Uit de deur van de herberg komt een gnoom gelopen, blijkbaar is hij uit op klanten want hij komt recht op jullie af met zijn hand nog weizend naar de herberg.

Sorry, ik wilde jullie niet storen maar eenman van mijn werk kan niet de mogelijkheid voorbij laten gaan om een gezelschap dat duidelijk niet van hier is op de straat te laten staan terwijl er binnen in mijn herberg iets te drinken valt dat ik voor het eerste drankje niets zal rekenen en ik dus eigenlijk gewoon hoop dat jullie gebruik maken van de accomodaties die ik tot m'n beschikking heb om met jullie te delen. Dus als jullie het niet erg vinden zal ik jullie graag voor iedereens gezicht, zodra daar een verschrikkelijke grimas van verontwaardiging over heen zal gaan omdat ik hun atractie gestolen heb, naar binnen slepen in mijn herberg. wat zeggen julllie hiervan en weet wel dat ik niet genoegen neem met een nee?

De gnoom snaakt inmiddels naar adem

"Drankje?" De kobold kijkt niet begrijpend naar de gnome.

Verder is hij niet gewend aan al die aandacht, en weet dus niet hoe hij moet reageren.

Pègrin houdt zich een beetje afzijdig van de gnoom en zijn voorstel. Hij is benieuwd of de anderen op het voorstel in zullen gaan. Hij moet wel bekennen dat hij honger en dorst heeft na de lange reis die hij achter de rug heeft. Een een gratis drankje, dat is natuurlijk een goed begin.

De licht geklede gnoom lacht de inheemse gnoom vriendelijk toe,
en zegt in het gnooms:
Gustava muito de beber alguma coisa fresca, mas eu tenho que perguntar os otros (degene die gnooms spreken verstaan mij, ik weet alleen niet precies wie dit zijn)

De gnoom vraagt daarna aan de 4 andere:

Dat lijkt mij een prima idee, wat jullie?

POST NUMMER 50
This message was last edited by the player at 00:00, Thu 22 Apr 2004.

Drankje, of te wel, iets te drinken, waarschijnlijk alcohol houdend, in minder of in meerdere mate. Zal je lekker vinden, meid!

De gnoom ratelt echt aan een stuk door als hij eenmaal begint.

Pègrin zou de gnoom moeten kunnen verstaan, maar hij kijkt toch enigszins fronsend. Misschien dat hij het niet helemaal verstond, omdat hij iets verder weg stond.


Voor een verfrissend drankje is hij echter wel in.
This message was last edited by the player at 13:42, Tue 20 Apr 2004.

Nu pas valt het de meeste op dat er nog iemand aan is komen lopen. Deze persoon is vrij lang voor een mens en heeft een donkergroene mantel aan met een kaproen die ver over zijn hoofd heen is getrokken.
Zijn lange blonde haren komen er gedeeltelijk onder vandaan en vallen langs een vriendelijk, doch wantrouwend gezicht.

Hij is ligt bepakt maar aan zijn zijde zien jullie een lonsword en op zijn rug draagt hij een shortbow.

Alvorens wat te zeggen neemt hij iedereen op met een lange aandachtige blik.
Als hij Radji ziet blijft zijn blik iets langer op hem gevestigd alsof hij een inschatting maakt.

Gegroet edele lieden, mijn naam is Samuel.Laten wij naar binnen gaan en daar het beloofde bier nuttigen

Radji went zijn blik af van de kleine herbergier en sluit het geratel van de man uit zijn verfijnde gehoor. Met een sprongetje komt hij van de put af en wandelt naar de lange blonde man Samuel. Ook hier maakt hij een knieval en lacht.
Wees toch gerust mens. U hebt niets te vrezen van mij. Ik ben slecht een muziekant die zijn brood verdient met het verkondigen van de muze. Kom Samuel, laat ons naar de herberg gaan en genieten van de tijd die ons gegeven is.

