Jullie rijden, te paard, door de meanderende oude rivierbedding heen die de natuurlijke weg vormt naar het uiteinde van New Way Pass. Maar nog niet alles is afgelhandeld. 801 opent het gesprek.

Als Thyendray uitgeschreven is bekijkt 801 De lijst of er nog bijzonderheden tussen zitten. Ook kijkt hij even naar Mereneas en vraagt met een sombere zucht:

"Zullen we dan maar verder gaan sergeant? We hebben weinig tijd te verliezen en Kapitein Silverhand heeft snel hulp nodig."
This message was last edited by the GM at 13:23, Tue 06 Apr 2010.

De Casien kijkt de groep eens rond.

"Oh, eh, ja, 801, daar heb je gelijk in. "

De eerste sergeant haalt diep adem en zegt dan:

"Zadel op iedereen, we vertrEKk..."Mereneas kucht eventjes lichtjes als zijn stem wederom overslaat.
"...We vertrekken verder richting Pl-.. nee ... ehm....oh ja...Brandhill's Proud."

Al kijkt hij een beetje verwilderd, al helpt het niet dat er een anderhalve meter lange adder rond zijn lijf slingert, Mereneas  gaat wederom te paard en kijkt ongeduldig naar deze troepen.

Switch zit een beetje te mopperen vanaf zijn plek. "Ik snap nog steeds niet waarom ik mee moest. Ik kan niet veel betekenen. Nu helemaal niet, nu alles is afgepakt.
This message was last edited by the player at 07:09, Wed 07 Apr 2010.

PMs

Yuudai geeft een strenge knik ter goedkeuring van wat 801 zegt, maar dan trekt even hij één van zijn wenkbrauwen even omhoog als de eerste sergeant zijn mond open trekt...

Een boze blik heeft hij voor Switch en probeert hem hiermee het zwijgen op te leggen en een vroegtijdig einde te leggen aan enige discussie die zou kunnen ontstaan door de opmerking van de halfling.

Stoïcijns zit de samurai verder comfortabel op zijn paard, klaar om de orders van de eerste sergeant te volgen...

Thyendrai trekt een wenkbrouw op bij de opmerking van Switch. Hij kijkt vrolijk rond met een grote lach op zijn gezicht. Zijn blik gaat van rechts naar links, alsof hij alles om zich heen voor het eerst ziet, prachtig vindt en in zich op wil nemen. Hij manuvreert zijn paard een beetje door de manschappen heen en gaat naast Yuudai rijden. Hij kijkt hem met een glimlach aan en zegt vervolgens:

"Zo."

en blijft de krijger verwachtingsvol aankijken.

Switch vangt de blik op van Takeru. "O ja en iedereen haat me"

Met de woorden van de sergeant stijgt 801 weer op zijn paard. Hij kijkt even naar Switch die het allemaal niet zo schijnt te begrijpen. Beste Halfling, begrijp het goed, je bent bij ons beter af dan wanneer wij je in het kamp hadden achtergelaten. Ik zou niet meer zoveel vragen stellen, want anders kan ik niet voor eerste soldaat Takeru instaan. Grapt hij.

Hij zet zijn masker weer op en kijkt dan even naar Mereneas: Sergeant, sta mij toe weer voorop te rijden met soldaat Venerable. We moeten zo snel mogelijk naar Brandhills Proud. New Way Pass heeft ons nodig

Mirwan volgt de woordenwisseling half. Na een aantal dagen rijden voelt hij zich wat zekerder op het paard, maar hij vertrouwt het monster toch niet helemaal, ondanks dat het hem tot nu toe niet heeft proberen te bijten of op te eten. Als Switch zegt dat iedereen hem haat probeert Mirwan zijn paard in de richting van Switch te sturen om naast hem te gaan rijden. "Ik haat je niet Switch. En ik denk ook niet dat de anderen een hekel aan je hebben." Toch kijkt hij na deze woorden even twijfelend naar Takeru Yuudai. "Je hebt alleen wat andere gewoontes, maar dat ben ik inmiddels wel een beetje gewend hier." Onwillekeurig gaat Mirwans blik hier naar de adder van Mereneas.

