Lewk en Meancolin staan in gesprek met Valkorian, in het fort van Lewk, wanneer de lucht begint te beven... dan, plotseling verschijnen daar Radji, Pègrin en Senshu vlak naast Lewk en Meancolin. Ze lijken wat verbijsterd te zijn.

De zaal is één van de vijf zalen van Lewks fort. Een kaart is wel ergens te vinden. De zaal is (nu nog) half gevuld met elementen van verschillende groten. van 3 voet tot 30 voet, zogezegd. Dat betekent dat er hier zo'n 60 elementen aanwezig zijn. Wat meer van de kleine dan van de grote. er zijn hier drie openingen. Eén leidt naar buiten en gaat omhoog, één leidt naar de centrale zaal en één naar een zijzaal.

Pègrin kijkt lichtelijk verbijsterd van Radji, naar Lewk, naar Valkorian, en laat uiteindelijk zijn ogen weer op de elf rusten. Na een korte pauze haalt hij schouders op, kijkt de kamer rond en vraagt dan "Wat is hier allemaal aan de gang?"

"WHOA!"

De kobold Lewk Arraksis schrikt hier duidelijk van, kijkt even venijnig naar Valkorian en buigt dan met een overduidelijke gemaakte buiging naar zijn tot voor kort nog vaste reisgenoten, zijn kobold accent is te horen maar duidelijk minder dan dat jullie van Lewk Arraksis gewend zijn:

"Welkom, herren en dame, terrug in dit forrrt. Ik ben enigzins blij verrrast dat wij ons zo in een besloten krring trreffen, want dat maakt mijn vrraag verrrderrrop in ons gesprrek een stuk gemakkelijkerrr."

Ook de woordkeuze van de kobold is een stuk uitgebreider en geciviliseerder dan sommigen van jullie misschien van hem gewend zijn.

Even staat de elf verbaast te kijken, maar herpakt zich snel. Kijkend naar Pegrin legt hij zijn handen op zijn rug. Daarna kijkt hij naar zijn metgezellen, in het bijzonder naar de kobolt.

"Besloten? Wat doet hij dan hier?" zegt hij wijzend naar Valkorian. Daarna kijkt hij om zich heen, en fronst zijn wenkbrauwen. "Blij jullie weer te zien. Lewk, Meancolin. We hebben veel te bespreken. Vallen we midden in een gesprek binnen?"

de gnoom maakt een klein sprongetje van blijdschap of van de schrik
"Huu, wat een verrassing. Ik had jullie niet hier verwacht maar goed om jullie weer te zien.
Wij hebben jullie ook een hoop te vertellen en daarom waren wij op weg naar jullie met haastige spoed.
Wat hebben jullie uitgespookt en zijn jullie wel in Torbask geweest?"

Achter de gnoom staat een large construct.
De gnoom is duidelijk blij zijn metgezellen te zien.
Hij kijkt even nonchalant naar Pegrin, met iets toegeknepen ogen naar Senshu en met een grote glimlach naar Radji.

Valkorian kijkt met toegeknepen ogen naar Pègrin en Radji.

"Nu of nooit Lewk... Zeg het maar..."

Zichtbaar nadenkend kijkt de kobold om zich heen.
Geïrriteerd zegt de kobold uiteindelijk tegen Valkorian:

"Weet je, alles wat ik nu overrr de status van Glimmerrrshine en Belin weet, is me allemaal maarrr verrrteld, maarrr nu heb ik de kans het bij een Brron errrvan verrrhaal te halen. Ik heb tal van vrragen aan deze mensen hierrr, varrriërrend van hele simpele tot rronduit lastige vrragen en nu bied je feitelijk aan hen hierrr te laten terrrwijl wij hierrr juist weggaan? Valkorian, mijn besluit staat vast. Ik ga pas met je mee totdat we hierrr zijn bijgeprraat. Wat jij, Meancolin?"

Als Valkorian hem argwanend aankijkt en tegen Lewk begint, kan Pègrin het niet laten een vijandige blik terug te werpen. Deze is echter maar van korte duur. De blik die hij naar zijn vrienden werpt is een stuk vriendelijker. "Het is inderdaad goed jullie weer te zien. Ik ben blij dat je niet met Valkorian meegaat Lewk, we hebben inderdaad een hoop te bespreken." Daarna keert hij zich naar Meancolin. "We zijn inderdaad niet in Torbask geweest. We hebben wat... problemen gehad onderweg." Pègrin werpt een vluchtige blik naar Valkorian, die hij niet vertrouwt. "We zijn teruggegaan naar Glimmershine, maar daar troffen we jullie niet aan." Na een korte pauze zegt hij "Maar als we dat allemaal gaan bespreken doe ik dat liever waar HIJ niet bij is." Daarbij zwaait hij met een resolute beweging zijn arm richting Valkorian.

De gnoom laat een kleine glimlach op zijn gezicht vertonen.
Dan kijkt hij weer serieus en kijkt op naar Valkorian
"Wel 311 ik denk dat het vrij duidelijk is dat iedereen binnen onze groep even onze ervaringen willen uitwisselen voordat we een volgende stap zetten.
Ook wat jij voorstelde is al een volgende stap en ik denk zelfs een ingrijpende.
Dan komt er nog eens bij dat het duidelijk is dat wij die dingen niet willen bespreken met jou erbij, op deze manier staan we nu dus op een impasse.
Ik stel voor dat je ons even alleen laat en dat wij dan na een bespreking bij je terug komen zodat je samen met Lewk het kunt gaan halen of brengen.
Wij vinden het denk ik prima als je even buiten wacht op ons.
Goed idee?"

De gnoom kijkt de groep rond.

De man knikt kort als Meancolin hem aankijkt

De monnik houdt zich opvallend stil, duidelijk in afwachting van wat er allemaal staat te gebeuren. Vanuit haar ooghoek houdt ze Pegrin in de gaten. "Wat is hij van plan?"

Valkorian blijft even stil. Dan verschijnt er een verbeten uitdrukking op zijn gezicht. hij kijkt vrij boos en balt zijn vuisten. Meteen voelen jullie allen dat hij een enorme lading energie naar zich toe aan het trekken is. De lucht lijkt dikker te worden en alles lijkt te vertragen. Hij bouwt dit gevoel bij jullie op naar enorme hoogt...

Maar even snel (even traag) als het opkwam, neemt het nu weer af. Jullie zien zijn schouders zakken en zijn gezicht wordt weer kalm:

"Goed... Ik denk dat mijn tijd er hier op zit. Misschien heb ik me al teveel bemoeit met jullie. Jullie zullen me niet meer zien. Ik neem mijn woning met mij mee. Het gaat jullie allen goed."

Hij keert zich dan naar Meancolin:

"Jou zie ik nog we een keertje. We hebben nog een afspraak staan."

Hij zwaait naar jullie. Het komt wat treurig over...

Wil iemand nog snel wat kwijt?

