Het scherm komt dichterbij… Jullie hebben niet zo lang meer om nog naar de kamer waar Belin zou moeten zijn toe te komen en dus, na wat woordenstrijd over welke items te identificeren, gaan jullie verder en komen jullie weer bij het voorportaal aan.

Rechts bevindt zich nog zo’n scherm en jullie bereiden je voor op een nieuw gevecht. Als het scherm echter wegvalt, zien jullie daarachter slechts een spiegelbeeld ruimte ten opzichte van de tegenoverliggende  zijde, maar hier zien jullie in een cirkel met een doorsnede van zo’n 10 voet het symbool van Hamador staan, de zeis.

Aan de andere kant van het voorportaal ontdekken jullie een knop die blauw licht afgeeft. Na een tijdje duwen jullie deze in om de deuren naar Belins zaal te openen.

                           . . . .
                           . . . .
                           . . . .
                           . . . .
                             .
                             .
   . . . . . .         . . . . . . . . . .
   . . . . . .         . . . . . . . . . . . . . .
   . . . . . .         . . . . . . . . . . . . . . . .
   . . . . . .         . . . . . . . . . . . . . . . . . .
   . . . . . .         . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
   . . . . . .         . . . .___. . . . . . . . ##### . . .
   . . . . . .         . . . / . \ . . . .#. ############# . .
   . . . . . .         . . .| E . \. . . # ##  . . . . ######.
   . . . . . .         . . .|. . B | . . ##.## . . . . . . #####
   . . . . . .         . . . \ . . | . . ### . . . . . . . . ###
   . . . . . .         . . . .\___/. . . . . . . . . . . . . .###
   . . . . . .         . . . . . . . . .[H]v v v v v v v v[H].###
   . . . . . .         . . . . . . . . . > v v v v v v v v < #####
   . . . . . .         . . . . . . . . . > > v v v v v v < #######
x.D. . . . . . . . . .D. . . . . . . . . > > > .sarco. < ### .####
x.D. . . . . . . . . .D. . . . . . . . . > > > .faaag. < ### .####
   . . . . . .         . . .{s}. . . . . > > ^ ^ ^ ^ ^ ^ #########
   . . . . . .         . . . . . . . . . > ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ ^########
   . . . . . .         . . . . ### . . .[H]^ ^ ^ ^ ^ ^ ^ #[H]####
   . . . . . .         . . . .#### . . .## . . . . . . ### ######
   . . . . . .         . . . .#### . .###. #####################
   . . . . . .         . . . ##### . . #########################
   . . . . . .         . . . . #### . . . . ##################
   . . . . . .         . . . . .###### . . . #################
   . . . . . .         . . . . . . #########################
   . . . . . .         . ### . . . . #####################
   . . . . . .         . .###############################
   . . . . . .         . . . . ########################
   . . . . . .         . . . . . . . .#############
   . . . . . .         . . . . . . . . . .

Deze zaal is enorm! Witte ribben van steen ondersteunen een halve, zwarte koepel die boven jullie hoofd tot zijn hoogste punt komt. De kamer is dus half rond en wordt gedomineerd door een verhoging, omringt door drie lage treden van ieder anderhalve meter diepte, begrensd door vier pilaren die het plafond niet raken. Een sarcofaag domineert dan weer dat platform. Links van het platform bevindt zich een roze koepel die een doorsnede heeft van ongeveer 20 voet, zij het wat onregelmatig. Vlak bij de ingang, aan jullie rechter zijde, staat een zwaard met de punt op een soort van altaar. Rond het geheel, punt van de staart bij de koepel en kop bij het zwaard, ligt er een zwarte, stenen draak, levenloos, door de kamer heen. Hij of zij lijkt levensecht, doch er zit geen beweging in. Links in de muur bevindt zich nog een kleine opening, puin ontrekt wat erachter ligt aan het oog.

Meancolin pakt het zwaard, en de wereld om jullie heen veranderd. Gevangen in een wereld van beperkte zintuigen proberen jullie te ontsnappen door de juiste keuzes te maken. Dit lukt, en wederom staan jullie in Belins kamer. Het zwaard heeft zich verplaatst naar eenzelfde soort altaar op de verhoging. Belin hangt in spectrale vorm, gekleed als de beelden maar zonder benen, boven de sarcofaag. 311, aka Valkorian, komt binnen lopen. Dan pas geven beide hun visie op de toekomst, en onenigheid ontstaat. Vier van jullie besluiten, op aanraden van Valkorian, de roze waas te overbruggen en aldaar te spreken met de ‘wijsheid’ die daar aanwezig zou moeten zijn. Lewk blijft achter. Binnen vinden jullie ene Elias ‘l Furiae en Bistren Stroy. Een gesprek volgt.

Eenmaal weer in Belins zaal aangekomen, gaan jullie nog een zijvertrek in, alwaar jullie onder andere een blinddoek en een rapier vinden, alsmede een aantal andere magische voorwerpen in de enige aanwezige kist. Lewk dwingt Pègrin min of meer… De blinddoek weer af te doen nadat hij hem, natuurlijk, had opgezet. Radji is blij met de houten rapier.

Dan lijken jullie overeen te zijn gekomen over wat gedaan moet worden en Meancolin pakt wederom het zwaard. De wereld om jullie heen verdwijnt, en jullie verdwalen ieder in een eigen visioen, alleen Lewk en Samuel delen er één.



De weg voor jullie leidt jullie naar het centrum va Glimmershine. De ene rent, dan ander loopt maar het mag niet baten. Jullie komen allen tegelijkertijd aan. Glimmershine lijkt nog even zoals het was, maar dan begint de aarde te beven! Grofweg over de wegen heen waarover jullie op het plein gearriveerd zijn, begint zich een scheur te vormen in alle vijf de richtingen. De aarde breekt open en zwart steen komt als het scherp van het zwaard door de gapende wonden naar buiten. De aarde blijft beven, de lucht is rood. Iedereen om jullie heen, de vaag bekenden en net iets bekendere gezichten uit Glimmershine, lijken van instelling te veranderen. Donkere uitdrukkingen nemen bezit van liefelijke gezichten. Glimmershine is anders... Glimmershine is... Duisterder, donkerder... Het woord 'verdroten' schiet jullie te binnen, maar lijkt iets te oud en niet lekker in de mond liggend. Wat is er aan de hand?

Waarjijthuishoortalsjenietthuisbent wacht op jullie. De tafels zijn gedekt en de gesprekken beginnen. Niet lang daarna horen jullie de eerste signalen van een in jullie herinnering reeds voltrokken gebeurtenis. Malcon is ontvoerd en een halfling is aangehouden!

Ik zou graag willen dat jullie eerst hier jullie ‘visioen’ posten, of wat je ervan wilt vertellen, en dan doorgaan met vier goblin lijken aan jullie voeten en Coutier in een zak!

Toevoegingen op jullie visioenen (reeds verwerkt)
This message was last edited by the GM at 11:49, Wed 13 Sept 2006.

Op het moment dat Meancolin het zwaard aanraakte, veranderde mijn wereld. Of misschien veranderde ik zelf wel. Ik weet het niet. Alles draaide en was verwarrend. Toen ik weer meer grip kreeg op mijn omgeving, merkte ik dat ik in groot steen stond te hakken. Het voelde misschien wel bekend. Ik stond de profetie van URTUR te maken. Of in ieder geval vast te leggen.

Naast mij stond een kleine gnoom. Hij sprak tegen me, terwijl ik doorwerkte. Over de goden ging het. Ik kreeg een verhaal te horen waaruit bleek dat er nu negen draken op de wereld zijn om de goden op afstand te houden. Ik vraag me af, zijn er nu inderdaad andere goden, zoals Belin, en is de draak die wij zagen inderdaad zo’n draak. Zijn de oude goden ‘gevallen’ of verslagen?

Ik kan me vinden in je eerste omschrijving, Pegrin. Mijn wereld werd ook anders, ik werd ook een beetje anders.
Ik stond voor mijn fort en voelde me trots. Voor me in de vallei bewoog het Bos. Het leefde, althans, hetgeen erin leefde...
Ik wist dat de strijd snel zou gaan beginnen. En ik wist dat ik er klaar voor was. Dat ik Belin zou verdedigen en dat we samen de overwinning op de Bossen en zijn bewoners zouden gaan vieren. Ik was content en klaar.
Het volgende moment dat ik me herinner stond ik op de plek waar dit alles is begonnen.

Ik Liep door een gang van een zwarte materie waar groene pulseringen doorheen gingen.
Naast mij stond een gnoom, toen hij begon te spreken herkende ik per direct zijn stem. Het was degene die mij nog voordat ik op deze wereld was aangekomen mij aansprak en mij op weg stuurde.
Ik geloof dat hij de leider van ons leger is.
De gnoom noemde me bij mijn getal in een taal die ik niet ken maar begreep toch volledig wat hij zij.
Hij vertelde mij dat ons volk in het niets leefde en iets waar jullie niks aan hebben en slechts voor mij bedoeld was. Ook vertelde hij mij tot mijn verbazing dat ik werkelijk onsterfelijk ben.
Hij sprak mij ook moed in en ik kreeg niet het idee van hem dat ik de verkeerde keuze had gemaakt met het aanraken van het zwaard anders had ik dat wel te horen gekregen.
This message was last edited by the GM at 11:46, Wed 13 Sept 2006.

Lewks versie van het visioen samen met Samuel:

"Samuel en ik kwamen een grrrot binnen waarrr een aantal kobolds rond een kring van stenen zaten. In die krrring verrrscheen een man met het hoofd van een tijgerrr die zei dat hij Malcon heette en dat wij weg moesten omdat wij bij het vijandige kamp zouden horrren."
This message was last edited by the GM at 11:47, Wed 13 Sept 2006.

