Op het moment dat Meancolin het zwaard aanraakte, veranderde mijn wereld. Of misschien veranderde ik zelf wel. Ik weet het niet. Alles draaide en was verwarrend. Toen ik weer meer grip kreeg op mijn omgeving, merkte ik dat ik in groot steen stond te hakken. Het voelde misschien wel bekend. Ik stond de profetie van URTUR te maken. Of in ieder geval vast te leggen.

Naast mij stond een kleine gnoom. Hij sprak tegen me, terwijl ik doorwerkte. Over de goden ging het. Ik kreeg een verhaal te horen waaruit bleek dat er nu negen draken op de wereld zijn om de goden op afstand te houden. Ik vraag me af, zijn er nu inderdaad andere goden, zoals Belin, en is de draak die wij zagen inderdaad zo’n draak. Zijn de oude goden ‘gevallen’ of verslagen?

Ik kan me vinden in je eerste omschrijving, Pegrin. Mijn wereld werd ook anders, ik werd ook een beetje anders.
Ik stond voor mijn fort en voelde me trots. Voor me in de vallei bewoog het Bos. Het leefde, althans, hetgeen erin leefde...
Ik wist dat de strijd snel zou gaan beginnen. En ik wist dat ik er klaar voor was. Dat ik Belin zou verdedigen en dat we samen de overwinning op de Bossen en zijn bewoners zouden gaan vieren. Ik was content en klaar.
Het volgende moment dat ik me herinner stond ik op de plek waar dit alles is begonnen.

Ik Liep door een gang van een zwarte materie waar groene pulseringen doorheen gingen.
Naast mij stond een gnoom, toen hij begon te spreken herkende ik per direct zijn stem. Het was degene die mij nog voordat ik op deze wereld was aangekomen mij aansprak en mij op weg stuurde.
Ik geloof dat hij de leider van ons leger is.
De gnoom noemde me bij mijn getal in een taal die ik niet ken maar begreep toch volledig wat hij zij.
Hij vertelde mij dat ons volk in het niets leefde en iets waar jullie niks aan hebben en slechts voor mij bedoeld was. Ook vertelde hij mij tot mijn verbazing dat ik werkelijk onsterfelijk ben.
Hij sprak mij ook moed in en ik kreeg niet het idee van hem dat ik de verkeerde keuze had gemaakt met het aanraken van het zwaard anders had ik dat wel te horen gekregen.
This message was last edited by the GM at 11:46, Wed 13 Sept 2006.

Lewks versie van het visioen samen met Samuel:

"Samuel en ik kwamen een grrrot binnen waarrr een aantal kobolds rond een kring van stenen zaten. In die krrring verrrscheen een man met het hoofd van een tijgerrr die zei dat hij Malcon heette en dat wij weg moesten omdat wij bij het vijandige kamp zouden horrren."
This message was last edited by the GM at 11:47, Wed 13 Sept 2006.

Samuels Ervaring:

Toen Colin het zwaard aanraakte bevond ik mij ineens aan de rand van een bos met uitzicht op de tombe van Horatio.
Lewk was bij me samen met 5 of 6 kobolds die hem vriendelijk gezind waren. Ook waren er 3 mensen bij, maar die waren minder volgzaam dan de kobolds.
Na een moment verscheen er een gast in een rood gewaad met daar onder een groene tuniek. Deze persoon had het hoofd van een tijger en maakte zich bekend als Malcon. Nadat Lewk wat dingen tegen hem gezegd had beweerde Malcon dat we maar beter konden vertrekken omdat we bij het vijandig kamp zouden horen.
Wat dat precies betekend weet ik niet, maar we kunnen denk ik allemaal wel een idee vormen.
Daarna verschenen we voor Glimmerhine.

This message was last edited by the GM at 11:45, Wed 13 Sept 2006.

De gnoom kijkt naar de goblins die net flink harde klappen hebben gekregen van de jonge vrienden.
Jongens dit was echt niet normaal, goblins horen veel gemakkelijker dood te gaan.
Maargoed de hele wereld ziet er anders uit alles lijkt veel haatdragender en alsof ze allemaal een heroism op zich hebben ofzo. Iedereen behalve wij... raar.

Dan kijkt Meancolin naar de zak en glimlacht.
Terwijl hij de knoop losmaakt begint hij te spreken.
Wel Courtier, een van de gnomen van de temple ik denk dat jij het niet zo fijn vind in die zak dus kom er maar uit, de goblins zijn dood en het gevaar geweken.
Wij willen u wel naar Glimmershine terug escorteren als u dat zou willen, nietwaar jongens?
Uiteraard moeten we nog wel erachter zien te komen waar de halfling is en Malcon even zoeken.
De gnoom kijkt zijn companen veelbetekenend aan.