(Ooc: ik kwam er gewoon achter dat ik deze kaart nooit vrij heb gegeven, alleen voor Lewk. Nu, jullie zijn er allemaal al eens geweest, dus kijk:

Legenda:
M = Muur     . = 10x10 feet    x = Exit
> = Trap     O = Cirkel        # = Put

              MMMMMMM
              M . . MMMMM
              M . . . . MMMMM
              M . . . . . . MMMMM
              M . . . . . . . . MMMMM
              M . . . . . . . . . . MMMMM
              M . . . . . . . . . . . . MMMMM
              M . . . . . . . . . . . . . . M
              M . . . . . . . . . . . . . . M
              MMMMMMMMM . . . . . . . . . . M
                      MMMMMMMMM . M . . . . M
                              M . MMMMMMMMMMM
                              M . M
        MMMMMMMMMMM           M . M
        M . . . . MMMMMM      M . M
        M . . . . . . . MMMMMMM . M
        M . . . . . . . . . . M . MMM
        M . . . . . . . . . . . . . MMMMMMM
        M . . . . . . . . . . . . . . . . MMMMMMM
        M . . . . . . . . . . . . . . . . . . . M
        M . . . . . . . . . . . . . . . . . . . MMMM
        M . . . . . . . . . . . . . . . . . . . >>>>x
        MMMMMMMMMMMMM . . . . . . . . . . . . . MMMM
                    MMMMM . . MMMMM . . . . . . M
                        M . . MMMMMMMMMMMMMMMMMMM
                        M . . M
                        M . . M
                        M . . M
                        M . . M
      MMMMMMMMMMMMMMMMMMM . . M
      M . . . . . . . MMM . . MMMMMMM
      M . . . . . . . . . . . . . . MMMMMMMMMMMMMMM
      M . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . M
      M . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . M
   MMMM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . M
  x<<<< . . . . . . . . . . . . . . . . . . . # . M
   MMMM . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . M
      M . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . M
      M . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . M
      M . . . . . . . . . . . . . . MMMMMMMMMMMMMMM
      M . . . . . . . MMM . . MMMMMMM
      MMMMMMMMMMMMMMMMMMM . . M
                        M . . M
                        M . . M
                        M . . M
                        M . . MMMMMMMMMMMMMMMMMMM
                    MMMMM . . MMMMM . . . . . . M
        MMMMMMMMMMMMM . . . . . . . . . . . . . MMMM
        M . . . . . . . . .RSP. . . . . . . . . >>>>x
        M . . . . . . . . . . . V . . . . . . . MMMM
        M . . . . . . . . . LM. . . . . . . . . M
        M . . . . . . . . . . . . . . . . MMMMMMM
        M . . . . . . . . . . . . . MMMMMMM
        M . . . . . . . . . . M . MMM
        M . . . . . . . MMMMMMM . M
        M . . . . MMMMMMM     M . M
        MMMMMMMMMMM           M . M
                              M . M
                              M . MMMMMMMMMMM MMMMMMMMM
                      MMMMMMMMM . M . . . . MMM . . . M
              MMMMMMMMM . . . . . . . . . . . . . O . M
              M . . . . . . . . . . . . . . MMM . . . M
              M . . . . . . . . . . . . . . M MMMMMMMMM
              M . . . . . . . . . . . . MMMMM
              M . . . . . . . . . . MMMMM
              M . . . . . . . . MMMMM
              M . . . . . . MMMMM
              M . . . . MMMMM
              M . . MMMMM
              MMMMMMM

Dit zijn dus een ondergrondse zalen. Er staat zeg maar een gebouw bovenop. Dat gebouw is weer omringt met een muur. Het geheel lijkt te zijn gemaakt van zand. Die structuur hebben de muren en dergelijke. Het gebouw bestaat uit drie met elkaar verbonden gebouwen die op de middelste drie kamers staan. vanuit de drie gebouwen lopen ook drie paden naar de muren. De muren zijn zo'n zes meter hoog. Ze hebben geen kantelen ofzo, maar zijn plat aan de bovenkant en zo'n vijf meter breed. Die pijltjes zijn dus opgaande gangen die naar buiten leiden. Er zitten geen deuren in het complex.

"Ehm afspr... Owja hoe kan ik je bereiken."
De gnoom die niet zozeer een liefde heeft voor Valkorian lijkt nou toch een uitdrukking van verlies op zijn gezicht te dragen.

Hij glimlacht:

"De wereld is groot, 476, maar nooit groot genoeg voor ons. Je vindt me wel weer."

Hij loopt aan de zuidkant de kamer uit.

Pegrin kijkt Valkorian na met een blik van 'die hoeven we niet meer terug te zien.' Daarna keert hij zich terug naar zijn vrienden en wacht tot Lewk of Meancolin begint met vertellen wat zij hebben meegemaakt.

De kobold ziet de in anticipatie wachtende Pegrin en begint om zich heen te kijken als hij plotseling beseft dat hij net zo goed kan beginnen.
"owwwkee, nou toen ik hier alleen achterbleef met Malcon ben ik met hem in gesprek geweest over Belin en de situatie met Glimmershine en over de goden. Voornamelijk werd ik er in eerste instantie niet wijzer van. Na een kleine wandeling door mijn fort merkte ik iets: De steen die Hitsugaya Senshu me had gegeven, lichtte op. Hierdoor kon ik mijzelf verplaatsen naar een andere bestemming. Zo kwam ik in een complex terecht met veel trappen en in het midden een roze pilaar. Toen ik daar doorheen stapte kwam ik Meancolin hier tegen"

De kobold glimlacht naar de gnoom als hij zijn naam zegt en gaat verder.

"Na wat onderzoek probeerde we een laatste stukje van een puzzel te achterhalen en toen ging er iets flink mis. We kwamen in een vreemde plek terecht waar vrijwel niets aanwezig was. Toen bleek dat we bij de plek waar het element lucht vandaan komt zaten. Hier spraken we een gezaghebbende soort van elemental die ons verontrustend nieuws vertelde over de familie Stroy en Furiae. Het ging over elementen die door Furiae uit zichzelf zouden treden en Stroy die ze vervolgens op een manier indamde dat ze door deze combinatie een lot zouden treffen erger dan de dood. Het was vrij cryptisch hoe het dit vertelde en wilde dit eerst met jullie verifiëren."

De kobold stopt even en kijkt Meancolin nog een keer aan. Hij sluit even zijn ogen om vervolgens de rest weer aan te kijken en zijn verhaal te vervolgen:

"Vanuit daar gingen we naar Torbask inkopen doen en terug naar mijn fort, omdat dit het dichtste bij Glimmershine ligt voor onze huidige manier van reizen. Hier troffen we al deze elementals en iets later ook Valkorian. Zo en nu jullie..."
zegt hij met een nogal geforceerd optimisme.

Als Lewk over de families Stroy en 'l Furiae begint kijkt Pègrin met een schuin oog naar Radji. Hij luistert echter naar wat de kobold zegt, al lijkt hij wat achterdochtig. Als Lewk uitgesproken is wacht hij geen moment: "Zo, dus Radji en ik worden nu zwartgemaakt door elementals! Ik kan niet zeggen dat ik dat leuk vind! Ik hoop dat jullie niet zomaar alles geloven wat zo'n bal lucht zegt!"

Na een korte stilte gaat hij verder: "Wij zijn richting Torbask vertrokken. Onderweg kwamen we een roze pilaar met een houten kruis tegen, maar we konden er niet echt wijs uit. Nadat we 's nachts aangevallen werden door een aantal vreemde wezens kwam er een man zonder gezicht op ons aflopen, en even later een onbetrouwbaar figuur die er als mij uit zag. Eerst viel hij mij in opdracht van de man zonder gezicht aan, maar al snel kwam hij er achter dat hij beter aan onze kant kon staan, helemaal toen we die andere weg hadden gejaagd.
Hij vertelde ons vanalles, wat ik hier niet allemaal ga herhalen, met een Radji die gevangen zat door die man zonder gezicht enzo. Nou, toen besloten we om maar in de omgeving voedsel te halen, zodat we later met z'n allen naar Torbask konden gaan. Oja, en andere Pegrin ging eerst mee, maar is er toen 's nachts vandoor gegaan, want op eens was ie er niet meer.
Daarna gingen we terug naar Glimmershine, maar daar waren jullie niet, en toen kwam Belin, en die zei dat we zijn zwaard moesten gaan zoeken. We dachten dat het wel een goed idee zou zijn om eerst terug naar jullie te gaan, dus we vroegen of hij ons bij jullie kon brengen, en hier zijn we!"