Samuels Ervaring:

Toen Colin het zwaard aanraakte bevond ik mij ineens aan de rand van een bos met uitzicht op de tombe van Horatio.
Lewk was bij me samen met 5 of 6 kobolds die hem vriendelijk gezind waren. Ook waren er 3 mensen bij, maar die waren minder volgzaam dan de kobolds.
Na een moment verscheen er een gast in een rood gewaad met daar onder een groene tuniek. Deze persoon had het hoofd van een tijger en maakte zich bekend als Malcon. Nadat Lewk wat dingen tegen hem gezegd had beweerde Malcon dat we maar beter konden vertrekken omdat we bij het vijandig kamp zouden horen.
Wat dat precies betekend weet ik niet, maar we kunnen denk ik allemaal wel een idee vormen.
Daarna verschenen we voor Glimmerhine.

This message was last edited by the GM at 11:45, Wed 13 Sept 2006.

De gnoom kijkt naar de goblins die net flink harde klappen hebben gekregen van de jonge vrienden.
Jongens dit was echt niet normaal, goblins horen veel gemakkelijker dood te gaan.
Maargoed de hele wereld ziet er anders uit alles lijkt veel haatdragender en alsof ze allemaal een heroism op zich hebben ofzo. Iedereen behalve wij... raar.

Dan kijkt Meancolin naar de zak en glimlacht.
Terwijl hij de knoop losmaakt begint hij te spreken.
Wel Courtier, een van de gnomen van de temple ik denk dat jij het niet zo fijn vind in die zak dus kom er maar uit, de goblins zijn dood en het gevaar geweken.
Wij willen u wel naar Glimmershine terug escorteren als u dat zou willen, nietwaar jongens?
Uiteraard moeten we nog wel erachter zien te komen waar de halfling is en Malcon even zoeken.
De gnoom kijkt zijn companen veelbetekenend aan.

Zullen we paarden huren om wat meer snelheid te kunnen vergaren?
This message was last edited by the GM at 11:48, Wed 13 Sept 2006.

Ik vind het prima om paarden te huren, kan er iemand niet paard rijden?

Sowieso moeten we dan eerste terug naar Glimmerhine. Dus laten we dat eerst doen.

Hebben we trouwens de goblins al doorzocht? Zo niet doe ik dat nu.

hehe...goblins...die die kerel in de zak hebben zitten, was het einde van de vorige sessie..dat heb jij niet meegemaakt. Daarom lijkt me een samenvatting met of zonder visioenen noodzakelijk zodat Lewk gewoon kan meedoen.
This message was last edited by the GM at 11:51, Wed 13 Sept 2006.

Naar gelange Meancolins woorden uit zijn mond komen rollen, begint de verwarde Coutier heel vreemd te kijken. Hij heeft erg grote ogen en lijkt niet te begrijpen wat hem overkomt. Jullie valt iets op aan hem: Hij ziet er normaal uit, waar de rest van de inwoners van Glimmershine eruit zien alsof ze een lijntje teveel op hebben.

Dan begint Coutier met praten:

"Wawawa? Ken ik u? Waar heeft u het over... Ik... Ik... Ik ben Coutier Rumsfeld Armani Pompernickel... En ikkuh... Was ontvoerd door die Goblins! Ze pakten me zo maar beet!... Maarruh.. Dat wisten jullie al, en jullie willen me terug begeleiden. O jee, o jee... Wat vreemd allemaal... Ik hem nog wat voor jullie onderweg... O nee! Dat heb ik niet. Het was er niet, of zoiets. Wat vreemd hey? Begrijpt u het of begrijp ik het... Hahaha! In ieder geval, arme Malcon hey? Hahaha! Nu ja, dussuh... Wat doen we eraan en wie zijn julle? Hahaha!"

PS: Ik delete nog wat en voeg wat samen :D Kunnen we nu een lekkere vaart erin gaan houden?

[EDIT]: Lezen jullie effe de thread opnieuw? de eerste post is een stuk langer :D
This message was last edited by the player at 11:52, Wed 13 Sept 2006.

"Ik snap er helemaal niets van! Volgens mij haalt u dingen door elkaar, is het niet? In ieder geval, hoorden wij dat u mogelijk ontvoerd was. Dat bleek dus zo te zijn, en wij hebben de goblins gedood. Goed he, van ons? Ik moet zeggen, dat ik vind dat we een goed gevecht hebben geleverd. Met name mijn snelle acties met mijn rapier waren mooi!"
This message was lightly edited by the player at 07:32, Thu 14 Sept 2006.

De gnoom van de groep haalt een verbaasde wenkbrau op.

ooc: ik ga voortaan met blauw spreken, kan Samuel groen houden :D

Nadat Radij enkele momenten heeft geluisterd, gaat zijn mond open en zegt:
Hm..het ziet er naar uit dat de geschiedenis zich herhaalt. Wij zijn weer in Glimmershine, Courtier zat in de zak,....
Niet te min denk ik dat we voorzichtig moeten zijn. Ik stel voor om eerst een verblijf te zoeken. Daar kunnen we rustig nadenken over wat onze volgende stappen zullen zijn.
Dus ik stel voor de goblins te doorzoeken, ze uit het zicht achter te laten en ons in gezelschap van Courtier naar de herberg te bevinden.

Na de woorden van Pègrin verstijft Coutier een beetje. Plots kijkt hij jullie met toegeknepen ogen aan:

"Van wie hoorde u dat ik mogelijk ontvoerd was? Heeft iemand het op mij verzien? Hoe komen jullie eigenlijk aan mijn naam? En geschiedenis die zich herhaalt... Waar hebben jullie het over?"

Hij zet een stap terug...

Op dat moment komt er een andere bekende aanlopen. Een korte man, met een bezweet voorhoofd. Hij heeft de pas er flink inzitten. Het is Nestor Schalk:

"Wacht even! Wacht even! Moesten jullie niet eens bij mij langskomen! Waarom hebben jullie mij niet gevraagd naar de beloning!?"

Hij kijkt wat angstig. Hij ziet er echter voor de rest nog net zo gewoon uit als eerst... Geen pillen voor Nestor, en dus ook niet voor Coutier.
This message was last edited by the player at 11:14, Thu 14 Sept 2006.

Nu doet Coutier nog een extra stap naar achteren:

"Hij! Wilde hij me laten ontvoeren!? Wat is dit! Vertel me, wat is er aan de hand, en waarom moesten deze Goblins branden?"

Hij kijkt wild om zich heen.

De heer Schalk kijkt Coutier verbaasd aan. Dan begint hij wat voorzichtiger te praten:

"Beste vriend... Waar heeft u het over. Deze lieden wisten vast niet dat u ontvoerd ging worden. Dat kan namelijk helemaal niet. Zij gaan achter Malcon aan, om hem te bevrijden... Toch?"

Hij keert zich weer naar jullie toe.

Het was zeker niet Nestor die u wilde laten ontvoeren, hij zou nooit goblins in dienst nemen om dit gedaan te krijgen. Maar kom, bedaar, het gevaar is geweken. Laten we zoals Radji zei naar het dorp terug gaan en kijken of we een onderkomen kunnen vinden.

Dan richt Samuel zich naar Nestor en zegt:

Wat betreft een beloning, ook dat kunnen we in het dorp verder afhandelen.

"Als alles opnieuw begint hebben we dus formidabele voorkennis.

Misschien kan ik wel een sprrreuk tegen halflings verrrzinnen..." mompelt Lewk in zichzelf. (Dit zij Lewk al eerder maar toen postte ik niet)

En tegen Nestor:

"Wat bedoelt U, moesten we geen beloning vrrragen?"
This message was last edited by the player at 15:41, Thu 14 Sept 2006.

Over eem beloning hebben wij nog niet eens nagedacht heer schalk.
Dan keert de gnoom zich tot zijn vrienden en spreekt:

Het lijkt erop dat we alles op dezelfde manier moeten afwikkellen, we hebben heer schalk overgeslagen en nu komt hij achter ons aan. Zometeen komt Ortmund hier ook nog eens naartoe.

Dan keert Meancolin zich tot de anderre gnoom

De goblins moesten branden omdat ze zich regenereerde, hun vlees groeide weer aan en dat is tegen te gaan door het te verbranden, dus vandaar. Maar het belangrijkste is dat u veilig bent.

Dus, zullen we ons maar naar een glas wijn en een boterham met roomkaas begeven? Dat zal os vast goed doen. We hebben een hoop te bespreken.
Courtier? Nestor? Als u met ons mee gaat zult u de kans krijgen uw oren en mond te bevredigen.

Nou, ik lust zo onderhand wel een goede maaltijd, dus laten we snel gaan.

Samuel kijkt nogmaals naar de dode goblins en de zak waar Coutier in zat.

Wat zou er gebeurd zijn als we Coutier mee hadden laten voeren. Lijkt me best boeiend om te weten, maar ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen, denk ik, dus blijft het bij speculatie.

Zowel Coutier als de heer Schalk kijken verschrikkelijk verward om zich heen. Waar hebben deze lui het toch over? Lijken hun ogen te zeggen. Toch kunnen jullie een klein verschil bemerken tussen de twee. Waar Coutier er niets van lijkt te begrijpen, zien jullie dat de heer Schalk behoorlijk veel interesse toont in het gesprek dat zich voor zijn neus afspeelt. Hij is dan ook de eerste die weer spreekt.

"Vreemd... Vreemd... Ik begrijp niet echt wat jullie allemaal zeggen, maar ik denk wel iets. Jullie zijn reeds overtuigd dat jullie Malcon zouden gaan redden, zonder dat ik daar weet van had. Toch heb ik het gevoeld dat er meer achter schuild dan een simpele visie van de toekomst. Ik loop graag met jullie mee. Voor deze nacht, zou u in mijn huis een rijkelijke maaltijd willen nuttigen met een puik wijntje. dan kunnen we nog eens praten over deze zaak. Ik zal slaapvertrekken vor u regelen in de herberg... De beste kamers... Op mijn kosten."