Zullen we paarden huren om wat meer snelheid te kunnen vergaren?
This message was last edited by the GM at 11:48, Wed 13 Sept 2006.

Ik vind het prima om paarden te huren, kan er iemand niet paard rijden?

Sowieso moeten we dan eerste terug naar Glimmerhine. Dus laten we dat eerst doen.

Hebben we trouwens de goblins al doorzocht? Zo niet doe ik dat nu.

hehe...goblins...die die kerel in de zak hebben zitten, was het einde van de vorige sessie..dat heb jij niet meegemaakt. Daarom lijkt me een samenvatting met of zonder visioenen noodzakelijk zodat Lewk gewoon kan meedoen.
This message was last edited by the GM at 11:51, Wed 13 Sept 2006.

Naar gelange Meancolins woorden uit zijn mond komen rollen, begint de verwarde Coutier heel vreemd te kijken. Hij heeft erg grote ogen en lijkt niet te begrijpen wat hem overkomt. Jullie valt iets op aan hem: Hij ziet er normaal uit, waar de rest van de inwoners van Glimmershine eruit zien alsof ze een lijntje teveel op hebben.

Dan begint Coutier met praten:

"Wawawa? Ken ik u? Waar heeft u het over... Ik... Ik... Ik ben Coutier Rumsfeld Armani Pompernickel... En ikkuh... Was ontvoerd door die Goblins! Ze pakten me zo maar beet!... Maarruh.. Dat wisten jullie al, en jullie willen me terug begeleiden. O jee, o jee... Wat vreemd allemaal... Ik hem nog wat voor jullie onderweg... O nee! Dat heb ik niet. Het was er niet, of zoiets. Wat vreemd hey? Begrijpt u het of begrijp ik het... Hahaha! In ieder geval, arme Malcon hey? Hahaha! Nu ja, dussuh... Wat doen we eraan en wie zijn julle? Hahaha!"

PS: Ik delete nog wat en voeg wat samen :D Kunnen we nu een lekkere vaart erin gaan houden?

[EDIT]: Lezen jullie effe de thread opnieuw? de eerste post is een stuk langer :D
This message was last edited by the player at 11:52, Wed 13 Sept 2006.

"Ik snap er helemaal niets van! Volgens mij haalt u dingen door elkaar, is het niet? In ieder geval, hoorden wij dat u mogelijk ontvoerd was. Dat bleek dus zo te zijn, en wij hebben de goblins gedood. Goed he, van ons? Ik moet zeggen, dat ik vind dat we een goed gevecht hebben geleverd. Met name mijn snelle acties met mijn rapier waren mooi!"
This message was lightly edited by the player at 07:32, Thu 14 Sept 2006.

De gnoom van de groep haalt een verbaasde wenkbrau op.

ooc: ik ga voortaan met blauw spreken, kan Samuel groen houden :D

Nadat Radij enkele momenten heeft geluisterd, gaat zijn mond open en zegt:
Hm..het ziet er naar uit dat de geschiedenis zich herhaalt. Wij zijn weer in Glimmershine, Courtier zat in de zak,....
Niet te min denk ik dat we voorzichtig moeten zijn. Ik stel voor om eerst een verblijf te zoeken. Daar kunnen we rustig nadenken over wat onze volgende stappen zullen zijn.
Dus ik stel voor de goblins te doorzoeken, ze uit het zicht achter te laten en ons in gezelschap van Courtier naar de herberg te bevinden.

Na de woorden van Pègrin verstijft Coutier een beetje. Plots kijkt hij jullie met toegeknepen ogen aan:

"Van wie hoorde u dat ik mogelijk ontvoerd was? Heeft iemand het op mij verzien? Hoe komen jullie eigenlijk aan mijn naam? En geschiedenis die zich herhaalt... Waar hebben jullie het over?"

Hij zet een stap terug...

Op dat moment komt er een andere bekende aanlopen. Een korte man, met een bezweet voorhoofd. Hij heeft de pas er flink inzitten. Het is Nestor Schalk:

"Wacht even! Wacht even! Moesten jullie niet eens bij mij langskomen! Waarom hebben jullie mij niet gevraagd naar de beloning!?"

Hij kijkt wat angstig. Hij ziet er echter voor de rest nog net zo gewoon uit als eerst... Geen pillen voor Nestor, en dus ook niet voor Coutier.
This message was last edited by the player at 11:14, Thu 14 Sept 2006.

Nu doet Coutier nog een extra stap naar achteren:

"Hij! Wilde hij me laten ontvoeren!? Wat is dit! Vertel me, wat is er aan de hand, en waarom moesten deze Goblins branden?"

Hij kijkt wild om zich heen.

De heer Schalk kijkt Coutier verbaasd aan. Dan begint hij wat voorzichtiger te praten:

"Beste vriend... Waar heeft u het over. Deze lieden wisten vast niet dat u ontvoerd ging worden. Dat kan namelijk helemaal niet. Zij gaan achter Malcon aan, om hem te bevrijden... Toch?"