Na deze woorden kijkt Pègrin triomfantelijk naar Meancolin en Lewk, en daarna naar Radji en Senshu. Uit zijn blik spreekt dat hij vindt dat er niets meer verteld hoeft te worden, zo goed was zijn verhaal.

Terwijl Lewk zijn verhaal verteld wordt duidelijk dat de gnoom het niet eens is met de uitgebreidheid.
Maar als Pegrin zijn verhaal verteld is dat overduidelijk weer te zien, hij knijpt duidelijk zijn ogen samen.
"Goed ik zal vertellen hoe ik gekomen ben bij Lewk en iets meer over wat wij meegemaakt hebben want dat is niet erg gedetailleerd.
Ik ben naar de tweede roze pilaar gereisd en er doorheen gestapt, er was aanvankelijk een veldje achter maar toen ik er doorheen stapte viel ik door de grond.
Een heel end gevallen kan ik wel zeggen maar heb het overleefd.
Toen ik weer van de klap was bijgekomen heb ik twee figuren ontmoet, Hirrrrs en Salta ofzo.
Die waren in de hallen van besluit met een vergadering bezig met Malcon en Belin.
Men had daar een vergadering over de oorlog en hadden geen besef van die roze waas, sterker nog zij spraken er gewoon doorheen.
Ik kon alleen die Hirrrs en Sata zien en Belin en Malcon zaten aan de andere kant van de waas."
Ineens lijkt de gnoom een ingaven te hebben.
"Hee, Wacht eens even.
Die Hirrs zij dat zij al met zijn tweeën waren hij bedoelde volgens mij Hij en die Salta, maar dat betekend dat Belin en Malcon aan de andere zijde stonden, dat moeten we Malcon eens vragen.
Die Hirrs was een druïde van de bron en die vrouw droeg een houten ring en was in een groen gewaad gekleed.
Goed verder met het verhaal.
Toen kwam Lewk binnenlopen.
We hebben nog wat gesproken en toen zijn we vertrokken.
Toen Lewk ons probeerde te teleporteren naar de andere roze waas ging het fout en kwamen wij op de wereld van lucht terecht.
Dat wezen vertelde ons dat het het zwarte spul wat wij hier zien zich daar ook manifesteerde.
Alsof het een stuk niets door de werelden heen maakt, elke keer als dat zwarte ontstaat verdwijnt er een stukje van alle werelden die deze wereld maken zoals hij is.
Toen wij in Torbask waren toen hebben we even wat onderzoek gedaan en toen was al vrij snel duidelijk dat jullie daar niet geweest waren.
Op dat moment kwam er een soort schokgolf van Glimmershine af en dat was voor ons het moment dat wij besloten zo snel mogelijk bij jullie terug te keren om te vragen wat jullie uitgespookt en meegemaakt hadden.

Goed dit is zo'n beetje wat er gebeurd is met ons, uiteraard zijn er nog wat details maar goed."

De gnoom kijkt dan naar Pegrin.

"Ik denk dat jullie ook wel wat meer kunnen vertellen want je gelooft toch zelf niet dat dat alles is wat je ons nu voorschotelt?
Radji of Senshu hebben jullie nog iets toe te voegen?"

De gnoom spreekt duidelijk alleen naar Pegrin terwijl hij het woord jullie gebruikt.

"Die man zonder gezicht, had hij toevallig de naam Hevlion?" vraagt de kobold nog na de gnoom met een lichte terughoudendheid.

Pègrin kijkt Lewk half verrast aan. "Nee, hij zei alleen dat hij de man zonder gezicht was. Hoezo?"

"Omdat de laatste keer dat ik hem zag hij niet echt meer iets van een gezicht had, naast andere zichtbare anatomische tekortkomingen en hij een enorme hekel heeft aan zijn voormalig bevelhebber c.q. leider Belin en diens volgelingen." antwoord de kobold op een informatieve toon.

PM

"Nee, dat was hem niet"
This message was last edited by the player at 18:28, Wed 14 Oct 2009.

De kobold kijkt een beetje teleurgesteld."Oh." zegt hij alleen.
Na een stilte die alleen wordt overstemd door tal van elementen die verderop staan, zegt hij daarna:
"Hebben jullie trouwens nog iets van Samuel gehoord? Wij hebben hem niet meer kunnen vinden."

de gnoom vouwt zijn arme over elkaar voor zijn borst en lijkt toch enigszins serieus te kijken.

Jullie merken dat de elementen langzaamaan wat... Stiller worden. Alsof ze zich op iets aan het concentreren zijn.

"Nee, wij hebben ook niks meer van Samuel gehoord." Daarna kijkt Pègrin ongemakkelijk naar de elementen in de zaal. "Zeg, waarom doen die elementen ineens zo raar?" Vervolgens schuift Pègrin zijn blinddoek voor en kijkt de kamer onderzoekend rond, met extra aandacht voor de elementen, en waar ze zich mogelijk op concentreren.

---

16:55, Today: Pegrin Stroy rolled 13 using 1d20+2. spot iets waar de elementals op letten.
16:53, Today: Pegrin Stroy rolled 12 using 1d20-1. sense motive elementals.

"Ik weet het niet precies... ze waren hier al toen we aankwamen en heb ze nog niet kunnen toespreken, dat doet mijn "fort elemental nu voor me met wat hulp, ik zal eens even snel polshoogte gaan nemen... Blijven jullie hier nog even bijpraten?"

Niet wachtend op een reactie alsof het een retorische vraag is, stapt de kobold met wat overduidelijk losse, licht waggelende stappen richting de gang en daarmee een zaal verder

de gnoom houd het niet meer en is vrij kortaf met zijn volgende vraag
"Wat hebben jullie nou nog meer meegemaakt?"

Senshu bijt op haar lip. Ze snapt niet dat deze vrienden zo wantrouwend naar elkaar zijn, of zo lijkt het tenminste. Vooral Pégrin trekt zich niet zoveel aan van de loyaliteiten en lijkt instaat om Lewk elk moment aan te vallen. Een hoop vreemde gedachten gaa er rond in haar hoofd, wat hebben deze elementals met alles te maken? Wat heeft zij hiermee te maken? Heeft zij als monnik van lucht iets met de elementals te maken? En meer van dat alles.

Senshu bijt dus op haar lip, duidelijk gefrustreerd en duidelijk wil ze iets zeggen, of er misschien wel iets uitgooien, maar ze wordt nog door iets tegen gehouden.

doet Pegrin nog iets of blijft hij passief erbij staan?
(Radji is ff naar spanje)

Pegrin kijkt alleen ongemakkelijk rond. Hij maakt zeker geen aanstalten om Lewk of wie dan ook aan te vallen, en hij probeert meer inzicht te krijgen in de situatie. Tegelijkertijd ziet hij in dat hij niet meer te weten zal komen als hij ook niet verder uitwijdt over zijn verhaal.

Met een schuin oog kijkt hij naar Radji in de hoop dat hij wat meer wil vertellen, maar als de muzikant niets lijkt te gaan zeggen en Meancolin zowat staat te springen zegt hij op vriendelijke toon "Ik heb verteld wat we hebben meegemaakt, wat wil je nog weten Meancolin?" De man lijkt niet zoveel zin te hebben uren over alle details te praten. Wel herinnert hij zich ineens dan Meancolin net iets zei over Malcon en Belin die een oorlog plannen. "Dan kun je daarna misschien iets vertellen over dat gesprek van Belin dat je hebt afgeluisterd"

De reactie van Radji is nogal bepalend voor mijn volgende actie dus ga ik helaas daar toch maar ff op wachten.
Radji als je niks inbrengt gaarne toch een post met houding of de afwezigheid ervan maar dat je in ieder geval op de hoogte bent van de situatie en de besproken onderdelen.