Dan draait hij zich weer om en onderbreekt de gnooms geratel. In het gnooms spreekt hij vloeiend tot de man: Beste waard, wilt u zo vriendelijk zijn om 5 kamers gereed te maken en ons tevens een warme maaltijd te verschaffen. We willen graag een grote tafel in een hoek van uw verblijf, als dat mogelijk is.

Dan richt hij zich tot Samuel. Mijn excuses jonge man, ik had me nog niet aan u voorgesteld. Radji 'l Furiae is mijn naam. Slechts een onervaren speelman, maar goed gezelschap.

Pègrin loop alvast richting de deur van de herberg.

De Gnoom in blauw paarse kleding kijkt nog eens waarnemend om zich heen en naar de personen die onderhand op het plein zijn verzameld.
Hij knikt tevreden en keerd zich om en loopt net iets achter Pegrin naar de herberg toe, ondertussen iedereen nauwlettend in de gaten houdend.
Een maal bij Pegrin aangekomen kijkt hij om en zegt iets tegen Pegrin.

(map updated)

Welkom in mijn herberg!

Zegt de gnoom, opeens wat ingetogen. het lijkt wel alsof hij een moment van bescheidenheid heeft! De herberg is er een waar niet overgevloekt kan worden. een plafond van zejker drie meter hoog gstut door stevigebalken geeft een mooi ruimtelijk gevoel aan de gelagzaal. Het midden van de oneven gevormde zaal wordt gedomineerd door een openhaard zoals je er nog nooit een gezien hebt. Aan de rechterkant is de balie, waarnaast zich een deur bevindt die waarschijnlijk naar de keuken zal leiden. Aan de linkerkant bevindt zich een trap naar de tweede verdieping, die zich splitst na een kleine steiging. Kroonluchters hangen naar beneden vanaf hetplafond, en zullen 's avonds de tafels eronder, van hoofg kwaliteit hout, waarschijnlijk goed uitlichten. Er staan trouwens genoeg tafels om een heel aantal mensen aan te kunnen plaatsen.
Momenteel is het erg rustig, alleen aan de bar zitten drie mannen, allen mensen, rustig te praten boven een kroes bier. Het schijnt over een plaatselijke schurk te gaan. De herbergier wijs jullie een tafel, niet echt in de hoek, maar een die bij de trap staat en zodoende toch afgezonderd genoeg ligt. het is een ovale tafel. De hebergier vertrekt meteen naar de bar en gaat erachter staan, op een krukje. De herberg is van oorsprong niet voor gnomen gebouwd, zo te zien.

Pègrin loopt in de herberg naar een stoel aan de tafel, die hem door de herbergier gewezen wordt. Hij loopt samen met Meancolin rustig te praten.

Pegrin en Meancolin nemen aan de tafel plaats terwijl zij rustig de omgeving in zich op nemen en met elkaar af en toe wat woorden wisselen.

Op het moment dat iedereen heeft plaats genomen aan de tafel.(aannemende dat dit ook gebeurd, als dat niet zo is laat het ff weten)
Gaat Meancolin op zijn knieen op de stoel zitten om zich iets boven de rest te doen verrijzen.
Klopt zachtjes op de tafel en vraagt:
Wat voor eerste drankje wensen jullie allen te nuttigen?
Hij wacht even en kijkt dan Lewk aan en zegt iets in een vreemde taal (kobolds, voor degene die het begrijpen)

"Nou, doe mij maar een glas stevig bier. Koud, als het even kan.
Zouden we hier ook iets te eten kunnen krijgen? Vast wel. Als we elkaar willen leren kennen, dan hoort daar toch ook wat eten bij, niet?"

@ Maencolin: "Vertel eens, Maencolin, hoe zit dat met jullie namen. Je zei zojuist al dat dat vrij veel vertelt over een gnome. Ik ben eigenlijk wel benieuwd, wat jouw naam zegt over jou."

"Drrrinken? Ik drrrink alleen maarrr waterrr? Wat zou men anderrrs kunnen drrrinken?"

(Ik kan common :))