Hij lijkt even te aarzelen, dan zegt hij:

"Wie zijn jullie eigenlijk? Waar komen jullie vandaan?"

Hij kijkt hierbij vooral Meancolin intens aan.

De heer Schalk heeft zijn woorden nog niet geuit, of de rond begint hevig te trillen! Jullie staan aan de rand van het dorp, zo tussen de barakken en de tempel van Inuïa in. De grond scheurt zich open, bijna voor jullie voeten amar iets meer in de richting van Glimmershine dan waar jullie nu staan. Zwart gesteente breekt door de grond heen, scherpe hoeken tonen zich als enorme tanden aan de donkere lucht boven Glimmershine. Waar eerst alleen de vijf wegen doorbroken waren met dit gesteente, lijkt nu heel Glimmershine omgeven te zijn met een twintig centimeter hoge omheining van het zwarte steen. Ver weg, jullie gokken zo aan de andere kant van het dorp, horen jullie gekraak, alsof een huis van zijn fundamenten gerukt wordt en bezwijkt onder de daverende kracht van de... natuur. Wat is hier in hemelsnaam aan de hand!?

Coutier en de heer Schalk kijken verbaasd naar wat er voor hun voeten gebeurd. Dan kijken ze jullie aan, blijkbaar voor muitleg.

(Is het dat zelfde zwarte steen als overal? Dus waar je niet doorheen kunt graven enz.)

Radjis ogen worden groot van verwondering als de stenen muur om het stadje verrijst. Zonder er over na te denken zakt de elf een beetje door zijn knieën en legt zijn linkerhand op het gevest van de houten rapier.
Bij de duivels van Tormentire, wat gebeurd er nu? Dit gebeurde de vorige keer niet!

Ja. Als ik het over zwart steen heb, bedoel ik dat steen. Als jullie er een naam voor willen verzinnen die een beetje tof is ofzo, dan zal ik het voortaan zo noemen... natuurlijk heeft het ook een echte naam, maar kom daar maar is achter! :D

Noem het maar Obsidiaan.

"Het lijkt wel alsof we errr niet meerrr uit kunnen. Gelukkig zijn er hierrr geen vijanden."
This message was last edited by the GM at 12:51, Fri 15 Sept 2006.

(Tis maar twintig centimeter hoog hoor :D)

Apart, heel apart. Ik vraag me af waar dat spul toch vandaan komt en wat de oorzaak is dat het ontstaat.
Laten we voort maken, ik wil zo snel mogelijk verder.
Als ik het goed heb kunnen we wel een dag missen om Malcon te bevrijden, zeker als we ook nog eens paarden weten te bemachtigen. Ik hoop dat we uit het bereik van hetzwarte onbeschadigbare steen kunnen komen want dat spul bevalt mij niet.
Laten we maar snel gaan slapen en dan morgen vroeg met de paarden vertrekken om Malcon te redden dan hebben we tenminste een volle dag om te reizen en dat mmoet volgens mij wel voldoende zijn.
Laten we dan terug gaan naar Glimmershine en dan naar de verdoemde halfling gaan zoeken.

Ik waardeer uw gastvrijheid Nestor en mijn naam is Meancolin Queerco Disrupilar Pestilan Flimo, maar u mag mij wel gewoon Meancolin noemen.

De heer Schalk kijkt een beetje vreemd op als hij meancolins woorden hoort. Ook schiet zijn blik even langs Samuel:

"Jullie noemen mij Nestor... Hoe kennen jullie mijn naam en wat geeft jullie het recht mij met mijn voornaam aan te spreken? En waarom zou ik u, meneer Flimo, aanspreken alsof we elkaar kennen? Ik heb toch het idee dat u mij voor het eerst ontmoet, of zit ik er naast... En waar haalt u het geld vandaan om een paard te kunnen huren of kopen?"

Hij lijkt nog even wat verder te denken en zegt dan:

"Waarom kunt u 'een dag missen' om malcon te bevrijden? Wie houdt hem dan gevangen? Wat weet u dat ik niet weet? En wat, mag ik u vragen, doet dat steen hier? En wat weet u van een verdoemde halfling af, behalve dan dat Malcon er door een meegenomen lijkt te zijn? U mag bij mij komen eten, maar ik wil antwoorden. Is dat goed?"

Coutier begint langzaam in de richting van zijn tempel te lopen. Hij lijkt bang, ontheemd. Verdwaast zet hij stap voor stap in de semi-goede richting. de kring van stenen wacht op hem. Zachtjes fluistert hij naar Inuïa:

"Gezegend zij gij, die van de zon is.
De ene die de wereld omsluit
Verdelend u kracht, groot is uw macht
De een die splitst alle andere acht.

Och zijd gij niet vuur, zijd gij niet aarde
Zijd gij niet de zee en de lucht tegelijk
Draagt gij niet het domein van de zon
Maakt gij niet tussen rijken uw rijk.

Inuïa, geef mij de kracht te begrijpen
Zodat ik leer van andermans plan
Leer mij mijn leer met wijsheid verrijken
Laat mij trekken uw en mijn plan.

Inuïa die heerst over al onze zielen
Laat mij nu gaan, een dienaar in uw naam
Om de wereld te vertellen dat gij mij leeft
En dat gij om de zielen van de armen geeft"

Heer Schalk, wij zijn bereid u te vertellen wat wij weten, maar dat doe ik liever op een rustige plek. Als uw aanbod nog geldt, vergezellen wij u graag naar uw woning, opdat we daar in alle rust kunnen converseren.

Tegen de rest zegt hij: Met Courtier kunnen we later ook spreken, als we willen weten wat er met hem gebeurd is. Al vraag ik me af of hij zijn verstand niet heeft verloren door de verschikkelijke gebeurtenissen.

Samuel richt zich tot Nestor Schalk en zegt:

Maakt u zich niet ongerust, we zijn hier uitsluitend met goede bedoelingen. Wij begrijpen dat alles dat zich hier op dit moment afspeelt onbegrijpelijk moet zijn voor u, maar na een goede maaltijd zijn wij best bereidt om opheldering te geven.

Nestor houdt zijn hoofd een beetje schuin en kijkt met bijna geheel toegeknepen ogen naar jullie allen. Dan zegt hij:

"Volgt u mij als het u belieft naar mijn huis, zodat we kunnen praten in rust, met een goede maaltijd en een lekker glas wijn als welkome afleiding."

Dan stapt hij over de zwarte rand heen en loopt voor jullie uit naar zijn huis.

Daar aangekomen wordt de deur geopend door een wild uitziende bediende, deze stelt echter geen vragen maar laat jullie binnen... Al gromt hij wel wat. Nestor lijkt zich hier aardig aan te storen, kijkt even twijfelend, maar leidt jullie dan naar zijn eetzaaltje. Daar staat een tafel reeds gedekt. Snel worden er extra borden en bestek gepakt door de ober en dan kunnen ook jullie plaats nemen. Er is gedekt voor zeven personen. Zal de ober meeëten of kom er nog een gast?

"Zal de oberrr mee-eten of komt er nog een gast?" vraagt Lewk Nestor.

"De ober... Mee-eten?"

Even kijkt hij je niet begrijpend aan, dan worden z'n ogen even groot, om meteen weer wat triester te gaan staan:

"O... Het extra bord... Dat stond al klaar voor Malcon... We zouden samen eten. Maar ja, nu is hij dus ontvoerd..."

Het is een zeer trieste zaak dat deze man is ontvoerd, wij zijn dan ook bereid om morgen naar hem te gaan zoeken, mijn vriend Samuel is behoorlijk kundig in het vinden van sporen dus wij hebben er het volste vertrouwen in dat we hem kunnen vinden. We gaan morgen dan paarden huren zodat wij ons sneller kunnen verplaatsen en niet zo moe worden.

De heer Schalk kijkt Meancolin een beetje verbaasd aan. Dan zegt hij:

"Ja... Ik denk wel... Ik denk wel dat jullie het dan redden. Maak wel vaart, want ik zie hem graag terug zonder kleerscheuren. Zijn zoon kan bij mij logeren."

Even aarzelt hij weer, dan praat hij verder.

"Ik had... Ik had veel geld. Ik heb nu minder. Ik ben wat geld verloren... Blijkbaar. Als jullie weten waar het is? Het gaat om 750 goudstukken en een zwarte steen... Met magische krachten. Ik... Ik... Kan ze niet meer vinden. Ze zullen wel gejat zijn of zo. Nu ja, voor die steen wil ik wel een heftige som neerleggen... Of ruilen voor iets anders, natuurlijk, want ik zit wat laag op goud... Vreemd..."

Hij kijkt jullie één voor één aan en blijft dan hangen bij Radji en Samuel... Om uiteindelijk zijn lepel op te pakken en te zeggen:

"Eet smakelijk!"

Er wordt een stevige uiensoep geserveerd.

Nadat hij enkele happen van zijn soep heeft genomen, zegt de elf: Waar zijn uw spullen volgens u gestolen? En waar zouden we die dan kunnen vinden?

Nestor kijkt een beetje ongelukkig:

"Ik heb werkelijk geen idee. Het ene moment was het er nog en toen was het plots weg!"

Hoe lang bent u de genoemde spullen al kwijt dan en heeft u misschien een idee wie ze van u ontnomen heeft.
Ik weet niet wat die steen voor macht heeft, maar misschien is het wel bruikbaar voor iemand uit de buurt en heeft deze persoon het met die reden van u genomen.

Dus als we die magische steen vinden, wilt u die graag terug. Als u vertelt hou het eruit ziet, dan zullen we het u terug geven als we het gevonden hebben.
Uw goud zal echter onherkenbaar zijn, tenzij het nog in uw kist of zak zit. Goudstukken zijn Goudstukken.