De jonge bard staat bezwaard naar zijn vrienden te luisteren. Ook hij voelt de spanning in de kamer, en herinnert zich de laatste opdracht van Belin nog maar al te goed. De woorden van de God blijven in zijn hoofd hangen.

Als het even stil blijft, en hij wordt aangekeken, legt hij tot slot zijn spullen op de grond, doet een stap richting Meancolin, en omhelst de bleke gnoom. Lange tijd houdt Radji hem stevig vast, alsof hij hem niet wil kwijt raken in de komende gebeurtenissen.

Dan kijkt hij hem aan en zegt: "Mijn vriend, mijn vreemde vriend. Ik heb je gemist...
De loep die we doorbroken hebben, heeft de oorlog in gang gezet. Ik ben bang dat ik aan de verkeerde zijde sta, maar weet niet wat ik er aan kan doen.
Belin heeft me ingelijfd. Ik ben vanaf nu de zijne. Oh, het lot is mij ongunstig gezind. Ik zal door mijn familie verstoten worden om mijn daden, en voor eeuwig onterft worden.
Het ergste van allemaal is, dat ik de kobolt Lewk moet omleggen, maar ik ben bang dat ik dat niet kan. Ik ben bang mijn vriend, dat ik ook jou ga kwijt raken."

De stem van de elf breekt en tranen beginnen over zijn wangen te rollen. "Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik mis Samuel en Sighar, en wou dat alles weer opnieuw begon. Die stomme loep was zo slecht nog niet." Radji glimlacht om de ironie van zijn woorden.

PM!

PM

De kobold genaamd Lewk Arraksis stopt gelijk met wat hij aan het doen is. Bij de toch wel duidelijk geëmotioneerde Radji en zijn woorden grazen er een aantal gedachtes door zijn kleine hoofdje. Maar juist omdat deze woorden toch worden uitgesproken hoort hij ook al snel de intentie hierachter. Hij draait zich snel om met een flinke ruk.

Hij besluit met opgericht hoofd en ferme stappen terug te lopen naar de pratende groep voor hem.
Bij Lewk Arraksis zelf begint een somber gezicht zich te vormen. Uitermate treurig zelfs. Ook zijn houding is naast de ferme stappen nogal slapjes en verslagen.

"Ik WIST het gewoon! Ik HAD het kunnen weten!"De kobold schiet vanuit het niets qua houding opeens van somber en verslagen naar behoorlijk geirriteerd maar grijpt niet naar zijn wapen. Hij zakt door zijn knieen en slaat op de grond met zijn kleine gebalde vuisten.

"Tijdslus of niet....  onze vrriendschap is dus gewoon verrrdoemd Wat kunnen we dan nu nog doen tegen deze kennelijk onvermijdelijke oorlog als hij wordt geleid door Belin zelf?" De tranen staan de kleine kobold hoorbaar nader dan het lachen.
This message was last edited by the player at 19:29, Tue 27 Oct 2009.

"Ehm, ja..." Even kijkt Pegrin zijn emotionele vriend vreemd aan, alsof dat het laatste was dat hij verwacht had na de situatie met Belin.
"Ik leg Lewk inderdaad ook liever niet om. Laten we proberen te redden wat er te redden valt. Het is niet alsof Radji en ik veel keus hadden. Belin heeft zijn eigen zoon als een vlieg wegggeschoten toen hij niet deed wat hij zei. Ik zit ook niet op een oorlog te wachten, maar het lijkt erop dat dat toch zal gebeuren."

Tijdens deze speech houdt Pegrin zijn handen weg van zijn wapens, alsof hij duidelijk wil maken dat hij niet ineens Lewk aan zal vallen. Na zijn woorden kijkt Pegrin Senshu aan en na een moment zegt hij, met tegenzin dat hij de monnik iets moet vragen, "Wat vind jij Senshu? Jij hebt van Belin de opdracht gekregen onze bevindingen te noteren."

Daarna lijkt Pègrin even in gedachten verzonken.

De jonge vrouw knikt goedkeurend naar de personen voor haar. Een kleine vriendelijk glimlach  verschijnt op haar gezicht.

"Als monnik zijnde kan Belin geen enkele claim op mijn diensten leggen. Het was eerder een voorstel van zijn kant denk ik. Maar goed, zijn plan komt overeen met wat ik zelf vanuit mijn orde mee bezig ben. Ik probeer het begrip te vinden in alles wat om ons heen gebeurd. Jullie zijn erg belangrijke en interessante personen. De wereld lijkt zich bijna om jullie heen te vormen en het verhaal is nog lang niet af. De tijdlus verbroken, houdt de vriendschap stand? En wat zegt dat over vriendschap? Belin is terug gekeerd en alles lijkt verdoemd, breken jullie op, of vinden jullie een gezamelijke vijand of koning in de drakengod?"

Ze kijkt even streng de groep rond, hopend dat iedereen luistert.

"Samuel is verdwenen en zijn rol in het verhaal lijkt uitgespeeld. Toch wil Belin zijn wapen terug. Is het het een goed of een slecht teken dat Samuel dit wapen bij zich droeg toen hij verdween?"

Haar blik blijft rusten op Lewk en geeft hem een geruststellende blik.

"Deze oorlog is veel groter dan simpelweg tussen 2 landen. De vraag is alleen tussen wie gaat deze oorlog eigenlijk. Belin aan de eene kant, maar wie staat daar tegenover? Wie wint wat met het winnen van deze oorlong? Misschien kunnen Lewk en Meancolin hier meer over zeggen?"

Dan loopt er een grote man de ruimte in... Veel groter dan dat hij ooit was. Hij is zeker twee meter vijftig lang, wat de enorme wolf aan zijn zijde er maar klein uit laat zien. Hij is gekleed in een strak, leren kostuum, maar daaroverheen draagt hij een mithril chainmail van uitzonderlijke schoonheid. Ook de twee beschermers op zijn armen zijn van mithril, evenals zijn helm, laarzen en riem. Aan zijn linkerzijde hangt een zwaard dat bij de bepantselring past en aan zijn rechterzijde hangt Harvester. Over alles wat van mithril is, flakkeren spectrale, diep rode vlammen heen. Op zijn rug, scherp contrasterend met zijn bepantsering, hangt een oude rugzak.

Het is Samuel met Sieghar aan zijn zijde.

"Ja... Is het een goed of slecht teken... Monnik."

Hij kijkt de cirkel eens rustig rond. Van zijn gezicht is weinig te zien, maar een kleine glimlach speelt op zijn lippen.

(de helm is spartaans, zogezegd. Een rode pluim krult over het geheel heen)
This message was last edited by the GM at 13:54, Wed 28 Oct 2009.

De ogen van Pègrin rollen bijna uit zijn hoofd. "SAMUEL! Je bent terug!"

De kleine humanoide deinst eerst een beetje achterover als Radji op hem af komt.
Toch merkt hij al snel de ntentie op van de elf en omarmt hem met net zoveel kracht terug als de elf.
"Mijn vriend ik vind het ook fijn om jou weer te zien. De dingen die jij doet zullen niet altijd de beste zijn, dat zal ook niet kunnen want er zijn teveel entiteiten die jou in een richting willen sturen. Bedenk alleen wel dat jij zelf de richting kunt kiezen in alles wat je doet."

Als Samuel de kamer binnen komt dan schrikt de gnoom toch wel. Hij kijkt nauwlettend op de acties van Pegrin.
"Samuel wat is er met je gebeurd waar ben je geweesd?"

Ook Lewk Arraksis kijkt nog naar de reusachtige mens die doodleuk de kamer komt binnenwandelen. Zijn fort lijkt wel een eerder een soort theehuis met mensen die zo maar binnen wandelen.