De opmerking van 801 schiet een beetje in het verkeerde keelgat bij Yuudai.
"Sergeant, met alle respect, maar u hoeft niet voor mij in te staan. Ik zal mij gedragen zoals dat van een soldaat verwacht wordt."
Zegt hij heel officieel, duidelijk niet de humor inzien van de opmerking.

Als de kleine bard naast hem komt rijden begroet hij hem met een vriendelijk knik, hoewel zijn strenge gezicht amper emotie toont. Niet helemaal begrijpend wat de gnoom van hem wil kijkt hij hem vragend aan.
"Zo? Kan ik je ergens mee van dienst zijn, meester Thyendrai?"

Goedkeurend knikt Mereneas naar 801 en kijkt gefascineerd naar de duidelijk gedisciplineerde Soldaat Takeru.

Ondertussen geleidt de eerste sergeant vanuit de achterhoede de stoet. Als er personen opletten zien ze dat hij bijna mantrisch de groep om de zoveel seconden langsgaat en bij ieder achterhoofd wel eventjes een seconde of wat stilstaat.

Daarnaast is hij bezig in een rare taal te praten, een soortvan Casien om precies te zijn, met de adder die om hem heen kronkelt. Het klinkt nogal extra raar omdat het qua klanken de finesse mist die je zou verwachten in het Casien.
((mochten er nog overige personen zijn die Casien kunnen spreken, laat het maar aan Jasper weten, dan kan  hij de regel PM-en en copy-pasten))
PM!
This message was last edited by the GM at 17:31, Mon 12 Apr 2010.

801 kijkt een beetje verbijsterd op, zoals iemand kijkt als hij merkt dat zijn grap verkeert valt. Vluchtig herstelt hij zich "Natuurlijk Yuudai, ik heb daar alle vertrouwen in." Hij kijkt dan even vreemd op naar Mereneas die een beetje afzijdig lijkt te zijn. Enigszins bedeesd, zodat de andere manschappen het niet door hebben, went 801 zich tot zijn sergeant als hij bij hem is aangekomen.  "Sergeant Mallenaedor, is er iets? U lijkt ergens mee te zitten."

De eerste sergeant praat eerst een paar woorden in de Casien taal, maar corrigeert zichzelf als hij zijn vergissing doorheeft.

((Casien text))

"Sorry hoor, ik had eventjes niet door dat u geen Casien spreekt. Ik maakte me eventjes zorgen om hem, aangezien hij na de teleportatie naar New Way Pass opeens was verdwenen. Heeft u iets gezien, sergeant?"

Mereneas kijkt de groep rond.
This message was last edited by the player at 06:15, Fri 17 Sept 2010.

801 fronst even zijn wenkbrauwenIk? Nee, tijdens het gevecht zou mij dat ook niet zijn opgevallen. Ik dat de rest daar ook geen aandacht voor had. Men was eerder gefocust op een soort honden dan op adders, als u begrijpt wat ik bedoel.

Swith weet ondertussen wel dat klagen geen zin heeft. Dus hij houd zich vrij rustig en houd zijn oren en ogen open op zijn omgeving.

De gnoom blijft de samurai strak aankijken met een glimlach op zijn gezicht.

"Nou" zegt hij na een pijnlijk lange stilte. (voor andere pijnlijk, Thyen zelf heeft er geen last van.)

"Ja!", en hij steekt daarbij zijn vinger in de lucht.

"Waar kom jij eigenlijk vandaan?"

De stilte lijkt de samurai niet te storen en hij wacht met een vriendelijke blik af wat de bard te vragen heeft.

Als Thyendrai éénmaal zijn vraag heeft gesteld, gaat de blik van de samurai naar het westen. Er heerst een bepaald verlangen in zijn ogen als hij de gnoom weer aankijkt en spreekt.

"Shigaru Vale, vlakbij Pike's Pinnacle in Fargo, is waar ik geboren en getogen ben."

Hij lijkt even meer te willen vertellen, maar slaakt alleen een diepe zucht.

PM!

PMs

Switch draai een beetje in zijn zadel. En kijkt zoekend om zich heen.