"Ik den dat ik hem... In theorie dan... Nog geen uur geleden ben kwijt geraakt. Nog voordat dat zwarte steen uit die straten kwam en nog voordat ik door kreeg dat mijn ober er opeens een monsterlijke spiermassa op nahoudt. Het is een gladde, zwarte steen en hij schenkt de drager... Inzicht. Ja, dat is het eigenlijk wel. Over dat goud hebt u gelijk. Mocht u het vinden... Houdt u het dan voor het vinden van de steen."

"Ik denk dat we maar al te graag naar uw eigendommen zullen zoeken. Zeker, als het goud daardoor van ons wordt, zullen we maar zeggen. Maar ik denk wel, dat u iets meer over die steen zult moeten vertellen. Anders zouden we er nog aan voorbij lopen, als we 'm zien!"

Pègrin probeert zijn aandacht op de soep te richten. Misschien heeft hij een ideetje, maar hij wil dit niet laten zien. De soep smaakt eigenlijk niet geheel goed.

"Zeg, die ober ... Hoe lang is die al zo, eehm, onvriendelijk?"
This message was lightly edited by the GM at 14:49, Wed 20 Sept 2006.

Nestor kijkt Pègrin aan en zegt:

"Nog meer over de steen vertellen? Hij geeft je betere kansen in een gevecht en zorgt voor grotere resistentie... Ook wordt je er wat diplomatieker door en wordt je onder andere beter in zwemmen en springen... Geloof ik. Nu ja, van dat soort dingen. Mijn ober ziet er ook nog maar net zo gek uit. Ik zag hem voordat ik he huid verliet... Ik schrok me rot! Maar ja, daar schrok hij weer van en stond te trillen op zijn benen. Hij stelde ondanks dat mij wat gerust en heeft een lekker kopje thee gezet. En toen zei ik : 'Dek jij de tafel anders even, dan ben ik Malcon halen.' Die was toen al verdwenen, maar dat wist ik natuurlijk nog niet. Nou en toen ben ik uiteindelijk naar Adrusia Steelfist gegaan om te waarschuwen dat ik Malcon niet kon vinden en die zag er al net zo uit als m'n ober, even als Taller Bane. Nu ja, toen begreep ik dus dat ze al wisten dat hij verdwenen was en dat er een halfling in zijn huis was gezien. Die zat al in de cel.  Toen ben ik naar huis gegaan, het bericht bij Adrusia achterlatend dat ik mensen zocht... Maar er kwam niemand en toen ben ik naar de cel gegaan. Daar was al iemand uitgebroken en ik hoorde een gevecht in de buurt, dat waren jullie. De rest weten jullie."

Lewk fluistert iets naar Pegrin.


En dan hardop, om het gefluister niet op te laten vallen of onbeleefd te laten lijken. "Samuel, kan jij de krrracht van het vuurrr nog?"

Samuel tast in zijn ziel op zoek naar het innerlijke vuur dat hij sinds kort bezit, hij sluit daarbij zijn ogen.
Jullie zien dat zijn ademhaling naarmate hij zich op deze manier concentreert steeds regelmatiger en rustiger wordt, tot het moment dat hij zijn ogen opent.
In zijn ogen is een rode fonkeling te zien die het innerlijke vuur vertegenwoordigd waarnaar hij op zoek was.

De kracht van het vuur is nog steeds met mij.

"Dan is dus niet alles terrrug naarr het begin. Ik vrrraag me af hoe Belin's tombe errr nu uitziet."

Nestor kijkt van links naar rechts en zegt dan:

"Belins tombe... Huh?"

Als Nestor zijn laatste woorden heeft uitgesproken, werpt Radji een scherpe blik naar de kobolt aan de tafel. Dan zegt hij:
Beste Nestor Schalk, de lieden die bij u aan tafel zijn geschoven, zijn niet zomaar reizigers. Ons verleden is reeds met het uwe verwoven, ook al kunt u zich daar niks van herinneren.
Het zal niet gemakkelijk voor ons zijn om U uit te leggen welke kennis wij hebben opgedaan over het lot van Glimmenshire. Maar ik vind dat we u uitleg verschuldigd zijn.

Radji kijkt iedereen aan tafel even aan en zegt:  Nestor heeft ons al eerder geholpen. Ga goed je bronnen na, voor je iets als waar bestempelt. Niet alles is zoals we het ervaren hebben, maar het zal geen toeval zijn dat dezelfde gebeurtenissen zich weer voor doen.

Ik denk dat het het gemakkelijkste is als u mij de dingen vraagd die u wilt weten dan zal ik daarop een antwoord geven.
Let wel dat ik u niet alles kan vertellen over mijn verleden omdat ik en met mij niemand anders mijn verleden volledig kennen. Dat spijt mij enorm maar het is voor mij ook moeilijk om niet meer te weten wie mijn ouders zijn, om maar iets kleins te noemen.

Maargoed stelt u mij uw vraag dan zal ik kijken wat ik erover weet.


De gnoom kijkt de elf even vellbeekenend aan.

De elf knikt instemmend naar Meancolin en besluit om zich verder op de maaltijd te richten.

"Ach, heer Nestor. Ik denk dat ik die steen voor u wel zal kunnen vinden. Maar, eenvoudig zal zo iets nooit zijn. Je zult wel begrijpen, dat hier zaken aan het veranderen zijn, die niet voor eenieder even prettig zijn. Kunnen vinden, dat wel dus wel lukken. Willen is misschien een iets groter probleem. Wie weet waar u het voor wilt ruilen. Misschien dat dat mijn zin wat vergroot. Ik zou er speciaal voor kunnen gaan zoeken zelfs."

Nestor hoort Radji spreken en Meancolin. Zijn gezicht begint danig te betrekken. Pègrin lijkt hij niet meer te registreren terwijl zijn hoofd naar de tafel zakt. Even is het stil, dan horen jullie een snik:

"Eindelijk... EINDELIJK! Eindelijk is het voorbij... Het is voorbij... Het is... Het is... Het is VOORBIJ! EINDELIJK VOORBIJ! Hahahaha! Voorbij voorbij! VOORBIJ! Hahaha! Ik ben zo blij want het is voorbij! Hahaha!"

Jullie zien tranen van zijn wangen stromen terwijl een lach zijn mond beheersd! Hij gaat nog wel even door.

Wat is er voorbij heer Schalk?

Nestor kijkt jullie allen aan. Dan zegt hij:

"Ik heb zolang op dit moment gewacht. De cyclus bleef zich maar herhalen. elke keer weer hetzelfde verhaal, met her en der een toevoeging, maar dat gaf toch echt te weing variatie. De ene keer stierven er velen, de andere keer geen. Maar altijd was er Malcon. Malcon werd steeds weer ontvoerd! Ach, dat is natuurlijk maar een klein deel van alle gebeurtenissen... Ik heb zo lang gewacht! Echter, het zou inderdaad verklaren waarom de mensen zich hier zo vreemd gedragen! Het verklaart alleen niet waarom. Weten jullie er meer van?

O, en Pègrin, houd die steen maar."

Radji kijkt op van zijn eten en glimlacht. De elf zegt met een rustige stem:En zo, nadat 'wat geweest is' onze maan aan de sterrenhemel was, zal nu 'de werkelijkheid' onze zon achter de wolken zijn.

Terwijl de elf dit zegt, beginnen zijn ogen te folkelen van energie terwijl een tralende glimlach zijn aantrekkelijke overkomen siert.
Hij staat met een zacht excuus op, loopt naar zijn viool en begeeft zich naar het haardvuur, waar hij het instrument zachtjes begint te stemmen.

"Muziek... ja, misschien is dat wel goed... Ik hoopd dat er iets te vieren valt. Maar, vertel mij, wat hebben jullie met dit alles te maken? Ik heb jullie zo vaak gezien... Behalve de gnoom dan... De heer Flimo... Geloof ik. Die heb ik pas de laatste keer gezien. de rest in meer of mindere maten zo nu en dan. Soms had de groep een andere samenstelling, maar altijd waren jullie beginnende... ik zal maar zeggen... Geldjagers... Avonturiers, zo jullie willen."

Radji zet een zacht en rustig nummertje in, zodat een mysterieuze melodie het gesprek siert. Nadat Radji enkele melodieën in elkaar heeft gezet, schenkt ook Radji geen aandacht meer aan zijn viool. Zijn slanke handen bespelen het instument alsof ze zelf weten wat ze moeten doen.

De ogen van de elf beginnen aandachtig te kijken naar de lieden aan de tafel, wachtend op wat er zich zal afspelen.

Pègrin kijkt enigszins verbaasd als hij de steen krijgt. Dat is hij niet echt gewend. En: wat heeft hij nu weer te veel gezegd, dat Schalk het weet? Nu ja, het resultaat is er niet minder om.

"Wij weten ook niet precies waarom wij hier zijn en waarom wij onze rol vervullen, maar we zijn inderdaad betrokken bij de cyclus. In ieder geval kan ik me geen eerdere keren herinneren. Niet precies in ieder geval. Wel wat daarvoor gebeurd is, maar ik weet inmiddels helemaal niet meer wanneer zich dat afspeelde. U heeft wel herinneringen van ieder cyclus, toch? Kunt u zich dan ook herinneren, wanneer dat alles begonnen is?"

Nestor krijgt een frons op zijn gezicht. even blijft hij stil... Dan begint hij rustig met praten:

"Dit is wat ik weet... Niet meer en niet minder... Al zou het natuurlijk zo kunnen zijn dat ik dingen achterlaat die mij niet relevant lijken... Of dingen die ik echt niet met jullie wil delen...