"Samuel?" en wacht geduldig op antwoord met een kleine glinstering van hoop die terug komt in zijn ogen.

Samuel brengt zijn handen naar zijn helm en neemt hem af. Hij lacht en kijkt vriendelijk:

"Hallo... Vrienden. En bedankt monnik... Je hebt me veel geleerd."

Met die woorden krimpt hij weer naar zijn oude hoogte.

"Lewk, als ik jou was zou ik die elementen de kamer uit gooien. Weet je niet meer dat ze, als het even kan, graag onze vriend Radji aan zullen vallen? Trouwens, dit zwaard..."

Hij tikt Harvester even aan:

"Wordt ook gehaat door elementen. Ik denk dat we allemaal een beetje in gevaar verkeren als we zo blijven staan."

Lewks reactie had Radji niet verwacht. Hij krimpt even in één en blijft op de grond hurken.
Echter, door de woorden van Senshu en Meancolin herstelt hij zich. Hij gaat staan en raapt zijn spullen weer op. De tranen drogen op en laten twee rode wangen achter.

Op het moment dat Samuel en Sighar binnenkomen lopen, is de jonge elf sprakeloos. Met open mond staart hij naar de twee, stomverbaasd dat ze opeens voor zijn neus staan.

"Samuel..." stamelt de bard."Samuel en Sighar. Wat ben ik blij dat ik jullie weer zie. We hadden het net over je.
Ik weet niet wat ik moet vragen zoveel hebben we te bespreken."

"Misschien is het een goed idee om neutraal terrein op te zoeken.
Ik stel voor om naar buiten te gaan. Op die manier kunnen we gewoon vrijuit spreken.
Ook weet ik niet of de elementen zomaar weg zullen lopen."

De gnoom voelt duidelijk wel de spanning want hij kijkt vrij snel van de een naar de ander en ook zijn zijn oren duidelijk gespitst.
Aan de blik van Meancolin te zien is hij eerder geïnteresseerd dan bang, die interesse wordt vermengd met vreugde en een gevoel van verlies.
Hoe dat allemaal in een blik te zien weet ik ook niet.

mensen? mee eens to take it outside?

Pegrin begint naar de uitgang te lopen na de woorden van Meancolin, met een vage grom die als instemming opgevat kan worden en een beweging van zijn hoofd die je als knik zou kunnen zien.

De kobold kijkt meerdere keren met een bezorgde blik naar achteren als hij het groepje mee naar buiten volgt.

Jullie lopen naar buiten. Daar komen jullie aan op de binnenplaats van het fort. Jullie zijn alleen!

"Nou Pegrin en Radji volgens mij willen jullie Samuel iets vragen.
Ik denk wij allemaal wel maar jullie in het bijzonder."

"Inderdaad. Samuel. Radji en ik zijn er namens Belin op uit gestuurd om zijn zwaard terug te brengen. Harvester. Het zwaard dat jij nu draagt, en tot nu toe hebt bewaard. Dat je hier nu bent scheelt ons een hele hoop zoekwerk."

Radji kijkt Samuel ernstig aan. "We hebben met het doorbreken van de loep Belin wakker gemaakt. Die is naar Glimmershine gekomen, en gaat zijn legers klaar maken. Hij heeft ons bevolven Harvester te brengen en de druïde Lewk te vermoorden.

Dat laatste, dat kan ik niet doen. Maar zijn zwaard terug brengen wel. We vinden wel een andere voor je Samuel, maak je geen zorgen."

De gnoom neemt duidelijk een defensieve houding aan, hij heeft duidelijk op dit moment staan wachten en verwacht zo te zien een explosieve reactie.

"Misschien kunnen we zeggen dat we ons vergist hebben en dat Lewk toch geen druide is."

Eventjes de lucht bekijkend, kijkt Lewk Arraksis naar boven als hij buiten staat. Maar dan staat de gnoom opeens uiterst defensief en laat de woorden van de rogue nogmaals door zijn hoofdje malen.

De kobold ogen worden eventjes groot:
"JA! Dat klopt, Pègrin, ik ben geen druïde. Dat deel van mezelf heb ik moeten waarborgen tegen Hevlion en Arraksis en was ik gaan zoeken toen ik Meancolin tegenkwam. Ik heb de persoon bij wie ik het heb gewaarborgd nog niet gevonden en weet zelfs niet of hij nog bestaat.

Trouwens, heeft Belin jullie verteld waarom ik een dode druïde moest worden of het gewoon jullie opgedragen zodat jullie het blindelings opvolgen? Terwijl Belin mij nog in ieder geval een verklaring schuldig is. Oh, Ik schat ook daarnaast in dat Samuel Harvester net zo graag afstaat als dat jij je stokjes af zou staan of Pègrin zijn blinddoek. Nietwaar?"

De kobold kijkt met een begripvolle glimlach van de ranger naar de bard en de rogue. Als zijn ogen die van de monnik kruisen, kan hij het niet laten eventjes snel terug te kijken naar de ingang van zijn fort.

"Nou, dan is dat ook weer opgelost. Belin zei alleen 'doodt die druide,' dus als er geen druide is kunnen we hem ook niet doden." Een tevreden glimlach speelt even over zijn lippen, maar wordt al snel vervangen door een uitdrukking van ergernis. "En dat we dat niet blindelings op hebben gevolgd blijkt al uit het feit dat we hier staan te praten.
Samuel, wat zeg je ervan, geef je ons het zwaard? We kunnen vast wel iets anders ervoor terug krijgen."

"Ik weet niet of ik het er wel mee eens ben om Harvester aan Belin te geven.
Wat is hij ermee van plan.
Per definitie ben ik erop tegen om de oorlog te voeden met wapens want dat is precies het omgekeerde van wat we proberen te bereiken."

Samuel kijkt twijfelachtig naar het wapen in zijn hand. Met zijn andere hand streelt hij even het lemmet. Blauwe energie schiet over het blad heen. Dan steekt hij het, bijna met tegenzin, terug in de schede.

"Toen ik, met behulp van de monnik tot inzicht kwam, werden mij heel wat dingen duidelijk. Dit zwaard is één van de sterkste wapens die er bestaat, denk ik zo... Nu nog niet, maar als ik zo door ga zoals ik nu doorga, dan zeker wel. In Belins handen zou het nu al een wapen van ultieme macht zijn. Het drinkt zielen van hen die verslagen zijn om zichzelf sterker te maken ten opzichte van zijn huidige drager... Ik heb er al heel wat zielen mee verslonden. Het blijft maar groeien in kracht..."

Dan kijkt hij even naar het andere zwaard dat hij draagt. Eldorn's Burning Hope.

"Mijn andere wapen is nu nog sterker dan Harvester. Het is een synergie aan gegaan met alle delen van Eldorn's bepantsering en is vervult van een enorme, vurige energie.Toch is het zwak vergeleken met Harvester... Ik denk dat ik dat wapen nog maar even houdt. Sieghar heeft mij immers naar het zwaard geleid en niet Belin?"

Dan kijkt hij even pijnzend om zich heen:

"De waarheid is, dat ik net als jullie niet weet wat ik met de situatie aan moet. Ik heb inmiddels zelf een legertje vergaard, maar ik weet niet of ik dat wil gebruiken om een oorlog mee te gaan voeren. Het is... Familie, mijn leger. En trollen, dat ook. Reuzen en trollen. Wie had dat ooit gedacht? Het enige wat ik wel zeker weet is, dat ik me niet meer als kameraad bij jullie aan zal kunnen sluiten. Alleen, in geval van oorlog of iets anders belangrijks, als leider van een volk en van een leger. Daarom denk ik ook dat het realistisch is als jullie gaan beslissing van jullie willen doen, zonder mij in jullie plannen te betrekken. Ik zou er wel graag bijblijven, nu. Als jullie dat niet erg vinden. Wat hier besproken gaat worden kan van groot belang zijn."

