Vinterorm-yngle sier du Max klør seg i kinnskjegget,
 og ser ut til å tenke seg om, noe han ikke gjør så ofte.

Tror du vi er klare for det da? Vi trenger sterke krigere da.

Erik kommer inn døren, og går rett til bardisken. Han hilser Kriv idet han går forbi, og Gaelan ved disken. Når han har fått en øl han bestilte, setter han seg ned med ett bord. Han bryr seg ikke så mye om hvem som sitter der fra før av, andre har da aldri plaget han før.

Nokar kikkar spørrande på Max.

"Har me ikkje det då? Eg drepte egenhendig ein rise med denne staven her! Viss me er mange bør ikkje ein drage vera noko problem."

Han kikkar opp på den nyankomne.

"Me kan jo kanskje ta med han der for eksempel?"

Erik hører snakk om en drage og snur seg mot Nokar.

Dere trenger hjelp til å drepe en drage? Jeg kan melde meg til alle oppdrag hvor jeg får drepe ting, og en drage til er jo fint til samlinga.

En til?
Ja du reiser vel kanskje med den oppblåste drageætlingen der borte.
Han snakker litt lavt og peker kort i rettning Krivdarius.

Men klart han kan bli med, høres bra ut spør du meg. Max smiler

Døren går etterhvert opp og inn døren kommer det en ganske liten mann. Han er kledd i en lang lærfrakk og høye stølver. På hodet har han en
bredbremmet hatt. Han lukter av hest. Fra et belte på kryss av brystet henger det en sabel.

Fyren går med bestemte skritt inn i rommet og hilser med hatten til Krivdarius. Øynene hans farer over rommet og han hever litt med øynebrynene. Han går bort til bardisken og henvender seg til barkeeperen Biron.

"Goddag mitt navn er Ulf og jeg og min kompanjong er eventyrere sørfra. Vi er begge arkanister. Jeg er en sverdsvinger mens min kompanjong bruker sine kunster til å helbrede og hjelpe sine venner." Ulf har renset stemmen og prater med vilje litt høyt.

Jeg skjønner at dere kan kjenne igjen kvalitet når dere ser det. Når tenkte dere å dra ut? Jeg ser fram til å få drepe noe igjen.
This message was last edited by the player at 11:54, Wed 07 Oct 2009.

Kort tid etter Ulf kommer devaen Steve inn. Han går kledd i skittent og fillete tøy, og har en gammel og slitt sekk på ryggen. Den ene foten mangler støvel. Eneste gjenstanden han eier som ser nogenlunde OK ut er et gammelt spyd han bærer på, men det har i det minste blitt slipt. Han lar blikket sveipe over vertshusrommet, men det ser halvveis ut som han bare stirrer på tilfeldige punkter i lufta framfor å faktisk se folkene der inne.

Ved et bord sitter en mørkalv og studerer de andre gjestene. Han er kledd i svart fra topp til tå, så det hvite håret står i sterk kontrast med resten. Skyggene virker noe dypere rundt ham og ser ut til å strekke seg mot ham for å omfavne mørkalven.
De som legger merke til ham kan sverge på at han ikke var der for noen sekunder siden, men ingen la merke til at han kom.

Perfekt!
Max reiser seg, går de få skrittene bort til Ulf , og rekker fram armen for å ta ham i hånda. Han tar godt tak i den og hilser omhyggelig.
Dere er ansatt! Vi trenger å bli kvitt et vinterorm-yngel før det blir et problem. Vi reiser omg...gåen... Max klør seg litt i hodet der han leter etter ord.
...med en gang.

Han nikker for seg selv og smiler til Ulf og steve.

Ulf hilser på den lille halflingen og smiler litt når han prater.

"Hvem andre blir med, og hva kan de?" spør han så kort og kontant.

Du har meg, Jeg er max. Mektig kriger!
Der borte har vi nokar, en Hellig morder.
Han peker på den almektige nokar.

OG tilslutt har vi....eh....En dragedreper.
Max blir tydelig litt flau over å mangle navnet på dragedreperen.

Steve stiller seg bak Ulf og lener seg opp etter spydet sitt. Han kikker litt på halvingen Ulf prater med, før han igjen får et fraværende uttrykk i ansiktet.

Nokar løfter staven mot Ulf for å helse.

Dørene til vertshuset går opp og Otros kjem inn. Han ser som alltids heilt perfekt stelt ut. Dei som har sett han før legg merke til at han har litt nytt utstyr på seg. Som vanleg har han på seg våpenskjorta, som viser at han arbeider for Den Røde Måne, over den nystelte lærrustninga si, og armbeskyttarane som viser at han er sersjant i Månen, men nå har han og fått seg ein hjelm med ein raud måne på. Dei som er kjend med rangsystemet ser at han nå har blitt løytnant i Månen. Etter ein liten pause i døra der han tek av seg hjelmen og gjer eit lite kast med håret for å få det til å ligga sånn han vil, reagerer de plutseleg på at noko manglar. Hadde han ikkje på seg ein lærrustning nå nettopp? Etter litt nøye gransking klarer de framleis ikkje finna den. Det er som om den har forsvunnet i lause lufta!

Otros held hjelmen under armen og tek turen bort til baren. Han slenger eit par gullmyntar på disken.

"Heisann Biron! Ei drikka til alle på huset! Det er ikkje kvar veke ein både får redda broren sin frå død ved henging og blir utnemnt til løytnant!"