Lang geleden kwam ik hier naartoe. Ik was op de vlucht... Waarom, dat gaat jullie niets aan. Het vreemde is, dat ik mij de omstandigheden van mijn aankomst niet meer zo goed kan herinneren... Wel ongeveer de tijd. Het was een ander tijdperk, zo'n 1270 jaar geleden... Iets meer of iets minder, ik heb geen idee. Ik was dus op de vlucht, en moet gedacht hebben dat Glimmershine veilig zou zijn. Samen met Malcon en zijn zoon (die hier trouwens boven ligt te slapen) besloten wij dat Glimmershine ons thuis zou worden. Glimmershine was... Anders dan nu. Heel anders. Ik kan me alleen niet herinneren hoe anders. Ortmund was toen al een soort van burgemeester. Hij hield zich in ieder geval bezig met het heersen over Glimmershine. Hij was aardig, heel aardig. Een goede man, dacht ik bij mijzelf. Ik liet hem zien dat ik aardig begaafd was in de magische kunsten, en zo mochten wij blijven. Ik was van waarde, zo zei hij. Ik kon mijn intrek vinden in een vrij groot huis, samen met Malcon en zijn zoon. Het duurde echter niet lang, of Ortmund bood mij een torentje aan, met een huis eraan vast... Dit huis dus. Dat ik er een bibliotheek aan mocht leggen en mij bezig mocht houden met mijn kunsten, waren zijn woorden. Ik was, natuurlijk, blij. Aan boeken had ik veel, maar niet zoals de meeste met mijn krachten. Ik las ze voor algemene informatie, mijn magische krachten zijn inherent aan mijzelf en formidabel. Misschien is dat wel wat mij weerhoudt van het Grote Vergeten, zoals ik dat noem.
Nu ja, in ieder geval, na een paar jaar ging het dus mis. Ik herinner mij legers, maar kan ze niet plaatsen. Ik herinner mij oorlogen en kastelen, ik herinner mij dood op een schaal voorbij het menselijk kenvermogen. Ik herinner mij verdriet zonder grenzen en vaag, heel vaag, herinner ik mij het einde van dit bloedvergieten. Maar dat einde was een uur geleden, zo gezegd. Natuurlijk niet echt, maar het lijkt alsof de tijd een filter heeft gelegd over het verleden. Glimmershine zou een burcht moeten zijn, echter, ik herinner mij geen burcht. Het is allemaal heel erg vreemd.
Ik kan mij herinneren dat de eerste loep tot een einde kwam... Of dat een nieuwe loep begon. Malcon was ontvoerd en ik was me ten einde raad. Jullie moeten jullie bedenken, het moet toen nog een tijd van oorlog zijn geweest en volgens mij zaten mijn oude vijanden mij weer op de hielen. Ik wist niet wat er gebeurde en ging naar Ortmund toe. Hij wilde mij helpen... Maar deed dat uiteindelijk niet. Ik ging hem haten, door de loepen heen. Om de dingen die hij deed en die hij niet deed, maar tegelijkertijd zag ik in hem mijn enige medestander. Dat was moeilijk... Vraag maar niet waarom, ik houd dat liever voor mijzelf.
In ieder geval, de loepen gingen door. Ik heb gereisd om eraan te ontkomen, maar dat lukte niet. Ik weet zeker dat er handelaren door het gebied heen kwamen die het ook weer verlieten. Altijd waren zij zeer geniepig en zeiden dat er winst te halen was in Glimmershine. Misschien daarom de naam. Ik heb ook geprobeerd om met magie de banden van de loep te doorbreken, maar dat mocht ook al niet baten. Toen begon ik op te merken dat er soms iemand mee begon te doen met de loep. Waarom, dat wis ik niet... De tijd sloot zich echter verkeerd achter hen en hun verhaal werd steeds weer anders. Dan weer waren ze plots vaste inwoner, dan weer fortuinzoekers. Maar altijd trokken zij in bepaalde samenstellingen met elkaar op. Toen was er plots een gnollen leger, een goblin leger en een groep halflings die de omgeving onrustig maakten... Niet tegelijkertijd, maar gewoon, ze arriveerden. Ik merkte dat de loep varieerde van duur, van zo’n vijf dagen tot bijna een jaar. Ik wist echter niet waarom. Het was allemaal heel vreemd. En nu, deze keer… Liever gezegd, vorige keer, was er weer iemand nieuw bij. Meneer Flimo. En nu is alles anders. Ik ben jullie dankbar, maar vraag me af hoe het nu verder zal gaan, zwart steen komt door de straten heen, de lucht kleurt rood en de inwoners knappen bijna uit hun vel. Ik ruik bloed maar hoop dat het uitblijft… Hoe zal het verder gaan?”

Pègrin is een beetje stil van het verhaal. Hoe aangrijpend en veelbetekend het is, kan hij misschien niet eens beseffen. Hij laat het even aan anderen om iets te zeggen. Intussen probeert hij na te denken. Hij snapt wel dat er verbanden zijn, maar om deze goed te plaatsen, kost hem moeite.

Dan bedenkt hij zich iets dat van groot belang kan zijn: "Voor wie vluchtte u?"
This message was last edited by the player at 18:15, Sat 23 Sept 2006.

De gnoom eet van zijn eten terwijl hij geduldig wacht tot men is uitgesproken, zoekend naar het juiste moment om een "stap" naar voren te doen en het woord in de mond te nemen en zo het gesprek te voorderren.



Ik ben blij dat u zo openhartig spreekt over wat u heeft meegemaakt.
Ik zal zelf ook wat vertellen over mijjn ervaring, uiteraard kan en zal ik u ook niet alles vertellen mar ik beloof u dat wat ik zeg waar is.
Ik ben het met u eens dat er agressie in de lucht hangt zowel vanaf de mensen alhier als de omgeving zelf. Ik vrees ook ten zeerste dat een gevecht niet uit zal blijven.

Als u de keuze zou moeten maken tussen de tijdloops en de oorlog denk ik aan uw verhaal te horen dat u liever de vrijheid met oorlog verkiest boven de eeuwige herhaling van gebeurtenissen met kleine veranderingen per keer.
Die keuze is in ieder geval wel gemaakt en ik hoop dat het niet de verkeerde is geweesd maar ik adviseer u wel om u voor te bereiden op zware tijden.

Ik deel ook uw mening betreffende Ortmund, ik weet niet waarom maar ik vertrouw die man niet evenmin als Belin.

Als dit alles is begonnen ongeveer 1200 jaar geleden dan zijn er veel dingen gebeurd en is er mischien voor onze elf weinig van te herinneren of achterhalen.
Ik denk ook dat de cyclus alleen in en rond glimmerschine zich heeft afgespeeld.
Ik weet helaas niks over de tijd hiervoor behalve 4 jaar geleden omdat ik toen niet op deze wereld was.
Ik kan mij helaas niet herinneren waar ik wel vandaan kom behalve dan dat het niet op deze wereld was, ook weet ik niet hoe ik op deze wereld ben gekomen. Wel kan ik u vertellen dat ik een sluetelrl heb gespeeld in het doorbreken van de eindeloose kwellende cirkel van tijd.

Zoals u begrijpt willen wij ons spoeden naar de plek waar wij vorige keer Malcon hebben gevonden om te kijken of hij daar weer is. Ook stel ik voor om het dorp te gaan inspecteren waar wij vorige keer een groot aantal halflingen hebben gevonden.

Maargoed ik denk dat u nog wel vragen heeft en ik stel dan ook voor dat u die stelt dan zal ik die naar mijn inzicht beantwoorden.

Ik hoop dat wij in de toekomst nog zaken kunnen doen.
Over zaken gesproken; ik heb het met Radji erover gehad om een huis te huren of een aantal kamers te huren in de inn voor een lange tijd. Vanwege het feit dat wij de aankomende tijd hier waarschijnlijk regelmatig terug zullen komen.
Wij hebben het er nog niet over gehad met de rest van de groep maar ik denk dat de rest dit ook geen onhandige optie vinden.

Nestor wil net Pègrin gaan beantwoorden, als Meancolin met zijn verhaal Nestor aandachtig geboeid weet te houden. Uiteindelijk geeft hij Pègrin als eerste antwoord.

"Inderdaad Pègrin, mijn fout. Ik was niet zorgvuldig genoeg... Waarom en wie mij volgen... Dat gaat jullie allebei niet aan."

Dan went hij zich tot Meancolin:

"U vreest dat een gevecht niet uit zou blijven en spreekt mij aan op het beginsel dat ik dat ook wel liever zal hebben dan een loep die gevechten uit lijkt te stellen... Of ze laat verdwijnen. U heeft het fout. Ik heb niets liever dan geen gevecht. Ik ben vechten beu. Altijd maar oorlog, kan het dan niet gewoon eens vrede zijn? Onder welke voorwendselen dan ook? Of jullie keuze, want zo begrijp ik het, nu de goede of de foute is, dat zal de toekomst ons wel vertellen.
Over Ortmund, ook daar begrijpt u mij verkeerd. Ik mag hem niet, het is niet dat ik hem niet vertrouw. Alleen sommige dingen zou je nooit aan hem moeten vragen. Dat weet ik nu en daarom kan ik slecht met hem door één deur.
Wat u met dat herinneren bedoelt... U verwijst naar het feit dat 'jullie elf' een bard is, die beroep kan doen op de bijzondere gave om herinneringen uit het verleden zich eigen te maken. Ik weet niet van hoever terug die herinneringen zich in deze tijd weer kunnen manifesteren. Dat is dus aan u.
Ook ik denk dat de loep alleen Glimmershine en omstreken in zich op neemt. Vele geheimen omringen Glimmershine en het topje van de ijsberg is nog maar net door de... Grond heen te zien.
Uw persoonlijk verhaal is interessant, alleen ik kan er niets mee. Mijn studies hebben vooral betrekking op de menselijke omgeving. Dat behelst dit continent, de god Hamador, fysieke kenmerken en plaatselijke geschiedenis... Voor zover er ook maar iets van bekend is. Mijn hoofd lijkt soms niet groot genoeg om alle informatie in te kunnen bewaren. Wel weet ik, dat de boeken die ik hier heb staan, al veel te lang bestaan voor Hamadiaanse begrippen. De meeste boeken verliezen hun inhoud na zo'n honderd jaar. Tweehonderd als hoogste uitzondering. De manier om teksten echt te bewaren moet nog uit worden gevonden, zo lijkt het. Maar, als u het dus heeft over 'niet op deze wereld', dan weet ik niet waar dat dan is.
Dan, over uw sleutelrol. Die lijkt van belang. Ik weet alleen niet of u blij moet zijn of niet.
Wat betreft Malcon, ik denk dat ik hem deze keer maar ophaal. Ik weet toch wel waar hij is. En die halflingen... Ik heb zo'n vermoeden dat die deze keer eerder deze kant op zullen komen. We hebben nog geen berichten over hen ontvangen, maar als ik Friskia een beetje ken, dan, als ze merkt dat ze wat dingen kwijt is, zal ze meteen hierheen komen. Friskia onthoud ook... Ortmund trouwens ook, al duurt het bij hem altijd even een tijdje. Pompernickel onthoud niet, hij zag er echter gelukkig nog wel normaal uit. Linkwel, ik hoop dat hem hetzelfde is gebeurd als Pompernickel. Ik denk dat het iets te maken heeft met aanbidder zijn van de Goden. Hun blijven ook altijd gemotiveerd, wat van de rest niet te zeggen is.
Ik ben meer benieuwd naar Borlin, Gedrin en Gratshang. Gedrin heeft altijd een vermoede, zo lijkt het... Altijd maar bezig met onderzoek. Gratshang is een brute kracht en Borlin, alhoewel trouw aan zijn zaak, kijkt niet ver vooruit. Hetzelfde gold natuurlijk ook voor Pègrin en Samuel, maar daar lijkt nu wel wat verandering in te zijn gekomen.
Over dat huis... Jullie kunnen het huis van Malcon van mij huren. Ik ga ervoor zorgen dat Malcon en zijn zoon, Kolvir, bij mij kunnen blijven... Het is niet veilig, daarbuiten.
Wat vragen betreft, als u mij kort zou inlichten ver wat jullie precies gedaan hebben?"

Uit de keuken komt gerinkel van een glas. Even is er wat gemompel en dan klinkt het, of het glas wordt opgeveegd. Nestor kijkt bedenkelijk:

"Hij heeft nog nooit een glas laten vallen."

Samuel zit aandachtig te luisten en probeert alles op een rijtje te zetten.

Wel het komt er op neer dat door ons de tijdscyclus is verbroken. Ik hoop ten zeerste dat er vrede kan zijn maar ik vrees het ergste, uiteraard heb ik ook liever vrede dan oorlog maar op de een of anderre manier lijkt het erop dat dat niet gaat lukken.
Het spijt mij dat het loopt zoals het nu loopt maar er is nu weinig keuze meer over omtrend die zaak en we moeten het beste er van maken.

Mischien is het verstandig als wij naar het halhlingen dorp toegaan in plaats van dat wij ze afwachten.
Naar Gedrin de rechter ben ik ook wel geintereseerd wat hij te vertellen heeft maargoed ik laat aan u over wat u denkt dat de juiste route is voor ons om nu te nemen.

"Tja, toch zou het wel eens zeer essentieel kunnen zijn voor wat ons te wachten staat. Enige vooruitblik hebben we allen gehad en die stemt mij niet vrolijk. Maar voor wat er daarna staat te gebeuren ...


Wat is de langste cyclus die u meegemaakt heeft?"

Dan staat Pègrin op en loopt rustig naar de keuken. "Maar eens gaan kijken dan, niet?"

"Hoe weet ik dat wat U zegt waarrr is?"

En tegen Pegrin als hij wil opstaan:

"Pegrrrin doe eens niet zo onbeleefd. Die man verrrstaat zijn vak en schaamt zich waarrrschijnlijk. Laat hem maarrr."

Pègrin laat zich weer in zijn stoel vallen. Dan kijkt hij kort verbaasd, alsof iets tot hem doordringt: "Wat zei u zojuist over mij? Wat bedoelde u precies met dat ik niet ver vooruit keek, maar nu wel? Bedoelt u gisteren, of vele loops geleden? U blijft toch maar aardig in raadsels praten!"

Radji stopt met spelen, zodat na de vraag van Pegrin even een ongemakkelijke stilte valt. Hij verbreekt deze al snel en zegt: Ik wil niet onbeleeft zijn, maar ik ben aardig moe. Daarnaast heb ik nog enkele dingen te doen voor we klaar zijn om opnieuw de halfingen te bezoeken. Maar ik zou morgen graag onderweg willen gaan.
Kunnen we vanacht beter in de herberg een kamer genieten of kunnen we al in het huis van Malcom slapen? Ik zou graag wat privacy willen hebben.

Ik ben het met Radji eens. We hebben in 1 keer een enorme berg informatie gekregen en het begint al laat te worden. Als u het niet erg vindt ga ik met Radji mee om te rusten, hetzij in de herberg, hetzij in het huis van Malcom.
Maar voordat ik vredig zou kunnen slapen wil ik er wel verzekerd van zijn dat ik veilig kan slapen. U zei net dat de kans groot is dat ditmaal de goblins deze kant op komen, in dat geval is het misschien raadzaam om wachten uit te zetten.

Nestor keert zich naar Lewk en kijkt deze even bedenkelijk aan. Dan begint hij met spreken... Heel rustig, alsof hij heel duidelijk wil zijn

"Je weet niet of je mij kunt vertrouwen, net zoals ik niet weet of ik u kan vertrouwen. Dat is en zal altijd zo zijn, hoe vaak ik u ook al gezien heb. Maar één ding is zeker, meneer Lewk. Beiden zien we heil in vrede, niet in oorlog. daarom verontrusten de woorden van meneer Flimo mij ook zo. Het is nu eenmaal zo, dus oorlog zal er wel komen. Hij zegt daarvoor echter, dat hij er voor verantwoordelijk is als het komt. Wat wil een gnoom dan van het leven? Kan hij zich niet realiseren dat hij misschien de verkeerde keuze heeft gemaakt? Hij is hier voor het eerst en ik heb geen consequenties kunnen aanschouwen van wanneer hij het niet gedaan zou hebben, wat dat dan ook is.
Pègrin, je bent altijd uit geweest op snelle buit. Nu ligt er gewoon een nieuwe toekomst voor je open. Één die je verder vooruit dwingt te denken, dunkt mij. En inderdaad, Pègrin, meneer Lewk heeft gelijk. De man zal zich vast al schamen, in welke staat hij zich ook verkeert."

Even zucht hij diep, dan gaat hij door, zich wendende tot Samuel en Radji:

"Ga dan maar. Ik ben een beetje teleurgesteld. Ik vroeg jullie om meer informatie van uw kant. Die krijg ik blijkbaar niet. Zijn jullie nu dan al zover gezakt dat jullie geen medestanders meer kunt herkennen? Ga heen, u slaapt maar in de herberg. Morgen hebben we het wel over de huur van Malcons huis. Nog een goede avond."

En hij staat op.

Even zakken de ogen van de elf even naar beneden, zich schamend voor zijn gedrag. Na een kort moment vermand hij zich en zegt formeel: Met uw permissie. Ik dank u voor de maaltijd. Morgen zullen we verder spreken heer Schalk, mocht u daar behoefte aan hebben.

Met deze woorden draait de elf zich om en verlaat de eetzaal. In de hal pakt hij de magische voorwepen op (samen met Samuel in zijn kielzog) en begint zich opweg naar de herberg te begeven.

Lewk loopt met hem mee. Hij pakt zijn rugzak op, doe zijn schede met de scimitar erin weer aan, en gespt het schild op zijrugzak. Dan loopt hij achter Radji aan de deur uit.

Als Nestor opstaat om weg te lopen:
Heer Schalk u schijnt mij niet goed te begrijpen of ik ben onduidelijk geweesd in mijn keuze van woorden. Ik heb u ook beloofd om antwoorden te geven dus als u mij die vragen stelt die u wilt stellen dan stel ik voor dat te doen zodat ik ze kan beantwoorden.
Maar eerst een klein stukje verduidelijking van mijn kant: ik bedoelde niet dat ik verantwoordelijk zou zijn voor als er oorlog was maar dat er een actie door mij is ondernomen waardoor de tijdscyclus doorbroken is, helaas heeft dat volgens mij dan weer tot gevolg dat er oorlog zal komen. Daarmee komt het dus in een indirecte zin neer op dat ik verantwoordelijk ben voor de oorlog.

"Ik had niet eens door dat er een einde aan gemaakt werd, en dan wordt het gesprek al gestopt! vervelend hoor, zo. Meancolin kan zijn belofte zo niet eens nakomen!"

"Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen beslissingen en de gevolgen ervan. Ook de onvoorziene. Keer je er niet van af, Meancolin. Je lijkt dit te doen, ook al zeg jezelf van niet... Min of meer. Sorry Pègrin, van deze abrupte stop. Ik zal mijn vragen gereed houden. Morgen ben ik vroeg weg en zal pas laat weer terug zijn... Dan is er nog iets. Die haflingen zijn hier ver vandaan, relatief dan. Overmorgen, waarschijnlijk, komen de gnollen hier aan. Zijn jullie dan terug of moet Glimmershine het alleen doen?"

Hij keert zich begint weg te lopen maar lijkt zich dan te bedenken:

"En sorry van de beer, Radji. Het was nodig."
This message had punctuation tweaked by the player at 13:55, Mon 25 Sept 2006.

De gnoom staat met een nors gezicht op en loopt weg.
Buiten aangekomen:
Die man begrijpt niet helemaal wat ik bedoel heb ik het id, nou denkt hij dat ik probeer te ontkennen dat ik de oorzaak ben van oorlog terwijl k hem vertel dat ik er indirect de oorzaak van ben, maargoed wat maakt het uit.