Dan lijkt hij zich iets te herinneren:

"O ja! En dan nog die terugkeer van al die draken! Wat moeten we daarmee doen?"

"Voor zover ik heb kunnen ontdekken is de zwarte materie een absentie van essentie.
Daarmee wil ik zeggen dat de materie die de dingen maakt zoals ze zijn ontbreken op de stukken waar de zwarte materie zich bevind.
Eigenlijk is het dus een gebrek aan materie, geen enkel element bevind zich op die plek.
Dat is een van de manieren die Belin gebruikt om de elementen te lijf te gaan.
Het is namelijk niet zo dat alleen hier de elementen ontbreken maar ook in de wereld van de elementen, zoals op de wereld van het element lucht waar wij geweest zijn."
De gnoom geeft de kobold een knikje en kijkt de monnik aan om te kijken wat haar reactie daarop is.
"De elementen en natuur wezens zijn duidelijk bezig met vergaren. Dat is te zien aan de elementen die zich ongevraagd vergaren in het fort van Lewk en ook rondom Samuel.
Ook is duidelijk dat Belin zijn krachten aan het vergaren is, jullie zijn ingelijfd en daar zal het zeker niet bij stoppen.
Verwacht dat meer 'l Furiae zullen vallen onder de bezwering van Belin.
Ook is Belin wapens aan het vergaren die sleutels zijn in de strijd die komen zal tenzij iemand die kan stoppen.
Ik vind het een slecht idee om Belin Harvester te geven en dat jij je stokjes nog ooit eens gebruikt.
De blinddoek van Pegrin doet volgens mij maar weinig met de strijd denk ik zo.
Wel zijn we het deels eens met het feit dat wij de oorlog niet willen doen ontbranden."
Dan denkt de gnoom even na.
"Wat die draken betreft weet ik het niet, ik heb Maure ontmoet en daar ga ik liever niet nogmaals naartoe."
In de ogen van de gnoom is iets te zien van angst.
"Misschien kunnen de draken ons meer vertellen over wat er gaande is en hoe of wat we aan de oorlog kunnen doen.
Er zijn volgens mij krachten aan de gang die wij niet kunnen bevatten en maar moeilijk kunnen beïnvloeden."

"...Overzicht..." flapt de kobold er uit na de verhalen van zowel Samuel als Meancolin. Hij knipt met zijn vingers alsof het een twijgje is dat te lang is en dient voor het aanmaken van een kampvuur.

"DAT wilde Valkorian me dus meegeven. Het totale plaatje met alle voors en tegens. Alleen wilde ik niet met hem mee omdat hij het overzicht heeft maar niet ik de inzicht had om hem zodanig in te schatten. Verbrond. Dit was de gelegenheid om alles te kunnen overzien, maar nu kom ik te laat tot die conclusie. Maar hoe was ik tot dit inzicht gekomen als jullie hier niet waren verschenen?"

Meancolin trekt vol verbazing een wenkbrauw op als hij naar Lewk kijkt

Pègrin kijkt vol interesse als Samuel begint te spreken, maar zodra duidelijk wordt dat hij het zwaard niet nu gaat geven, en hij daarna verder gaat over hoe zijn leger zijn familie is en andere zaken verliest hij zijn interesse, helemaal als Meancolin aan één van zijn monologen begint. Hij zet zijn blinddoek weer voor om eens een beetje rond te kijken, en kijkt alleen op als hij zijn naam hoort. Zijn speciale interesse gaat uiteraard naar het zwaard Harvester dat Samuel draagt.

Zacht mompelt hij nog "Bah, alsof jouw wolf iemand anders naar een mooie schat zou leiden."

Samuel kijkt Pègrin alleen maar wat grinnikend aan als deze een opmerking over Sieghar maakt.

(Voor de rest mis ik hier toch vooral jullie verhaal :S)

Radji knikt en glimlacht geruststellend naar Pegrin en Samuel. "Je hoeft niets te doen wat je niet wilt, mijn vriend. Belin heeft geen directe macht over ons. We zijn niet door hem betoverd.

Oh, wat ben ik blij dat we weer bij elkaar zijn. Mijn dubbelganger wordt nog steeds vast gehouden door de gezichtsloze man in Torbask. En de gezichtsloze man zal ons verwachten. Zeker nu de andere Pegrin aan ons ontsnapt is. Torbask is er alleen maar gevaarlijker op geworden. Maar ik moet mezelf helpen. Dat zou ik ook voor mij gedaan hebben, denk ik.

In de tussentijd hoop ik dat we Belin per ongeluk niet tegen komen, dan hoeven we niks uit te leggen aan hem, en kan jij voorlopig Harvester gebruiken.

Ik kan me voorstellen dat je vele vragen hebt. We hebben de tijd. Laat ons rusten, en onder de sterren ons leven delen."

De kobold luistert aandachtig naar iedereen, maar blijft af en toe toch bezorgd naar achteren richting zijn fort kijken.
Dan besluit hij tussen alle verhalen onderling door toch de stoute schoenen aan te doen en vraagt onbedoeld een soort van dwingend aan de monnik Senshu:

"Zegt u mij eens, jongedame, Kent u toevallig monniken in Torbask met een witte pij waarop een rode vuist is afgebeeld?"

De monnik kijkt naar de Kobold.

"Ik zie je ook steeds kijken naar mij en naar je tempel, ook heb je al een paar keer de term element van lucht horen gebruiken wanneer je naar mij keek. Ik ben een monnik van lucht, is er soms iets dat je kwijt wil? Over de de monniken in witte pij en en rode vuist kan ik denk ik het volgende zeggen. De orde van de vuist is een vrije orde die vooral buiten het klooster opereert. Ze noemen zichzelf de politie van de monniken orde, maar niet iedereen is het daarmee eens. Ze dienen als een soort controle op de monnikenorde zelf. Eens even denken."

Senshu denkt na terwijl de rest van het gesprek door gaat.

((Waarmee ik bedoel te zeggen, ik PM de DM en ik kom er verder nog op terug als er zich iets belangrijks te binnen springt.))

PM!

"Misschien komen ze jou dan wel halen Senshu" Kan Pegrin niet laten om te zeggen.
Op (net) wat serieuzere toon gaat hij verder: "Als we Belin tegenkomen zeggen we gewoon dat we het op de aardige manier aan het proberen zijn, en dat Lewk geen druide is. Gaan we nog iets doen? Als wij het zwaard niet krijgen wil ik in ieder geval weten waar ik het kan vinden."
Dan schiet hem een idee te binnen. "Radji en ik hebben allebei een dubbelganger, misschien dat we die dubbelgangers naar Belin kunnen sturen, dan zijn wij van hem af. Misschien gaat Belin andere Radji dan zelfs wel redden!"
Bij zichzelf mompelt Pegrin "En die spullen heeft Pegrin dan ook niet meer nodig."

De gnoom kijkt van de een naar de ander.
"Langzaam maar zeker komt er mondjesmaat meer van jullie verhaal los.
Dat vind ik erg jammer, vanaf het eerste begin is ons al duidelijk dat niet het hele verhaal wordt verteld.
Dit schaad het vertrouwen tussen de groep enorm." bedoeld of onbedoeld kijkt de gnoom hierbij naar Pegrin.
"Waarom zouden wij Radji gaan helpen? Ik heb wel een idee waar hij wellicht gevangen wordt gehouden.
Wel moet een dergelijke riskante operatie een nut dienen, de laatste keer was hij niet erg eensgezind met ons."