Hij keert zich weer naar jullie toe.

Het was zeker niet Nestor die u wilde laten ontvoeren, hij zou nooit goblins in dienst nemen om dit gedaan te krijgen. Maar kom, bedaar, het gevaar is geweken. Laten we zoals Radji zei naar het dorp terug gaan en kijken of we een onderkomen kunnen vinden.

Dan richt Samuel zich naar Nestor en zegt:

Wat betreft een beloning, ook dat kunnen we in het dorp verder afhandelen.

"Als alles opnieuw begint hebben we dus formidabele voorkennis.

Misschien kan ik wel een sprrreuk tegen halflings verrrzinnen..." mompelt Lewk in zichzelf. (Dit zij Lewk al eerder maar toen postte ik niet)

En tegen Nestor:

"Wat bedoelt U, moesten we geen beloning vrrragen?"
This message was last edited by the player at 15:41, Thu 14 Sept 2006.

Over eem beloning hebben wij nog niet eens nagedacht heer schalk.
Dan keert de gnoom zich tot zijn vrienden en spreekt:

Het lijkt erop dat we alles op dezelfde manier moeten afwikkellen, we hebben heer schalk overgeslagen en nu komt hij achter ons aan. Zometeen komt Ortmund hier ook nog eens naartoe.

Dan keert Meancolin zich tot de anderre gnoom

De goblins moesten branden omdat ze zich regenereerde, hun vlees groeide weer aan en dat is tegen te gaan door het te verbranden, dus vandaar. Maar het belangrijkste is dat u veilig bent.

Dus, zullen we ons maar naar een glas wijn en een boterham met roomkaas begeven? Dat zal os vast goed doen. We hebben een hoop te bespreken.
Courtier? Nestor? Als u met ons mee gaat zult u de kans krijgen uw oren en mond te bevredigen.

Nou, ik lust zo onderhand wel een goede maaltijd, dus laten we snel gaan.

Samuel kijkt nogmaals naar de dode goblins en de zak waar Coutier in zat.

Wat zou er gebeurd zijn als we Coutier mee hadden laten voeren. Lijkt me best boeiend om te weten, maar ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen, denk ik, dus blijft het bij speculatie.

Zowel Coutier als de heer Schalk kijken verschrikkelijk verward om zich heen. Waar hebben deze lui het toch over? Lijken hun ogen te zeggen. Toch kunnen jullie een klein verschil bemerken tussen de twee. Waar Coutier er niets van lijkt te begrijpen, zien jullie dat de heer Schalk behoorlijk veel interesse toont in het gesprek dat zich voor zijn neus afspeelt. Hij is dan ook de eerste die weer spreekt.

"Vreemd... Vreemd... Ik begrijp niet echt wat jullie allemaal zeggen, maar ik denk wel iets. Jullie zijn reeds overtuigd dat jullie Malcon zouden gaan redden, zonder dat ik daar weet van had. Toch heb ik het gevoeld dat er meer achter schuild dan een simpele visie van de toekomst. Ik loop graag met jullie mee. Voor deze nacht, zou u in mijn huis een rijkelijke maaltijd willen nuttigen met een puik wijntje. dan kunnen we nog eens praten over deze zaak. Ik zal slaapvertrekken vor u regelen in de herberg... De beste kamers... Op mijn kosten."

Hij lijkt even te aarzelen, dan zegt hij:

"Wie zijn jullie eigenlijk? Waar komen jullie vandaan?"

Hij kijkt hierbij vooral Meancolin intens aan.

De heer Schalk heeft zijn woorden nog niet geuit, of de rond begint hevig te trillen! Jullie staan aan de rand van het dorp, zo tussen de barakken en de tempel van Inuïa in. De grond scheurt zich open, bijna voor jullie voeten amar iets meer in de richting van Glimmershine dan waar jullie nu staan. Zwart gesteente breekt door de grond heen, scherpe hoeken tonen zich als enorme tanden aan de donkere lucht boven Glimmershine. Waar eerst alleen de vijf wegen doorbroken waren met dit gesteente, lijkt nu heel Glimmershine omgeven te zijn met een twintig centimeter hoge omheining van het zwarte steen. Ver weg, jullie gokken zo aan de andere kant van het dorp, horen jullie gekraak, alsof een huis van zijn fundamenten gerukt wordt en bezwijkt onder de daverende kracht van de... natuur. Wat is hier in hemelsnaam aan de hand!?

Coutier en de heer Schalk kijken verbaasd naar wat er voor hun voeten gebeurd. Dan kijken ze jullie aan, blijkbaar voor muitleg.

(Is het dat zelfde zwarte steen als overal? Dus waar je niet doorheen kunt graven enz.)