Wel, als iedereen gelijk mee gaat, dan kunnen we wel samen naar de herberg gaan. Ik stel voor dat we daar enkele kamer huren, wat slaap vatten, items identificeren, en nog even bespreken hoe we de ochtend gaan in delen. Er moeten items verkocht worden, want op deze manier kunnen we niet reizen. Ik lijk wel een pakezel!

" Zeg, dacht je soms dat we niets hebben zitten doen, toen wji in de herberg achterbleven? We hebben daar al een mooie kamer gereserveerd, en betaald, staat me bij."

Radji kijkt even om naar Pegrin. Wel, dan lijkt me dat je niet achter mij hoeft aan te lopen? Ik moet nog items identificeren, en wil vroeg opstaan te kijken of we voor de spullen die we niet gebruiken een goede prijs kunnen krijgen. We zouden er verstandig aan doen om ook enkele dorpsbewoners op te zoeken, om informatie te winnen.

(ooc: Jullie hebben toch al geïdentificeerd?)

Jullie verlaten het huis van de heer Schalk en lopen de straat uit, naar het plein. Daar komen jullie aan bij de herberg. Als jullie deze betreden, overvalt jullie een gevoel van ünheimlichkeit, met een mooi woord. De gelagzaal zich vrij vol met van die 'donkere blik mensen'. Het voelt onaangenaam. Vlees, of huid, puilt uit onder de kleding. Iedereen is viezig en heeft een lichtelijk waamzinnige blik in zijn of haar ogen. Taller Bane is aanwezig. Hij puilt uit zijn breastplate. Hij kijkt woedend rond, maar doet voor de rest normaal. Lavanion zit stil aan een tafeltje. OOk hij lijkt opgeblazen, maar zijn ogen spreken van verdriet. Wat doen jullie?

Laten wij naar onze kamer gaan

We moeten eerst een kamer huren denk ik Colin.

Samuel loopt naar de waard.

Kunnen wij 2 kamers huren voor 1 a 2 nachten, beste waard?

Samuel houdt er rekening mee niet te veel op te vallen en laat zijn blik niet vallen op de bezoekers van de herberg, uit vrees dat er bonje van komt.

Radji proberrt in de gelagzaal zoveel mogelijk blikken te ontwijken, zonder zijn zingtuigen hun werk te laten doen.
Na even gewacht te hebben op Samuel en Colin, gaat hij naar de kamer waar ze vannacht gaan overnachten, en gaat uitzoeken welke items nog geidentificeerd moeten worden.

ooc: volgens mij een orb, een potion en een oil. Al vind ik dat wel weinig om te identificeren.

Dan gaat hij uitzoeken welke voorwerpen mogelijk verkocht kunnen worden. Hij stopt ze in een grote zak en schuift ze tegen de muur. Dan pakt hij zijn eigen deel van de koper-, zilver-, goud en platinumstukken en begint deze te tellen en te sorteren.
De koper en zilverstukken houd hij bij zich en de andere mintstukken probeert hij goed te verbergen. Dan legt hij de spullen die tegen de muur stonden onder zijn bed.
(zie charactersheet)

Inderdaad, jullie hadden al twee kamers.

Jullie komen boven aan, niemand houdt jullie tegen. Daar aangekomen hebben jullie wat tijd voor jullie zelf. Wat doen jullie?

Samuel zet de zak met de voorwerpen die uitgesorteerd zijn door Radji voor zich.

Kan er iemand de waardes schatten van deze voorwerpen, zodat we ze morgen kunnen verkopen.

Laat maar hangen ook, dat komt morgen wel.

Ik ga slapen, tot morgen.

Samuel gaat op bed liggen en draait zich om om te gaan slapen.

Nadat Radji zijn eigen spullen heeft geordend en apart gelegd, gaat hij (zoals elke avond) op zijn bed zitten mediteren.
Als enkele uren voorbij zijn, doet de elf opeens zijn ogen open. Hij kijkt rond om te zien of alles nog op zijn plaats ligt, en kruipt dan tevreden in zijn bed om de volgende morgen bij het krieken van de dag op te staan.

Pègrin volgt het voorbeeld. HIj gaat op zijn rug op een van de bedden liggen en blijft een tijdje naar het plafond staren. Hij kijkt er bedenkelijk bij. Maar daar kan het plafond natuurlijk niets aan doen. Hij lijkt te proberen om de gebeurtenissen op een rijtje te zetten. Het lukt niet erg, te zien aan de frons tussen zijn ogen.

Hij houdt zijn uitrusting dicht in de buurt van het bed waarin hij ligt. De rapier blijft binnen handbereik. Na een paar uur valt hij in een gespannen slaap.

En zo vallen jullie in slaap...






... En worden weer wakker!

Lewk wordt helemaal vrolijk wakker.

"Zo jongens wat heb ík lekkerrr geslapen. Ik heb errr weerrr helemaal zin in. Zeg Rrradji mag ik dat kompas eens zien?"

De gnoom wordt bezweet wakker en hij is in zijn dekens verstrengeld.
Hij  stapt uit bed en drinkt wat water.

Nou ik heb niet zo lekker geslapen want ik heb nogal eigenaardig gedroomd, ik weet niet of het het verleden is of de toekomst of dat het geen enkelle realiteit is.
In glimmershine, of beter gezecht door glimmershine heen waren 6 torens de grond uit gekomen van tientallen meters hoog, een in het midden en 5 eromheen verbonden met muren ertussen.
Het zag er opzich wel mooi uit.
This message was last edited by the player at 16:34, Sun 01 Oct 2006.

PM:

Ook Pègrin wordt wakker uit een onrustige slaap. Hij lijkt bezweet te zijn, maar heeft het niet warm. Hij grijpt naar de tas die naast zijn bed staat. Hij zoekt wat en haalt er zijn dolk uit. Diep in gedachten bekijkt hij deze aandachtig. Dan, met een blik die afschuw verraadt, stopt hij de dolk snel weer weg.

"Wat een nacht zeg.

Hij blijft nog een tijdje op bed zitten om bij te komen. Dan kijkt hij naar de kleine gnoom: "Zeg Meancolin, hoe stonden die torens precies? Niet toevallig zoals het zwarte steen hier in de buurt?"

Ja, volgens mij komt het wel enigszins overeen, ik weet het niet zeker hoor maar ik denk het wel. Ik weet ook niet wat ervan te denken, maar goed, jij lijkt ook wel een onrustige nacht te hebben gehad.
Ow enne Lewk, jij wou naar dat kompas kijken? Dan moet je dat aan mij vragen sinds ik hem vanaf het begin al bij me draag.
Ehm, ik zag inderdaad torens maar zoals wij tot nu toe buiten hebben gezien was het alleen een muur.
Het kan ook een verbeelding zijn geweest van mijzelf over wat er met Glimmershine aan het gebeuren is.
This message was last edited by the GM at 08:56, Mon 02 Oct 2006.

PM

Ik had ook een droom. Ik droomde over mezelf samen met Lavanion en Lewk. Het leek wel een soort van moment opname te zijn. Ook Elziane is er en ze lijkt tegen me te zeggen dat ik het vuur van haar over moet nemen, maar in werkelijkheid zegt ze dat ik alles van haar af neem en dat ze tevergeefs 1200 jaar strijd heeft gevoerd.
Ze impliceert dat ik het vuur van haar af mag nemen, maar dat ik in ieder geval wel haar geest vrij moet laten.

Zou dat betekenen dat Eliziane in de vorige tijdslijn waarin we verkeerden het oprecht meende dat ik haar kracht van haar over mocht nemen, maar dat ze in deze tijdslijn misschien helemaal nog niet dood is en dat ze vindt dat ik het van haar afgenomen heb.
Maar als dat zo is begrijp ik nog niet waarom ze mij ervan verdenkt haar geest gevangen te hebben genomen.
This message was last edited by the player at 09:25, Mon 02 Oct 2006.

Nu enkele lieden kun dromen uit de doeken doen, spreekt Radji tot hen:
Jullie nachtelijke visioenen worden, net als die van mij, steeds duidelijker. Vanacht sprak Elias tot mij. Mijn bloedverwant sprak met heldere stem, zoals velen voor hem tot mij spraken. Gelukkig spreken jonge elven niet zo veel in raadsels als de ouderen onder ons. Afijn, hij zei me dat de loep nog niet afgelopen is. Het is alleen minder opvallend....
Vervolgens denkt de elf hardop: Ik denk dat het pas afgelopen is, als we de gebeurtenissen nogmaals, maar dan goed, afwikkelen. Kennis is rijkdom. Kennis die we nu hebben over wat er komen gaat.

Daarna zei hij me dat ik een sleutel ben die een deur moete kiezen....Dat raadsel ken ik gelukkig ook. Het betekent dat ik, in bepaalde opzichten, dingen kan ontketenen, die de verloop van de omstandigheden dusdanig kunnen veranderen, dat de uitkomst erdoor beinvloed kan worden.

Met een brede glimlach kijkt hij naar het plafond en zegt:

Elias, jij en ik kunnen nog een hoop voor elkaar krijgen. Zolang ik je raadseltjes kan ontcijferen, kan ik jouw kennis gebruiken om dit op te lossen. Nu moet ik alleen nog zien uit te dokteren wat het is dat mij een sleutel maakt.... Mijn relatie met jullie? Onze kennis wat lang vervlogen tijden? Hm... nee, ik moet het meer in het nu zoeken. Wat kan ik betekenen voor Glimmershine? Hermonie? Rust? Liefde en Passie? Pf..ik ga hier niet de profeet uithangen. We moeten wat doen!