"Over welke Radji heb je het nu? Over mij, die 'gevangen' wordt gehouden door de god Belin? Of over de andere Radji die in Torbask gevangen wordt gehouden door de gezichtsloze man?"

En Pegrin, als je denkt dat ik mijn dubbelganger ga overleveren aan Belin en net doen of hij mij is, dan vergis je je. Ik dacht dat je me beter kent!´ Radji wordt echt een beetje boos door alle negativiteit.

" Wat gebeurd er toch met ons! Niemand wil vertellen wat er is, alleen tussen de regels door. Radji II en ik zijn dezelfde personen! Als ik gevangen wordt gehouden, hoop ik dat jullie niet zolang twijfelen!

Ow, en Samuel, of je Harvester nu afgeeft of niet, Belin zal hem krijgen, al moet hij hem zelf komen halen. Ons falen zal dat alleen maar versnellen. Dus ik stel voor dat we een smoes verzinnen, Belin ontlopen en hem een bericht sturen."

De kobold luistert aandachtig, knikt bij de woorden van Senshu en grinnikt daarna vanwege opmerking van Pegrin. Meancolin zet de toon weer richting het serieuze, waardoor Radji het nog eens benadrukt. Het geeft iets meer perspectief dan een paar momenten geleden.

Tegen de monnik zegt Lewk Arraksis: "Juist, ja, nou, eh...zo gedroegen ze zich ook, ja. Maar....Ik zou je graag nog even aan iemand voor willen stellen zometeen, in mijn fort. Het heeft geen haast, maar wil eigenlijk gewoon het overzicht terugkrijgen. "

Vervolgens draait de kleine figuur zich naar de rest van de groep en zegt, in navolging van zijn laatste zin:

"Eigenlijk alle informatie die we allemaal gekregen hebben, naast elkaar leggen en dan gezamelijk een plan trekken. We zitten nu middenin een beginnende oorlog waar niemand van ons op zit te wachten en hoe kunnen we dit zo goed mogelijk oplossen?"

Radji zet een stap dichterbji en steekt zijn hand uit naar Lewk. ¨Goed plan Lewk. Niemand zit te wacten op een oorlog.¨

Pègrin zucht bij het vooruitzicht van de eindeloze conversatie die ongetwijfeld gepaard gaat met het 'overzicht krijgen'. Toch zegt hij "Goed. Ik heb ook geen zin in oorlog, en als we er hiermee onderuit kunnen komen vind ik het best."
Wel kijkt de man erg geirriteerd bij de woorden van Meancolin:
"Ik ben eerlijk geweest Meancolin. Ik ben niet bepaald blij met de omstandigheden waarin we nu terecht zijn gekomen. Dat ik Belin's opdracht om Lewk om te leggen achterhield is precies omdat ik deze achterdocht wilde vermijden. Laten we inderdaad dingen maar eens op een rijtje gaan zetten, want volgens mij weet jij ook meer dan dat je vertelt."

"Zullen we een vuurtje maken en wat te eten gan verzorgen dan kunnen we rustig gaan zitten en alles eens goed en uitgebreid gaan bespreken.
Radji kan misschien een mooi rustgevend deuntje spelen.
Laten we daarna eens bespreken wat een ieder precies heeft meegemaakt sinds ons afscheid.
Op die manier krijgen we een goed beeld van wat we te weten zijn gekomen.
Als we dan nog eens kijken naar de anderre dingen die we al te weten zijn gekomen kunnen we misschien toch nog eens alles op een rijtje zetten.
Laten weook nog eens naar de tekst Urtur kijken als we dan toch ideeën gaan spuwen."
De gnoom is duidelijk weer een stuk vrolijker en lijkt er zelfs zin in te hebben.
Hij begint al een plekje te maken voor het vuur.
En een teepot neer te zetten met koekjes.

Er wordt snel een vuurtje gemaakt en dan is het plots weer als vanouds. daar zitten jullie, naast dat grote fort van Lewk. Radji speelt een deuntje en de rust zet in. het gesprek kan beginnen. Wat is er gebeurd en wat gaan jullie doen?

De monnik zit in kleermakers zit voor het kampvuur. Ze heeft haar ogen half gesloten en lijkt volkomen rustig. Ze lijkt niet te willen beginnen met praten. Sterker nog, met de houding die ze heeft aangenomen lijkt ze meer een luisteraar te zijn dan een spreker. Ze wacht dan ook geduldig totdat iemand, die wel snapt wat er allemaal aan de hand is, het woord neemt.

Ook Pegrin zoekt een plaats rond het kampvuur en eet een koekje. Ook neemt hij een slok thee, en als hij een beetje tot rust is gekomen zegt hij:
"Goed. Laat ik maar beginnen met te vertellen wat we met Belin hebben meegemaakt, dat lijkt me het meest relevant. Het is wel wat het laatste gebeurd is, maar het staat los van wat onderweg naar Torbask hebben meegemaakt."

Hij kijkt even naar Radji en Senshu en zegt tegen hen:"Als ik iets verkeerd vertel moeten jullie me maar corrigeren." Dan begint hij:

"We waren met voedsel teruggekeerd naar Glimmershine en hadden verwacht jullie daar aan te treffen. We stonden daar nog over te spreken toen er uit de verte iets kwam aanvliegen. Dit bleek Belin te zijn in de vorm van een draak met de kleur van de nacht. Toen hij landde in Glimmershine veranderde hij in een man. Het eerste wat hij zei was 'het wordt oorlog'. Ook herkende hij direct Radji en mij als Stroy en l'Furiae en veroorzaakte hij een soort vreemde roes.

Ortmund moest het leger in paraatheid brengen, zodat we tegen de onrechtmatige koning konden strijden. Ook vroeg hij zich af waar zijn zwaard was. Na een beschrijving herkende Radji het als het zwaard van Samuel, en vertelde hij ook dat Samuel verdwenen was. Toen werden Radji en ik benoemd tot Belins gezanten en kregen we de opdracht het zwaard, en dus Samuel te zoeken.
Maar toen werd Ortmund boos op Belin en op ons en wilde hij ons Glimmershine uit jagen. Belin heeft toen zijn eigen zoon vermoord. Ons vroeg hij waar we naar Samuel zouden zoeken, en wij begonnen over de kamer met de telescoop, en dat we daar een keer Valkorian mee hadden gezien. Belin vertelde ons toen dat dat een kanon is. En dat we niets met Valkorian te maken moesten hebben.

Omdat Belin ons kon teleporteren besloten we naar jullie toe te komen. Radji gaf daarom een beschrijving waarbij hij vermeldde dat Lewk een druide is. Toen werd het zwaard taak 2 en de druide doden taak 1. Het volgende moment stonden we hier... Mag ik nog wat thee?"

Meancolin gaat er gemakkelijk bij zitten en knikt naar Pegrin voor zijn verhaal.

"Goed ga er maar even gemakkelijk bij zitten want het is nogal een verhaal alles bij elkaar, ik zal eerst beginnen met min of meer wat ik heb meegemaakt voordat ik Lewk tegenkwam."

De gnoom neemt een hapje koek en een slok thee en haalt even diep adem.

"Ik vertrok richting de roze pilaar waar ik al geweest was omdat ik onderweg iets op moest halen.
Onderweg haalde 311 mij in op een rare manier vliegend, we zijn naar Istenhal gevlogen en hij heeft daar het ras dat die ondode daar dwars zat vermoord.
Hij heeft dat ras zelf ook gemaakt en dat waren zeker geen aardige beesten, ik heb ze ontmoet en ben bang voor ze.

Toen heeft hij mij naar de volgende roze pilaar gebracht want ik vind die dingen nogal interessant. 311 vind het link wat ik doe en dat zal ook wel dacht ik toen maar nu weet ik het zeker.