Sjølv bestiller han eit glas av den finaste vinen huset har å tilby.
This message was last edited by the player at 21:18, Thu 08 Oct 2009.

Mørkalven reiser seg og glir over gulvet i retning baren. Skyggene ser ut til å følge ham der han strider avgårde. Han lener seg over disken og ser alvorlig på Biron.

Om drikken er gratis, tar jeg gjerne et glass vin. Gjerne Costeransk. Ikke noe slikt alvisk skvip.

Han kikker bort på Otros og nikker til takk. Når han får glasset løfter han det i en hilsen til den gavmilde løytnanten før han glir tilbake til plassen sin for å nyte vinen.

Kriv smiler til Otros og sier.

"Gratulerer med utnevnelsen løyntnant! Jeg har selv akkurat blitt medlem i deres edle organisasjon. Kanskjeg jeg også må få meg en slik fin våpenskjorte."

"Du har reddet broren din sier du? Det hørtes ut som en fortelling verdig å høres." fortsetter isdragen med et smil.

Kriv bestiller samme type vin som Otros og peker mot et bort i nærheten.
This message was last edited by the player at 12:44, Sat 10 Oct 2009.

Otros nikker til mørkalven før han vender merksemda mot den dragefødte.

"Jo, takk! Det er bra at du har meldt deg inn du og! Me treng mange gode rekruttar og befal skal me kunne fortsetta med den utviklinga me har her nå! Ein treng jo ein god del folk til å passe på Aegirheim, fleire av dei beste reiser jo ut for å jobbe på forta nordpå."

Han smiler litt for seg sjølv og kikkar rundt for å sjå om nokon la merke til denne openbare sjølvskryten, mens han følger Kriv bort til bordet.

"Men ja, ville du høyra om broren min? Eg blei vekka ein tidleg morgon på Slangefortet, med eit brev om at broren min var fengsla for å vera med på eit attentat mot dronninga. Eg trudde jo sjølvsagt ikkje på dette, så eg måtte reise ned og få fiksa det, sånn at han kunne bli frifunnet. Det Røde Tårn hjalp meg med å komma ned med ein gong, og når eg kom ned blei eg dratt inn i eit vev av løgn og djevlar. Eg endte opp med å stjele ein særs umagisk stein frå tre stykker som sto midt i eit opptog for å hindra dei i å drepa dronninga av Estan. Seinare viste det seg at desse menna, og djevelfødte, var Shevashtilbedare som hadde fått i oppgåve frå Shevash sjølv om å drepe ho. Kvifor vett eg ikkje, men eg fekk nå iallefall drept dei, og eg fekk plukka opp ein fin liten dolk mens eg gjorde det!"

Han trekk opp dolken og kastar litt på den.

"Men etter at eg hadde stoppa attentatet var det iallefall tydeleg at Livio, broren min, var uskyldig, så dei satt han fri. Så etter eit par dagar med ferie heime i Estan blei det på tide å komma opp igjen her for å fortsetta med jobben."

Han drikk opp vinglaset og ber om eit nytt eitt.

"Og du då? Kven er du for ein egentleg?"

Krivdarius ser på Otros og smiler. Han renser stemmen med litt vin og setter så igang.

"Jeg er Isdragen Krivdarius, den legendariske fantastiske grusomme dragederepende drageridder skalden fra Nord. Jeg og mine frender har blandt annet drept Karathul kultister i hopetall. Nylig har vi reddet en dragedreper og fullført jobben han ikke greide selv, nemlig å drepe en grønndrage." sier isdragen med stor autoritet i stemmen.

"Det ser ut til at noen av mine venner har funnet annet å gjøre men Dolkemester Lucio og Spydmester Nikodamus ser ut til å være klare for nye utfordinger." sier han etter en liten tankepause. Hvis Lucio og/eller Niko er på innet peker Krivdarius på dem for Otros

Ulf ser bort på Max.

"Jeg er klar så fort jeg har fått spist ett bedre måltid mat." sier han kort.

Han går så bort til Steve og visker noe i øret hans.

Otros smiler når Kriv drar remsa si.

"Du legg ikkje noko i mellom du! Eg må sei eg er imponert over dragedrepinga! Det har eg ikkje vore med på sjølv faktisk. Sjølv har eg berre drept ein demonavatar og eit par andre pinglegreier. Eg er gjerne med på eit eventyr med ein dolkemester og ein spydmester, viss du som ein av Månen kan gå god for dei, er dei nok bra folk!"

"De er definitivt gode folk å ha med i en knipe." sier Kriv og smiler fra øre til øre.

"Det eneste jeg tror vi trenger da er kanskje en magus. Skal vi høre med han som sitter i hjørnet der om han har lyst til å bli med på tur?" sier Kriv og peker i retning kobold magusen Morkur.

Steve nikker til Ulf og går bort til Biron. "Hei. Jeg vil gjerne ha to porsjoner av dagens til meg og kameraten min." Så setter han seg ved Ulfs bord.

Otros nikkar.

"Ja, eg har sett han der før. Han verker som ein som kan sprenge frå seg i ei knipe, så kvifor ikkje? Har de nokre planar om kva de vil gjere?"

Lucio kommer inn på vertshuset og går mot bordet til Kriv. Idet han ser selskapet han har stopper han opp et ørlite øyeblikk før han fortsetter bort og smiler til Kriv idet han setter seg ned. "Hei der. Jeg ser du har fått en ny kamerat."