Zijn mijmeringen stoppen abrupt als de elf zich tot de anderen keert en zegt:
Dus, om tot de orde van de dag te komen, stel ik voor dat we ons opsplitsen om in het dorp de goederen te verkopen die ons niet meer van pas komen en tevens wat informatie zien te winnen over wie hier 'wel' goed bij zijn hoofd is en wie niet. Ik stel voor om Horatio, Adrusia, Courtier en Taller op te zoeken, om te kijken in hoeverre ze weten wat er speelt en of we op hun steun kunnen reken mocht er iets gebeuren.

ik vind het best om de spullen die we niet nodig hebben te verkopen

Het kompas zit in mijn tas, hier is ie.
De gnoom pakt het kompas en geeft het aan de kobold

Ik heb ook enkele voorwerpen te verkopen. Deze spullen zijn niet magisch en zijn me alleen maar tot last. Daar horen de koperstukken ook bij.
Ik neem aan dat ik niet de enige ben, dus het lijkt me handig om dit samen te doen. Ik kan zelf ook wel de tijd er voor nemen het voor iedereen te doen, maar dan moeten jullie mij wel zeggen wat ik kan verkopen. Dan kunnen we gelijk informatie verkrijgen. Jullie zeggen het maar.
(ooc:ieder regelt het met ara of ik doe het voor iedereen met ara.)
This message was last edited by the player at 18:49, Wed 04 Oct 2006.

(stel de lijt maar op. Wat mij aa gaat mogen jullie nu jullie muntstukken inruilen voor goud, zodat het allemaal wat minder wordt :D )

Meancolin haalt het kompas uit zijn tas en houdt hem op. Meteen beginnen de wijzers te draaien, om uiteindelijk in stilstand wel hele vreemde richtingen op te wijzen.

De gele wijst in de richting van Lewk, evenals de zwarte.
De paarse wijst in de richting van meancolin.
De witte draait wat extra rond maar blijft dan hangen tussen Lewk en Samuel.

"Hey, dit klopt niet.

Misschien is het kompas kapot omdat we het eigenlijk in deze loop nog niet zouden moeten hebben?"

Dan draait Lewk een beetje weg om te kijken of de pijlen langs of naar hem wijzen.
This message was last edited by the player at 10:44, Thu 05 Oct 2006.

Van mij mag alles verkocht worden behalve natuurlijk de magische voorwerpen. Ik wil ook graag mijn mace en knuppel houden, ook al zijn deze niet magisch. Ook is het handig als een ieder van ons een dolk aan zijn gordel hangt voor het geval er gevochten moet worden in een situatie waarbij er weinig bewegingsvrijheid is.

Colin, ik weet niet hoe jou vaardigheden zijn met betrekking op het onderhandelen van voowerpen, maar ik vind het prima als jij deze taak op je neemt.
This message was last edited by the player at 10:49, Thu 05 Oct 2006.

De gele en zwarte pijl bewegen netjes met Lewk mee, terwijl de witte wat begint met bewegen, alsof hij de balans tussen Samuel en Lewk aan het zoeken is.

ik ben wel aardig bekwaam in het schatten van waarde van items maar ik weet niet of dat veel effect heeft bij het verkopen maar ik wil best samen met Radji de spullen gaan verkopen.
Ik stel voor dat iedereen zelf even zorgt voor het wisselen van munten.

"Radji, je zegt dan wel dat we het nu goed moeten doen, maar hoe weten we dan wat dat is? Bedoel je dat we dat zelf moeten bedenken omdat we voorkennis hebben, of ben jij de sleutel die daarover gaat?

Die mensen die nog goed bij hun hoofd zijn, zouden die buiten de loop staan, hoe langzaam die ook gaat? Misschien vormen zij dan wel de sleutel, of in ieder geval hebben zij er informatie over. We zouden ze inderdaad maar eens moeten benaderen voor informatie. Of anders zou ik ze misschien kunnen volgen in de hoop dat dat wat oplevert!

Wat mij betreft kunnen we trouwens wel een en ander verkopen. Dit enorme schild is me meer een last dan dat ik het wil gebruiken. Als iemand anders 'm wil is dat ook wel goed. Magisch is het geloof ik niet, dus het zal wel te weinig opbrengen. Jammer, maar toch is het ding te zwaar."

Pègrin kijkt eenieder weer aan. Dan loopt hij een stukje door de kamer, terwijl hij zijn ook op de wijzers van het kompas kijkt. Hij staat even stil en doet zijn ogen dicht. " Oh ja, ik droomde over mijn ogen vannacht," mompelt hij zachtjes. Dan doet hij de zwarte band om zijn ogen. Jullie zien hem met zijn hoofd draaien, alsof hij de kamer bekijkt.

Ik weet niet op wat voor manier ik een sleutel ben Pegrin. Maar het lijkt me niet onlogisch als de leken ook hun rol spelen. Ze zullen alleen niet zo veel weten over de loepen.

Wel, laten we eens in actie komen. Pegrin, ik stel voor dat jij samen met mij informatie gaat inwinnen. Als Samuel en Lewk terug gaan naar Nestor om te kijken wat hij van plan is, dan kan Meancolin zich bezig houden met de verkoop en ruilhandel. Mee eens?
This message was last edited by the player at 11:19, Fri 06 Oct 2006.

Vind ik ook goed hoor, laten we dan afspreken bij Nestor thuis, oftewel dat men daarheen gaat als men klaar is.

"In orrrde. Maar laten we niet bij Nestorrr afsprrreken, want dat lijkt me ten eerrrste verrrvelend voorrr hem, en ten tweede ongemakkelijk voorrr ons. Ik verrrtrrrouw het niet dat hij dingen begint te weten, en dan durrrf ik niet goed vrrrijuit te prrraten."

Maar laten we gaan Samuel. Des te eerrrderrr zijn we klaarrr."

Goed, dan zien we elkaar hier weer over een 2 uur. Het lijkt me dat iedereen dan genoeg tijd heeft om de dingen te doen.

Met een goedkeuring van de rest, kijkt hij naar Pegrin en vervolgd:Wat doen we? Pakken we het samen aan, of werk je liever alleen? Ik stel voor info te winnen bij Adrusia, Courtier, Ortmund en Taller.

"Laten we maar samen gaan. Dat komt misschien wat prettiger over op mensen en misschien is het wel wat veiliger ook. Ik vind het prima om naar die vier toe te gaan. In die volgorde dan maar?"

Pègrin pakt zijn spullen bij elkaar en opent de deur. Hij loopt naar beneden, de gelachkamer van de herberg in.

Radji knikt instemmend en loopt achter de rouge aan.

(Wie is Adrusia ook alweer?)

(Adrusia is de kapitien van de bewaking.)

Jullie komen alle beneden aan. Het is rustig in de zaal. Eigenlijk is er gewoon niemand behalve Portus, de gnoom barman.

Waar gaan jullie proberen Adrusia te zoeken en wat gaat de rest nu precies doen, want jullie hoeven van mij het verkopen van de items niet letterlijk uit te spelen. Evenals het wisselen van de koperstukken.

"Gaan jullie maarrr vast. Ik wacht nog even op Samuel, die ligt volgens mij nog op bed."

Lewk gaat aan de bar zitten. Hij heeft een beetje moeite met op de kruk te klimmen , en dan nog komt hij nog niet ver boven de bar uit. Hij bestelt een glas water.

Na enige tijd komt een slaperige Samuel de trap van de herberg afgestommeld.

Verdorie zeg, het is moeilijk wakker worden vandaag.

Hij slaakt een diepe gaap.

hhhwwaaaaaa, zo... naar wie zouden wij ook alweer gaan Lewk. Jeetje ik ben echt nog niet wakker.
Beste waard, doe mij een grote, sterke mok koffie alstublieft.

Als de koffie niet te heet is drinkt Samuel deze snel leeg.

Zo, ik ben wakker, zullen we?

ooc: dus colin kan ff niks doen, daar hji de partymember is die zijn tijd gebruikt om te handelen. Hij mag van mij wel mee kijken, maar kan (voor de duidelijkheid) niks zeggen.

Als er is gegeten en de spullen zijn gepakt, vraagt Radji aan de waard:
Waar kunnen we de kapitein van de wacht, Adrusia Steelfist vinden? We zouden graag met haar spreken.

Lewk, zullen we naar Nestor gaan?
Ik ben benieuwd wat hij van plan is, waarschijnlijk kunnen wij hem nog een aantal tips geven met het oog op de toekomst.

"Ja, laten we maarrr gaan."

ooc: zullen we dan twee treads maken zodat we het appart kunnen uitspelen?

Portus, de waard, spreekt radji aan:

"Adrusia, die zal wel liggen te slapen. die had nachtdienst. Niet dat ik er iets van begrijp, Raaaargh! Want Taller Bane was hier een heel groot gedeelte van de avond, en die heeft nu dienst. Dussuh... Raaargh! Als u iemand van de wacht of bewaking wil, spreek dan nu met Taller Bane. Die zal ergens bij de barakken rondhangen."

Lewk en Samuel:

Jullie gaan op weg naar de heer Schalk. Onderweg overkomt jullie niets. De luch is weer netjes blauw, maar het zwarte steen, dat we voortaan zwartsteen zullen noemen, is nog steeds zichtbaar door de straten van Glimmershine heen. Jullie zien een gnoom een beetje angstig rondlopen, vol verbazing kijkend naar de andere inwoners om hem heen. De gnoom ziet er gewoon uit, terwijl elke andere nwoner die je nu ziet er uitziet als patsers. Even later worden jullie ingehaald door Lavanion, ook al zo opgefokt. Toch spreekt hij beheerst.

"Samuel, Eliziane komt naar de stad... vanavond nog. Zij wil je spreken. Ze is ernstig ziek, dus wees u bewust van haar Raargh gesteldheid."

Zet de rest van de conversatie door in de nieuwe threads! Ik sluit deze metjes af. Meancolin, jij krijgt geen apparte. Doe gewoon letterlijk geld innen en ga dan doen wat je wilt. Je mag je aansluiten bij een andere groep of effe rondlopen, in dat laatste geval wil ik wel een thread voor je openen :D Anders heb je niks te doen man!