Eenmaal bij de volgende roze pilaar aangekomen is 311 vertrokken en ben ik wat voorzichtiger te werk gegaan dan de vorige keer.
Ik raad het niet aan om zomaar een pilaar binnen te stappen want er kan van alles gebeuren.
Eerst heb ik een vinger, hand en toen mijn hoofd naar binnen gestoken en ik zag gewoon een stukje gras zoals aan de buitenkant van de pilaar.
Toch wou ik even het grasveldje onderzoeken want in de vorige roze pilaar had ik ook iets gevonden.
Toen ik naar binnen stapte gebeurde er iets dat ik niet verwacht had.
Ik viel dwars door het gras heen en viel een eind naar beneden om met een enorme klap op een vloer terecht te komen.
Dat deed erg pijn en was er even verdwaasd van goed en wel van de schrik bekomen zie ik dat ik op een granieten vloer lig en er gewoon lucht boven mij is, het was zelfs gewoon dag.

Dan stapt er plots een mens de roze pilaar in, een vrouw in een dure groene pij. Haar rechter hand draagt een ring en de linker niks.
Rood haar en groene ogen.

Ze vraagt wat ik er doe en waarom ik binnen kom vallen in de Hallen van Besluit waar zij een vergadering houden waar ik niet bij uitgenodigd ben.
Buiten de cirkel schijnen meer mensen te zijn maar ik kan ze in tegendeel tot haar niet horen. Sterker nog zij kon de roze waas niet waarnemen.

Ze praat met iemand die Hirrs heet en daarna stapt er een oude kobold de cirkel binnen. Hij begint dat ik op een eilandje gevallen ben en dat er een of andere koepel mij vernietigd zou moeten hebben en dat ik van geluk mag spreken dat ik leef.
Ook hadden ze het allebei over het feit dat ik een gnoom ben en dus een kind van Inuïa ben, hoe dat zit kan Radji misschien beter verklaren.
Hij stelt zich voor als Hirrrs. Een kobold met een oranje doek om zich heen geslagen, een oude kobold met grijzige huid met gele vlekken en een enorme grijze snor. Hij leek zelfs een beetje op Lewk, misschien een voorvader.
Hirrrs was duidelijk in de veronderstelling dat er nog keihard oorlog in Glimmershine was en zodoende kon hij mij niet geloven hoe ik over Glimmershine sprak en meer als grap zij iets als dan moeten we maar wat gaan drinken in Glimmershine Belin.
Belin was dus duidelijk ook aanwezig bij die vergadering.
Daardoor vermoed ik dat in die roze waas het verleden te vinden is net zoals in de tombe alleen is dit net iets anders.
Hij dreigde met het opsluiten van mij want ik hoorde niet thuis in de vergadering van druïden, goden en priesters.

Toen ik mij met woord tegen die gedachte verzette kwam Lewk gelukkig binnen lopen, zij schrokken zich uiteraard kapot, want voor hen kwam hij uit het niets.
Toen werd duidelijk dat de andere druʼide Salla hete, volgens mij waren het er maar twee want hij zei dat dat genoeg was en dat Lewk de balans verstoorde.
Als Lewk hem de steen van Senshu laat zien verteld Hirrs dat die van Merrrkorr is, lijkt mij ook een kobold met al die rren.
Die Merrkorr is blijkbaar de vader van Lewk's moeder en dat bevestigde mijn idee dat wij in het verleden waren.

Door hetgeen wat er besproken is waren er dus een heel aantal mensen bij de vergadering, namelijk:
Hirrrs, Salla, Belin en Malcon.
Als daar nog priesters bij moeten zullen dat er ook nog wel twee geweest zijn.
Of Malcon was een van de priesters en er was nog een god bij zoals Hamador bijvoorbeeld maargoed dat weet ik niet.

Toen ben ik met Lewk vertrokken op dezelfde manier als hij binnen was gekomen.
Als we dan toch open kaart gaan spelen is ons door iemand gewaarschuwd dat we moeten oppassen met Senshu, iets over verstoring van balans. Veel concreter dan dat was het niet maar ik denk dat het wel een mooi moment is om straks iets meer over jezelf en wat je hier doet te vertellen Senshu.

We kwamen in een enorm complex uit, misschien we zoiets als bij de goblins toen. Er stonden ook allerlei symbolen op de deuren van verschillende goden maar bij bijna allemaal ook deuren voor Inuïa."

Wellicht morgen verder.
Of Lewk kan het overnemen.
Ben misschien iets aan de uitgebreide kant maarja moet in mijn rol blijven.

Als de pauze van Meancolin een beetje lang blijft, schraapt Lewk Arraksis zijn keel op zo'n manier dat hij het duidelijk gebruikt om aandacht te trekken. Hij ademt een paar keer diep in en uit, en vertelt met een neutrale, bijna monotome, accentloze stem:

"Mijn verhaal start gelijk nadat jullie door Malcon werden weggestuurd. Belin's essentie die ik in mij droeg, was eindelijk uit mij, de reden waarom Hevlion mij had gemarteld met Arraksis. Om Arraksis te overleven moest ik mijn essentie opsplitsen in vier delen en die bij verschillende mensen achterlaten. Het volledig terughalen hiervan is nog niet gelukt. Daarom ben ik geen druïde, mijn contact met de natuur is nog steeds verbroken.

In het gesprek tussen mij en Malcon. Hierin vertelde hij mij zijn relatie tot Belin wederom en de ook voor hem twijfelachtiche mysterieuze omstandigheden waarom hij en Belin 'fysieke' goden werden met allebei dezelfde portfolio, die van de dood.

Hij vertelde ook dat Valkorian Belin's raadgever was vlak voor de oorlog, iets waardoor ik de motieven van 311 en Valkorian ben gaan wantrouwen. Maar door de informatie die Valkorian aan Belin gaf, begon de oorlog feitelijk pas.

Na wat opmerkingen met een inzicht waar ik alleen nog maar van kan dromen, nam hij afscheid en ben ik op zoek gegaan naar een manier om in Glimmershine te geraken. Toen kwam ik uit bij een stenen cirkel in mijn fort, alwaar de steen die Hitsugaya Senshu me gaf, oplichtte.

Deze steen bleek een vreemde manier van reizen te zijn. Magie, dat zeker, maar daarnaast ongemakkelijk en licht misselijkmakend. Door dit te proberen kwam ik uit bij mijn oude dorrrrp en ... mijn moederrrr."

Lewk Arraksis, haalt weer diep adem en kijkt eventjes over zijn schouder naar zijn fort. Snelle korte vegen langs zijn ogen volgen met wat geknipper.

"Mijn gesprek met haar was zowel verhelderend als ontspannend, ze gaf me het huiselijke gevoel wat ik heb moeten missen. Ook waarschuwde ze me voor een vrouw aan wie ze deze steen had moeten afstaan, een grotere vrouw met een gelige huidskleur en toegeknepen ogen, waarover ze sprak dat ze niet in balans was en daar zelf geen weet van had. Ik wilde uitsluiten dat u dat was, monnik Senshu, vandaar dat ik u zometeen wil voorstellen aan mijn moeder. Het is immers niet logisch dat u een steen afpakt om hem vervolgens aan iemand anders te geven, die haar zoon is, nietwaar?"

De kobold pauzeert zijn verhaal, de monnik genaamd Senshu tijd gevend om te reageren.
This message was last edited by the player at 13:58, Mon 21 June 2010.

Senshu?
Blijft stil?
Begint met praten?

Meancolin reikt naar de bovenkant van zijn hoofd en haalt er een half doorzichtige handschoen uit, deze trekt hij dan aan, en voelt hoe het beweegt.